Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gezegende vakantie

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gezegende vakantie

2 minuten leestijd

Een snelle blik op de ouders met jonge kinderen in de kerk zegt genoeg: het is een zondagochtend in de vakantie. Een zondag zonder zondagsschool.

Voordat de dienst begint, hoor ik iemand het programma nog even doornemen met een vierjarige. Verderop klinkt de vraag: ‘Heb je je kleurspullen?’ Een moeder zucht. Een ander draait zich naar haar om en bemoedigt: ‘Je mag altijd wat van onze spullen lenen. Het is maar anderhalf uur.’ Voor mij worden posities bepaald: eerst de oudste, dan moeder, dan de middelste, dan vader met dochter op schoot. Ik verbaas me. Dit gaat wel heel soepel. Maar dan klinkt het uit de mond van één van de kinderen: ‘Ik wil daar niet zitten.’ Moeder en vader kijken elkaar aan en beginnen aan een nieuwe opstelling. Wij hebben ook onze voorzorgsmaatregelen getroffen. Er is materiaal om te kleuren of tekenen en ook een (kinder)bijbel is aanwezig.

De dienst gaat van start. Net voordat de preek begint, merk ik dat de spanning onder de ouders weer toeneemt. Ze kijken om zich heen, de laatste check. Hoe zit iedereen erbij? Voorzichtig wordt er in wat tassen gevoeld naar de mondvoorraad. Als de laatste tonen van het orgel geklonken hebben, schieten gevulde handen naar links en rechts om iets eetbaars uit te delen. Elke minuut dat er geen geluid klinkt is kostbaar, zo lijkt de gedachte.

Het duurt niet lang of ergens klettert iets op de grond. Ik draai er onwillekeurig mijn hoofd naartoe. ‘Papa’, fluistert mijn dochter een paar seconden later. Ik probeer nog wat woorden op te vangen en negeer haar. Het duurt blijkbaar te lang, een stoot tegen mijn elleboog volgt. ‘Papa!’ ‘Leuk gedaan’, fluister ik, terwijl ik een kleurplaat bewonder. Een lage bonk ergens linksvoor in de kerk. Er valt een Bijbel, schat ik in.

Na de zegen maak ik de balans op. Er zijn wat stiften op de grond gevallen, er hoefde geen kind naar de wc en ik heb een paar zinnen van de preek kunnen opvangen. Ik voel me gezegend.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 maart 2025

De Wekker | 20 Pagina's

Gezegende vakantie

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 maart 2025

De Wekker | 20 Pagina's