Wat Jan in Rotterdam beleefde - pagina 13

DE T W E E D E

DAG.

Den anderen morgen laait de strijd in hernieuwde hevigheid op. Jan had niet veel geslapen. De meeste menschen trouwens niet. Er waren er, die den ganschen nacht in een kelder hadden doorgebracht, bevreesd als ze waren voor vijandelijke bombardementen. De verwarring in de stad is nu nog veel grooter dan gister. Overal ziet men angstige en sombere gezichten. Velen hebben een vader, broer of zoon in militairen dienst, waar zij niet van weten of zij hen ooit terug zullen zien. Jan gaat weer naar zijn vriend Jaap. „Ik heb mijn broer Henk gezien Jan", vertelt Jaap, als zij samen over straat loopen. „Hij zag er uit jö, ik herkende hem bijna niet. Zwart van de kruitdamp en heelemaal onder de modder. Hij kwam van de grens vandaan. Zijn compagnie werd ter versterking naar Rotterdam gezonden. De vijand moet al op verschillende plaatsen de M a a s en ook de IJssel over zijn. Ze zien hoe in het Noorden parachutisten omlaag komen. „Dat is boven Overschie denk ik", zegt Jan, „daar moeten ze ook aan het vechten zijn, heb ik gehoord". „Aan 't vechten, 't zou wat", spot Jaap, „Overschie was gister al bezet en ze zijn er nog niet in geslaagd om

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen