Overbelaste gezinnen - pagina 58

9

Conclusies en beleidsaanbevelingen

9.1 Beantwoording onderzoeksvragen De centrale vraag voor dit onderzoek is hoe individuen en gezinnen in de inkomstenbelasting moeten worden betrokken met het oog op een zo evenredig (rechtvaardig) mogelijke belastingheffing. Er zijn voor- en nadelen aan de mogelijkheden om problemen met de verschillende behandelingen van samenlevingsverbanden in de inkomstenbelasting tegen te gaan. Voor de inkomstenbelasting kan zowel een progressieve tariefstructuur als een vlaktaks worden verdedigd, al is er een voorkeur voor progressie. Progressie kan ook worden opgevat als compensatie voor het hogere profijt dat rijkeren hebben van de overheid. Een ander belangrijke conclusie uit het voorgaande is, dat gezinsdraagkracht het meest juiste aanknopingspunt is. Het vermeende effect op de arbeidsparticipatie moet in ieder geval met een korrel zout worden genomen. De uitkomsten in de onderzochte landen tonen op dit punt geen verband met de financiële prikkels in de fiscale sfeer. Splitsingsstelsel of vlaktaks? Een splitsingsstelsel heeft de voorkeur boven een vlaktaks. Vooral om de volgende drie redenen: 1. In een splitsingsstelsel komt de gezinsdraagkracht als heffingsobject het best tot uitdrukking; 2. Het splitsingsstelsel is de meest geschikte optie om de progressieve tariefstructuur te behouden; 3. Het splitsingsstelsel voorkomt de arbitrage met het toerekenen van inkomensbestanddelen omdat partners elk belastbaar voordeel voor 50% in hun aangifte moeten verwerken. Tegelijkertijd vervalt de discriminatie van arbeidsinkomsten 58

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen