Terugverlangen naar vroeger

Terugverlangen naar vroeger, ik denk dat u niet de enige bent. Je wilt het verleden niet verheerlijken, vroeger was ook niet alles goed, maar – het plichtsbesef is wel minder, fatsoen is soms ver te zoeken. Als christenen had je meer invloed dan nu, er was meer liefde voor de kerk, meer sociale samenhang, het is nu vaak zo individualistisch. Internet biedt ons geweldige mogelijkheden, maar die worden ook ten kwade gebruikt. En wat staat ons nog met kunstmatige intelligentie te wachten? Vroeger was het leven heel wat overzichtelijker … Hoe ga je daar mee om?

Ik denk dat het goed is om uw gevoel van verlies serieus te nemen. In sommige opzichten wás het vroeger beter en je raakt, als persoon en als samenleving, echt wat kwijt als dat verdwijnt. We zijn misschien niet gewend om dan te spreken over rouwen, maar dat is niet alleen van toepassing bij sterven; ook in andere situaties van verlies. Breng dat in gebed.

Het heeft ook wel wat om te relativeren. Zo klaagde in de vijfde eeuw vóór Christus een filosoof al over ‘de jeugd van tegenwoordig’ … En onze tijd heeft nadelen, maar ook voordelen; denk eens aan de ontwikkeling van de medische wetenschap. Enige relativering is wel op haar plaats.

Én ik geloof dat de HERE ons in de Bijbel een begaanbare weg wijst. Ik denk hierbij aan Prediker 7: 10: ‘Zeg niet: Hoe komt het dat de dagen van vroeger beter waren dan deze? Want niet uit wijsheid zou u dat vragen.’ De Prediker denkt hier aan iemand die dat geërgerd, boos vraagt, met de bedoeling een zondebok aan te wijzen. Zo’n vraag, zegt Prediker, komt niet uit wijsheid voort. Wijsheid is, las ik eens, levenskunst. Je hebt inzicht aangaande het leven én je hebt de vaardigheid om dat vorm te geven. Anders gezegd: je weet waar het echt op aankomt in het leven én je kunt dat ook toepassen. Als we bedenken dat het begin van wijsheid ‘de vreze des HEREN’ is, het liefdevolle ontzag voor de hemelse Vader, dan wil dat, als we het over vroeger hebben, zeggen dat we mogen terugdenken aan wat de HÉRE vroeger heeft gedaan. Zoals de dichter van Psalm 103 zichzelf oproept niet één van de weldaden van de HERE te vergeten. En zoals de dichter van Psalm 77, die zoveel verlies van vroeger ervaart, op een gegeven moment zegt: ‘Ik zal de daden van de HERE gedenken.’ Deze psalm eindigt met ‘U leidde uw volk als een kudde door de hand van Mozes en Aäron.’ De machtige God is de goede Herder.

Leven is in elke tijd leven met de HERE, als kind van de hemelse Vader. Vertrouwen dat Hij er is als een liefdevolle God die niet altijd onze omstandigheden verandert, maar ons mensen steeds meer wil vormen naar Zijn beeld, ook vandaag. In alle tijden en in welke omstandigheden ook blijft gelden: Hem liefhebben met alles wat in je is en de naaste liefhebben als jezelf. Als kerk en samenleving in onze tijd iets nodig hebben, dan is het wel dat.

Ik las eens: gisteren is voorbij, morgen is nog niet, héden helpt de HERE.

Hebt u een pastorale vraag voor deze rubriek?

Mail naar agdobbe@dewekker.com.

U blijft anoniem.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen