Opnieuw oorlog

Meer dan een regionaal conflict
De Wekker is geen blad dat politieke commentaren geeft al schromen we niet om van tijd tot tijd aandacht te vragen voor politieke en ook wel economische en andere maatschappelijke vraagstukken. We proberen daarbij steeds een christelijk perspectief aan te brengen en dat is dikwijls al moeilijk genoeg. De nieuwe oorlog tegen Irak houdt de hele wereld bezig. Het conflict heeft wereldwijde afmetingen. Wat de gevolgen zullen zijn is nu (nog) niet te overzien. Paus Johannes Paulus II heeft aan Amerika indringende oproepen gedaan om de vrede te bewaren. Hij waarschuwde voor de "angstaanjagende gevolgen" van een oorlog tegen Irak.
Hoe die "angstaanjagende gevolgen" er uitzien heeft de paus niet nader gezegd. We kunnen ons er wel wat bij voorstellen. De haat tegen Amerika en het westen in de Arabische en Islamitische wereld zal aangewakkerd kunnen worden. Heeft deze nieuwe oorlog een uitdijend conflict? Saddam Hoessein dreigde met aanvallen en aanslagen overal in de wereld en hij zou proberen er een wereldoorlog van te maken. Nu hoeven we de woorden van deze dictator "van buitengewone categorie" ook weer niet al te serieus te nemen. Want het zou heel wel kunnen zijn dat de landen die rondom Irak liggen in stilte blij zullen zijn dat de "slager van Bagdad" van het toneel verdwijnt. En of Saddam er in zal slagen om Israël in het conflict te betrekken is zeer de vraag.

Er kan geen twijfel over bestaan wie deze strijd gaat winnen. Irak is bij voorbaat kansloos ondanks alle heldhaftige taal die er wordt gesproken. Je gevoelt een zeker mededogen met al die vrijwilligers uit de Arabische wereld die naar Irak zijn gekomen om voor hun waarden en godsdienst te sterven. Je gevoelt het grootste medelijden met de burgerbevolking van Irak. Onder hen zullen slachtoffers vallen. De Amerikanen en de Britten zullen er alles aan doen om hun eigen verliezen zo beperkt mogelijk te houden. Ze zullen ook niet met opzet burgerdoelen aanvallen. Maar het is niet te voorkomen dat het bij de golf van aanvallen die gaat komen ook een aantal malen heel erg misgaat en dan zijn onschuldige mensen, vrouwen en kinderen het slachtoffer. In commentaren tot nu toe is er op gewezen dat er elk jaar in Irak duizenden kinderen omkomen. Saddam Hoessein heeft geen enkel hart en medelijden voor zijn eigen bevolking. Hij is een kwade genius, een man van de duivel. Het is heel wel denkbaar dat diep in hun hart vele Irakezen de aanval van Amerika verwelkomen. We zullen er dus niet om treuren als Saddam en zijn kliek verdwijnen. Maar wat daarna komt is een veld vol problemen. Of Amerika in staat zal zijn om daar goede leiding aan te geven is nog maar de vraag. De verwachtingen in dat opzicht kunnen niet te hoog gespannen zijn.

Ik gevoel geen behoefte om deze nieuwe aanval op Irak van een rechtvaardigingsgrond te voorzien. Of deze aanval gerekend kan worden onder een rechtvaardige oorlog is een vraag die mijn beoordeling te boven gaat. Ik ben wel van mening dat degenen die president George Bush jr. afschilderen als bijna een "randdebiel uit Texas" zich vergissen. Er zal wel iets van waar zijn dat economische belangen vervlochten zijn met de "oorlog tegen het terrorisme".

Onmacht van de Verenigde Naties
Schrijnend is de rol van de Verenigde Naties en de Veiligheidsraad. Opnieuw blijken de Verenigde Naties een verdeelde club te zijn. Dat Amerika er niet in is geslaagd om via diplomatie de Verenigde Naties tot door bijna allen gedragen uitspraken te doen komen mag ook als een minpunt aan president Bush worden toegerekend.
Bij de rol van Frankrijk, China en ook Duitsland zijn vraagtekens te plaatsen. Een deskundige hoorde ik zeggen dat het zou kunnen zijn dat er straks na de oorlog tegen Irak archieven geopend zullen worden waaruit een kwalijke rol van deze landen bij het leveren van (verboden) materialen aan Irak zou kunnen blijken. We moeten dat afwachten. Dat Frankrijk ook beducht is voor de vele Moslims die in de steden wonen is te begrijpen. Dat Duitsland zich van meet af aan tegen de oorlog tegen Irak heeft verklaard is historisch ook wel te plaatsen. Want oorlog is een verschrikking van de ergste soort. Maar met name bij het optreden van Frankrijk (en China mag hierbij ook genoemd worden) komt de gedachte van hypocrisie wel boven.

Gebeden
Er is veel gebeden door christenen in de gehele wereld of deze oorlog aan de wereld voorbij kon gaan. Dat er een oplossing via diplomatieke weg gevonden mocht worden. Nu de aanval op punt van beginnen staat komt de vraag op of we dan wel goed hebben gebeden. Het antwoord op deze vraag is wat mij betreft volmondig: Ja. We hebben wel goed gebeden toen we de Allerhoogste, die de regering in hemel en op aarde in handen heeft gegeven van Zijn Zoon Jezus Christus, hebben gevraagd of er in Zijn beleid ruimte is om deze (en andere oorlogen) aan ons voorbij te laten gaan. Dat dan toch oorlogen uitbreken wil nog niet zeggen dat ze ook naar de wil van God zijn. Hier ligt een terrein waar wij niet in kunnen komen. Als ik een hoofdstuk als Openbaring 5 goed heb verstaan, wordt ons daar meegedeeld dat het aan ons niet is gegeven om het schrift te lezen dat in de boekrol staat die het Lam van God uit de rechterhand van Hem, Die op de troon gezeten is, heeft aangenomen. Alleen Jezus Christus is waardig bevonden om de boekrol aan te nemen, de zegels te verbreken, het goddelijke schrift te lezen en uit te voeren wat daar geschreven staat. De Bijbel is volstrekt helder in de verkondiging dat er vanaf de troon in de hemel wordt geregeerd. Daar kan geen twijfel aan bestaan. Maar het regeerakkoord van God is een heel ander akkoord dan onze regeringsakkoorden! Een concrete oorlog tegen het kwaad herinnert ons steeds aan het geweld dat er op de dag van de wederkomst van Christus zal zijn. Immers dan zal alle ongerechtigheid worden weggedaan. Dan zullen de rechtvaardige straffen worden uitgesproken en het vonnis heeft ook de kracht van uitvoering. Hoe de ontwikkelingen in de wereld van nu een plaats hebben in de regering van Jezus Christus, de Here, is door ons niet precies te plaatsen. Degenen die menen dat ze dat wel kunnen, vergissen zich en komen in botsing met de prediking van Openbaring 5. Wat ons wel wordt duidelijk gemaakt is dat deze wereld geen toekomst heeft. Zolang er machten van het kwaad zijn zal er gevochten worden. Zolang de duivel en zijn rijk niet voorgoed is uitgeschakeld blijft het rommelen in deze wereld. Zolang de harten van de mensen niet helemaal vernieuwd zijn en vervuld zijn met God Zelf, zal er onenigheid, ruzie en geweld zijn. Ons gebed moet zijn of God aan de machtigen van de wereld, die er vandaag zijn en morgen worden weggeblazen, wijsheid wil geven om zo te handelen dat zoveel mogelijk geweld wordt voorkomen. Daarom een goed woord voor allerlei vredesactiviteiten maar niet ten koste van de gerechtigheid. We zullen als christenen onze gedachten moeten voeden vanuit het volbrachte van de Here Jezus Christus en vanuit Zijn regering nu. Hij zit aan de rechterhand van God, belijden we elke zondag met de woorden van de Twaalf Artikelen. Maar de tijden van geweld en verschrikking zijn tijden om voor te vrezen.
Zo gedenken we in onze gebeden aan het Iraakse volk en aan de broeders en zusters onder hen. Wat moeten zij? Wat blijft hen te doen?

Het Koninkrijk moet komen en komt
Schrijnend is ook dat Nederland in deze spannende tijden het met een demissionair kabinet moet doen. Onze minister-president staat voor een bijna bovenmenselijke opgave. Hij en allen die regeringsverantwoordelijkheid dragen hebben het gebed van de kerken zeer nodig.
De tijden herhalen zich en dat in voortgang. Ook in de 21e eeuw zal vredespolitiek afgewisseld en vermengd worden met het voeren van oorlogen. Er zal niet aan te ontkomen zijn. Dit klinkt fatalistisch maar is het niet. Jezus heeft gezegd: Als u deze dingen ziet en meemaakt, weet dat uw verlossing nabij is. Het aardse, tijdelijke leven is ons niet gegarandeerd. Wel is het eeuwig behoud door Jezus Christus zeker. Mogelijk onderkennen wij te weinig de gevolgen van het gebed om de komst van het Koninkrijk. Want het is immers zeker dat het Koninkrijk van God is en van God komt. Want van U is het Koninkrijk, en de kracht en de heerlijkheid, in der eeuwigheid. Dat zal dan ook de volle werkelijkheid moeten worden!

We hopen en bidden dat de oorlog tegen Irak niet lang zal duren. We hopen en bidden eveneens dat de gevolgen voor de wereld niet desastreus zullen zijn. We mogen ook bidden om de val van het vreselijke regime van Saddam Hoessein, moordenaar en verdrukker bij uitstek. We bidden voor het gekwelde Irakese volk. We bidden of God de broeders en zusters daar kracht en moed, gebed en hulpvaardigheid wil geven. We gevoelen ons met hen heel ongemakkelijk. Verdriet is in ons hart. In het persoonlijke vlak staan we zo goed als machteloos.
Kyrie, eleison. Here, ontferm U. En we bidden toch: Uw Koninkrijk kome.

J. Jonkman

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen