‘Ik zie en ervaar dat God echt bestaat’

“Geloven betekent voor mij dat, hoe onstuimig het leven ook is, je altijd houvast hebt. God geeft kracht en een toekomst vol van hoop. Je mag ernaar uitzien dat die ene dag aanbreekt dat er geen zonden meer zijn. Al is het maar een kleine glimp, ik mag Gods liefde nu al ervaren. Het treft me dat in landen waar ze het qua levensomstandigheden slechter hebben, ze zich zorgen maken over ons geestelijk leven.

Sinds twee jaar heb ik een eigen groentewinkel in Buitenpost, Delicatessenhuis ‘It Grientewinkeltsje’. Al mijn hele leven heb ik gedroomd van een eigen winkel: eerst een snoepjeswinkel, toen een ijssalon, maar het werd een groentewinkel. Mijn wens is dus steeds wat gezonder geworden. Hiervoor deed ik de opleiding tot verkoopspecialist. Het mooiste aan mijn werk vind ik om met klanten in contact te zijn en ook de handel vind ik leuk. Een eigen zaak levert zeker wel wat op. Het is een mooi begin om een toekomst mee op te starten. Dit werk ervaar ik als een gebedsverhoring. Toen ik mijn opleiding bijna had afgerond, heb ik de Heere gebeden om geschikt werk te vinden. Het is wel hard werken, zes dagen per week ben ik bezig in mijn groentewinkel.

Mijn vriend, met wie ik volgend jaar hoop te trouwen, woont in Langerak, bij Nieuwpoort, en is daar ook lid van een CGK-gemeente. Hierdoor wisselen we de kerkgang af: de ene week gaan we op zondag naar de CGK in Damwoude en de andere week gaan we naar de CGK in Nieuwpoort. Voor mij is het belangrijk om naar de kerk te gaan. Het is bijzonder dat we mogen luisteren naar wat God ons te zeggen heeft. Je kunt met al je zorgen en moeiten bij God terecht. De Heere wil naar je luisteren en voor Hem is niets onmogelijk.

Toen ik zestien was, mocht ik Gods liefde duidelijk ervaren in een preek. Van tevoren had ik gebeden om mezelf niet meer zo ellendig en ongelukkig te voelen over mijn zonden. De Heere sprak door de prediking heen en dat gaf me veel geestelijke blijdschap. Vanaf die tijd kwam ik anders tegenover God te staan. Ook ging ik anders naar de preken luisteren. Twee jaar geleden, op mijn achttiende, heb ik belijdenis gedaan. Ik mocht ‘ja’ zeggen tegen God en de gemeente. Een van de mooiste avonden in mijn leven was het gesprek met de kerkenraad. De woorden uit Hooglied: ‘Mijn Liefste is mijn, en ik ben Zijn’ en Psalm 54 beschouw ik als de teksten waardoor mijn leven is veranderd. In vers 1 van Psalm 54 heb ik mogen ervaren dat al mijn zonden zijn vergeven en dat Hij mijn leven heeft gered. In vers 4 staat dat God bijstand wil bieden en dat Hij je voor het ergste kwaad bewaart.

Ook ben ik erg bemoedigd door mijn belijdenistekst, Psalm 37 vers 5: ‘Wentel uw weg op den HEERE, en vertrouw op Hem, Hij zal het maken.’ Het geeft mij zo veel troost in vreugde en verdriet. Vertrouw maar op Hem, Hij zal je nabij zijn en voor je zorgen. Deze Bijbeltekst kreeg mijn vriend ook mee tijdens zijn belijdenisdienst. Toen kenden we elkaar nog niet. We wonen ver bij elkaar vandaan en hebben het ontzettend moeilijk gehad over de keuze waar we zouden gaan wonen en sowieso of we met elkaar verder wilden. We hebben beiden veel troost gekregen uit deze tekst. Dan zie je en ervaar je dat God echt bestaat én dat het geen toeval is dat we beiden dezelfde tekst hebben ontvangen met onze belijdenis.

Geloof kent ook twijfels, en we mogen groeien in het geloof. Iemand zei tegen me dat het moet ‘overwinteren en overzomeren’ voordat je belijdenis doet, zodat het zich kan ontwikkelen tot een vast geloof. Door de prediking word je gevoed in het geloof. Doordeweeks kun je ook gevoed worden door psalmen, of door naar een mooie preek te luisteren, net wat er op je pad komt. Voor mij is gebed ook erg belangrijk. Daar begin en eindig ik de dag mee. Ik zou écht niet zonder kunnen. Mijn voornemen is om meer aan stille tijd te doen. Je ontvangt er zo veel kracht en liefde uit. Hoe je de dag begint, kan het verschil maken voor de rest van de hele dag.

Voor mij betekent gemeente zijn: samen met elkaar optrekken en er voor elkaar zijn, ook al is het hier nog niet volmaakt. Soms, en daar heb ik zelf zeker ook een aandeel in, vind ik dat er in de kerk meer met elkaar gesproken mag worden. Soms ervaar ik wel in de kerk dat het geloof alleen maar voor oudere mensen lijkt te zijn. Alsof je op leeftijd moet zijn om de Heere te kennen, terwijl in de Bijbel staat dat je Jezus al vroeg moet zoeken. Jonge mensen mogen serieus worden genomen. Dat wordt helaas niet altijd gedaan. Jonge mensen kunnen rebelleren, maar daar moet je doorheen prikken. Ga dus het gesprek aan met jongeren, want dat gebeurt nog te weinig. Maar bovenal is het mijn wens dat onze hele gemeente dicht bij God zal leven. Jong én oud. Laten we onze ogen op Hem gericht houden, Hij die spoedig terug zal komen op de wolken van de hemel.”

Van baby tot bejaarde, in de kerk komen alle generaties bij elkaar. In deze serie gaan we met de generaties in gesprek. In dit derde deel spreken we met twintiger Geertje de Beer (twintig jaar). Zij woont, werkt en kerkt in Friesland, heeft een eigen groentewinkel en hoopt volgend jaar te trouwen met haar vriend.

Lijkt het u of jou ook leuk om geïnterviewd te worden voor deze rubriek?

Mail dan naar Jannemarie Vierbergen (jmvierbergen@dewekker.com).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen