Abstracts

Hoge, al te hoge verwachtingen van ons samenzijn Een portret van het communitarisme

Govert J. Buijs
In dit artikel wordt een inleidend familieportret gegeven van het communitarisme, een stroming in het hedendaagse denken over samenleving en politiek, die sterke nadruk legt op het belang voor mens en samenleving van vitale gemeenschappen. Aandacht wordt besteed aan enige filosofische achtergronden en vooronderstellingen van dit denken. Daarbij komen de volgende punten aan de orde: (1) een familieportret van het communitarisme, (2) de tegenstander: het liberale mensbeeld; (3) de communitaristische tegenstoot; (4) de dynamiek van gemeenschap: is het allemaal zo vriendelijk? en (5) bouwstenen voor een beoordeling.

Grondslagen en gemeenschap. Fundamenteel ethisch onderzoek in orthodox-christelijk perspectief

Hans Schaeffer
In dit artikel worden twee recente boeken van J. Douma en B. Loonstra met elkaar vergeleken en besproken. Beide boeken signaleren een duidelijk verander(en)de culturele context waarbinnen de ethiek zich moet positioneren. Na een inventarisatie van hun bijdrage volgen een aantal evaluerende opmerkingen bij de notie van gezag en autonomie bij Loonstra, de rol en status van ‘geboden’ bij Loonstra en Douma, en de plaats die ‘gemeenschap’ bij beide auteurs inneemt en zou kunnen innemen.

Opkomst en ondergang van de zondvloedgeologie

Hans Hoogerduijn
Binnen de historische geologie kleurt het a-priori wereldbeeld van de onderzoeker in sterke mate zijn kijk op het archief van aardlagen en fossielen. Zo is in de 17e en 18e eeuw de interpretatie van de aardkorst gebaseerd op een letterlijke uitleg van de Bijbel. Daardoor ontwikkelt zich een bijbelse geologie, die de zondvloed als voornaamste oorzaak van het ontstaan van aardlagen en fossielen aanmerkt. Aan het eind van de 18e eeuw zijn er diverse zondvloedmodellen in omloop. Daarvan worden de belangrijkste kort besproken. De ondergang van de zondvloedgeologie voltrekt zich in de eerste decennia van de 19e eeuw. Als oorzaak worden twee factoren behandeld. Allereerst de interne zwakte van de zondvloedmodellen: ze zijn te veel gebaseerd op verbeelding en te weinig op feiten. Maar de belangrijkste factor in deze teloorgang is een ideologische geweest: de omslag in het denkklimaat, die zich tijdens de industriële revolutie (1760-1840) heeft voltrokken. Daardoor krijgt een deïstische wereldbeschouwing de overhand. Een nieuwe generatie geologen, onder aanvoering van Lyell, hanteert dit god- en wereldbeeld als leidinggevende filosofie bij de bestudering van aardlagen. Hun actualistische interpretaties van de aardkorst zijn uiteindelijk weinig meer dan in de rotsen geprojecteerd deïsme. Het artikel eindigt met een overzicht van de verschillende visies van protestantse geleerden uit de vorige eeuwen op het ontstaan van aardlagen. Deze wetenschappers fungeren voor ons als rolmodellen: ze laten zien op welke manieren christenen de Bijbel kunnen hanteren bij het reconstrueren van de geschiedenis van de aardkorst.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen