Uit de geweldsspiraal

Geweldsspiraal

De druk op Israël om een wapenstilstand met Hamas te sluiten neemt toe. Zowel internationaal als in eigen land. Na de dood van zes gijzelaars begin deze maand is die nog weer toegenomen. Maar premier Netanyahu lijkt vastbesloten de kracht van Hamas te willen breken en te willen voorkomen dat een terreuraanval door Hamas zoals op 7 oktober vorig jaar ooit weer kan plaatsvinden. Elke vijandelijke actie waarbij Israëlische soldaten of burgers gedood worden, wordt met een tegenactie beantwoord, als wraak en afschrikking. Israël wist hoge leiders van Hamas en Hezbollah te doden, zelfs in de Iraanse hoofdstad Teheran. Dat betekende enorm gezichtsverlies voor Iran. Dat roept weer om Iraanse tegenactie om zich te wreken. Zo ontstaat een geweldsspiraal die maar op twee manieren beëindigd lijkt te kunnen worden: de ene partij vernietigt de ander, of één van de twee partijen moet zich na een klap van de vijand inhouden en niet terugslaan.

Genade en oordeel

In de Bijbel kom je voorbeelden van beide tegen. De steden Sodom en Gomorra zijn spreekwoordelijk bekende voorbeelden van kwaad dat rigoureus wordt uitgeroeid. Daartegenover krijgt de stad Ninevé ten tijde van de profeet Jona respijt. In 1 Koningen 20 staat een oorlog beschreven tussen Israël en Aram. Koning Benhadad van Aram valt koning Achab van Israël aan. De HERE geeft Israël de overwinning en Benhadad moet vluchten om het vege lijf te redden. Achabs soldaten zitten hem op de hielen. In die situatie geven enkele dienaren van Benhadad hun heer het advies om zich aan Achab over te geven. Ze noemen daarbij een opvallend argument: ‘Wij hebben gehoord, dat de koningen van Israël genadige koningen zijn’ (1 Kon. 20: 31). Zo stonden Israëls koningen dus bekend. Israël was door God bestemd om heilig te zijn en een licht onder de volken. Het heeft die roeping vaak verzaakt en gedroeg zich als de andere volken. Maar hier lezen we een bijzonder positief getuigenis over de reputatie die Israëls koningen hadden. Ze waren genadig. Zo anders dan koningen plegen te zijn. Was dat niet precies de bedoeling? Israëls koningen moesten als gezalfde van de HERE Zijn heiligheid, rechtvaardigheid en barmhartigheid weerspiegelen. Zelfs op Achab, die de HERE niet oprecht diende, straalt die genadige reputatie af.

Premier Netanyahu is geen oudtestamentische koning van Israël. De theocratie die het oudtestamentische Israël was is een andere status dan de moderne democratische staat Israël. Zouden de Israëlische regering en haar premier van vandaag echter deze genadige gezindheid niet meer moeten tonen, om weg te komen uit de geweldsspiraal? Genadig zijn is een deugd die door heel de Bijbel heen wordt aangeprezen.

Nu is het zo, dat in de geschiedenis van 1 Koningen 20 Achabs mildheid tegenover Benhadad hem door de HERE niet in dank wordt afgenomen. Benhadad stond onder de ban van God (1 Kon. 20: 42). Hij had de HERE in Zijn eer aangetast door Hem tot een berggod te reduceren. Achab had daarom Gods oordeel over Benhadad moeten voltrekken. Moet je zo ook niet zeggen dat Israël Hamas moet uitroeien? Het is een terreurorganisatie waarin het kwaad zich gruwelijk manifesteert. Ze verdient het oordeel. Premier Netanyahu is echter geen gezalfde des HEREN zoals Israëls koningen waren en heeft daarom niet hetzelfde Goddelijke gezag.

Laat plaats voor de toorn

Wij belijden dat onze Here Jezus Gods gezalfde is. Hij heeft het recht in handen om het oordeel van God te voltrekken. Dat zal Hij ook zeker doen! We lezen Psalm 2 met het oog op Hem, waar de volken worden opgeroepen de Zoon te kussen, voordat ze vergaan door Zijn toorn. Zijn Geest inspireert de apostel Paulus om in Romeinen 12 over het wreken van het kwaad het volgende te schrijven: ‘Wreekt uzelf niet, geliefden, maar laat plaats voor de toorn, want er staat geschreven: Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, spreekt de Here. Maar indien uw vijand honger heeft, geef hem te eten; indien hij dorst heeft, geef hem te drinken, want zo zult gij vurige kolen op zijn hoofd hopen. Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede.’ Het lijken onbruikbare woorden in de huidige situatie in het Midden-Oosten. En toch: het principe van afschrikking door geweld met geweld te beantwoorden leidt tot oneindig bloedvergieten. De familie van de Israëlische gijzelaars roept haar regering op tot een toegeeflijker houding. Ik denk terecht. De aantallen slachtoffers die vallen onder de Palestijnse burgers vereisen dat eveneens. Dat geldt ook voor de Palestijnse leiders. Zij moeten hun ogen eens openen voor wat ze de eigen bevolking aandoen. Dat dat ooit gebeurt lijkt wensdenken.

Daarom: als het dan zo is dat de wraak aan God toekomt en dat Hij het zal vergelden, dan mag onze roep juist ook tot Hem zijn om in te grijpen: Kom Here Jezus, kom spoedig! De profeet Jesaja noemt Hem het rijsje dat voortkomt uit de tronk van Isaï. De Geest van de HERE rust op Hem, de Geest van wijsheid en verstand, de Geest van raad en sterkte, de Geest van kennis en vreze des HEREN. Precies wat nodig is in onze dilemma’s en onmogelijkheden betreffende het Midden-Oosten. Messias Jezus zal rechtspreken en het kwaad uitroeien. En dan ziet de profeet het voor zich: ‘Dan zal de wolf bij het schaap verkeren en de panter zich nederleggen bij het bokje; het kalf, de jonge leeuw en het mestvee zullen samen weiden, haar jongen zullen zich tezamen nederleggen’ (Jes. 11: 6,7). Vul voor al deze verschillende diersoorten eens de namen van volken in.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen