Overbelaste gezinnen - pagina 22

tarieven nog lager. Wanneer iemand te arm is om het vastgestelde bedrag te voldoen, dan kan de priester het tarief aanpassen aan de persoonlijke omstandigheden. Hoewel het hier niet om een verplichte belasting gaat, is hieruit wel duidelijk het draagkrachtprincipe af te leiden, in die zin dat bij het heffen van belasting rekening wordt gehouden met de arbeidsproductiviteit of de vermogenspositie van een persoon. Het heffen naar rato van de draagkracht komt het meest duidelijk tot uitdrukking in de afdracht van de tienden (het gaat dan om tien procent van de opbrengst van de landbouw, fruit- en veeteelt) aan de Levieten, die bedoeld was voor de voortgang van de tempeldienst (Leviticus 27, 30-33). Naast het verrichten van werkzaamheden voor de eredienst, verzorgden de Levieten ook onderwijs in de godsdienstige en burgerlijke wetgeving. In het evangelie van Lukas (21, 1-2) treffen we een uitspraak van de Heere Jezus aan over de giften die allerlei mensen deponeren in de schatkist bij de tempel. Er zijn rijken bij die indruk maken door veel te geven. Maar er passeert ook een weduwe die slechts twee kleine penningen offert voor de tempeldienst. Jezus benadrukt haar grote vrijgevigheid, omdat de arme weduwe in relatieve zin veel meer geeft dan al die andere passanten. Hoewel dit voorbeeld niet direct gerelateerd is aan de fiscaliteit, toont de wijze van beoordeling door de Heere Jezus duidelijk aan dat het geefgedrag niet gekwalificeerd moet worden op basis van de omvang van de gift, maar op de omvang in verhouding tot het besteedbare inkomen. Het principe van belasting naar draagkracht is erop gericht om de belastingplichtige niet aan te tasten in hetgeen hij nodig heeft voor de bekostiging van zijn eigen levensonderhoud. De belastinggrondslag wordt dus bepaald op basis van de opbrengsten van zijn eigendom. Daarbij heeft ieder er recht op zichzelf te kunnen voeden, kleden en van onderdak te voorzien. In de kerkelijke traditie is gemeente van Korinthe. De apostel schrijft daar dat een soldaat niet zijn eigen soldij betaalt, dat een wijngaardenier ook eet van zijn 22

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen