Heel de wereld in een snelverband - pagina 159

water meer een sociale en agrarische/ecologische waarde is toegekend. Verder is olie een schaarser product dan water, zoals reeds aangegeven. Dat heeft te maken met twee zaken. Ten eerste zijn de olievoorraden beperkter dan de watervoorraden. Ten tweede is olie wel een natuurlijke hulpbron, maar niet hernieuwbaar. Water daarentegen is wel hernieuwbaar. Olie zal dus uitgeput raken, wat weer impliceert dat bij een naar verwachting voorlopig stabiele vraag de schaarste zal toenemen en de olieprijs zal stijgen. Voor de olie-industrie en de landen met olie-industrie is dit een rijke bron van inkomsten en een versteviging van de machtspositie, wat verklaart dat er een politiek belangenspel aan verbonden is. Een ander verschil tussen olie en water is het transport. Olie wordt op allerlei manieren getransporteerd van de brongebieden naar de gebieden waar vraag is. Water wordt niet getransporteerd. Deels is er natuurlijk transport van water middels rivieren, maar kunstmatig transport vindt weinig plaats, hooguit lokaal. Dat heeft te maken met het feit dat water lastig te transporteren is. In feite is er op iedere locatie van de wereld aanbod van water. Alleen verschilt het in welke hoedanigheid. Nederland kent veel oppervlaktewater. Een land als Niger moet het meer hebben van grondwater. Het moeilijke is echter dat er sterke fluctuaties optreden in het aanbod en vraag van water. Zo kan een gebied ten gevolge van klimatologische omstandigheden het ene jaar een watertekort hebben, maar het volgende jaar een periode van wateroverschot. Dat zou een constante toevoer van water hinderen, anders dan bij olie waar veel minder fluctuaties in aanbod en vraag plaatsvinden. En aangezien water economisch van veel minder waarde is dan olie, is het ook niet rendabel om transportlijnen en infrastructuur te creëren voor watertransport. Toch wordt geprobeerd om de watervoorziening zeker te stellen. Een vervelende consequentie is echter dat dit internationale spanningen oproept. Het gaat voornamelijk om bilaterale spanningen omdat veel rivieren door twee of drie landen stromen. Deze waterpolitiek heeft invloed op de hoeveelheid en kwaliteit van het water dat beschikbaar is voor gebieden die meer stroomafwaarts liggen. Wanneer er stroomopwaarts water wordt vastgehouden, is er stroomafwaarts minder water beschikbaar, vaak ook nog met slechtere waterkwaliteit. Concrete voorbeelden van spanningen rond grensoverschrijdend water zijn bijvoorbeeld de Eufraat (spanning tussen Turkije, Syrië en Irak), de Aspecten van globalisering op waarde geschat | 159

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen