Untitled - pagina 15

In ditzelfde jaar deed Neeltje belijdenis in de Gereformeerde Gemeente van Veen op 15 juni. Ze werd bevestigd door Ds. J. Fraanje. San is later overgekomen en wel in het jaar 1925. O p 9 september kwam hij als belijdend lid over uit de Hervormde Kerk van Veen. In die tijd was Bertus Schreuders ouderling in de gemeente. Dit was een man met veel genade en vele gaven. Het was een man waar velen eerbied voor hadden, zowel jong als oud. A l was het dan, dat de gemeente niet groot was, de Heere had veel van Zijn volk in die gemeente en in die gemeente mochten San en Neeltje ook vertoeven. Uit hun huwelijk zijn zes 6 kinderen geboren. Veel zorgen zijn aan deze kinderen verbonden geweest. Ook hier gold : „ E l k huis heeft zijn kruis en elk hart heeft zijn smart". Neeltje heeft veel werk gehad in die tijd aan haar twee zoons en drie dochters, want ze had ook nog de winkel waar ze ellegoed en kruidenierswaren verkochten, te onderhouden. Dit was het werk van Neeltje, want San stapte iedere dag op zijn zwaarbeladen fiets met koffers van voren en van achteren om zijn ellegoed aan de man te brengen in de omliggende streek. Autorijden kon San niet, daar was trouwens zijn portemonnee niet toereikend genoeg voor. Later heeft hij het wel wat gemakkelijker gekregen, want toen heeft hij een hulpmotor op zijn fiets laten zetten. N u ging het heel wat eenvoudiger om tegen de wind in te gaan met zijn zwaar bepakte fiets. Het gebeurde echter wel eens, als hij met zijn ellegoed op stap was, en van deur tot deur ging met zijn waar dat de koffer gesloten bleef, maar dat het hart open ging. D a n mocht er met de klant van hart tot hart gesproken worden en dan was hij soms zo goed gesteld, dat al het aardse wegviel. Z o werd San Duister op vele plaatsen gezien. W i e zou hem in die streek daar niet kennen ? Van deur tot deur en van dorp tot dorp ? Werk was er voor San altijd wel aan de winkel. Als hij niet met zijn koopwaar op pad was, dan hielp hij in de winkel bij moeder Neeltje of hij moest inkopen gaan doen in Tilburg. Ook in de huishouding was hij niet vreemd. Joost de Jong uit Leerdam zegt daarvan : „Als Neeltje en ik met elkaar spraken over de zaken van dood en eeuwigheid, dan gebeurde het wel eens dat het eten vergeten werd". D a n sprak vader San : „Joost, als ik het niet doe, dan krijgen we vandaag niet veel eten". D a n ging San

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen