Synode-Indrukken.

Belgische Zendingskerk.

IX.

Geen liefde van één kant.

Ook ditmaal nog roep ik de aandacht in voor de beslissingen der Synode' in zake de buitenlandsche kerken.

Zullen onze kerken hiaar internationale roeping . verstaan, dan moet er groote verandering in onze gedragslijn komen.

En die behoort welbevvust en goed overrekend . te worden aangebracht.

Allereerst mag dan weleens overdadht, dat de liefde 'niet van één kant kan komen. Wij hebben van onze zijde over verschillende buitenland sche kerken niet te klagen. Zij la.ten zich telkens weer op onzie Synodes vertegenwoordigen.

En wat stellen wij. daaTtegenover ?

Wij ontvangen die afgevaardigden natuurlijk. Wij . verschaffen hun logies in „Piomona" of elders.

Wij beantwoorden hun toespraken hartelijk.

Maar gingen wij bij hen ook eens kijken? Toonden we daarin blijken van meeleven?

Totnogtoe niet.

En de oorzaak? De kosten.

De Synode van Utrecht heeft het ongezonde, om niet te zeggen het ego'istische van onze houding ingezien.

Immers de afgevaardigden dier andere kerken bleven om de kosten ook niet weg.

De Synode nam een klogik' besluit, niettegenstaande wij in een tijd van bezuiniging leven.

Zij voteerde een zeker bedrag en verordende, dat afgevaardigden gezonden zullen worden naar de Synodes der met onze keiten 'in correspondentie staande kerken in Noord-Amerika, - Zuid-Afrika, en Groot-Brittannië.

Nu spanne men zijn verwachting niet al hoog. te

Het zal wel onmogelijk blijken binnen den tijd van drie jaren naar de Synodes van al deze kerken afgevaardigden te zenden.

Daarvoor is het vastgestelde bedrag weer te gering.

Maar enfin, er is een begin.

Wij zullen onze zonde van nalatighieid aanvangen te boeten.

En de stille hoop leeft in ons, dat de interna^ tionale banden steeds sterker zullen worden.

Belgische Zendingskerk.

De vraag, of de correspondentie met de Belgische Zendingskerk bestendigd mag blijven, is niet nieuw. Vroeger reeds 'heeft er een conferentie plaats gehad, tusschen Prof. Rutgers en Dis Eggenstein, destijds predikant te Antwerpen, die niet veel resultaat heeft opgeleverd, omdat, zijn wij wel ingelicht. Ds Eggenstein de stellige verwachting uit-• sprak, dat de Belgische Zendingskerk zich (van moderne elementen wel zuiveren zou. Men moest haar alleen den tijd laten.

Sinds zijn er, ik Idenfc een vijfentwintig gaar verloopen en de toestand is niet verbeterd, maar verergerd.

Toen Ds Laatsman, thians predikant te Brussel, in 1908 de Synode va, n Zwolle bijwoonde, heeft sdhrijver dezes in de „Gereformeerde Kerkbode voor België" eenige artikelen geschreven, waarin hij zijn verwondering te kennen gaf over de voorstelling, door dien predikant ter Synode gegeven en over de voortzetting van de correspondentie met die kerk. "^ ' [

Ik heb toen reeds aangetoond, dat de Belgiscihe Zendingskerk feitelijk verder van ons afstond dan de Ned. • Herv. Kerk. Want behalve de genootschiappelijke inrichting — zij' noemt zich zelfs Société Evangélique — scWeidt de richting, waarin zij : zich daadwerkelijk beweegt, ons van haar hoe langer hoe meer. Bijna, heel het 'Waalsche gedeelte is voor het modernisme of althans voor fie uiterst-links ethische richting gewonnen. De Schriftkritie'fc viert er hoogtij.. Het Gereformeerde element is er meer dan zwak en kan percenfsgewijze bij dat in de Ned. Herv. Kerk niet halen. Het onderhouden van correspondentie met zulk een kerk. heeft, gemerkt onze houding tegenover de Ned. Herv. Kerk, iets halfslacihtigs.

Hier wordt gemeten met twee maten.

Daar dit niet alleen.

Ook praktisch heeft deze constellatie ernstige bedenkingen.

De Belgische Zendingskerk heeft ja.ren geleden al eens tot brug gediend voor : een predikant, die uit de Christelijke Gereformeerde Kerk naar de Hervormde Kerk overging.

De predikanten uit die kerk hebben, wanneer 'zij daartoe uitgenoodigd worden, hiet recht in onze kerken te preeken.

Wat waarborg bestaat er, dat er op die wijze geen ongéreformeerde prediking van' den kansel zou worden gehoord?

Intuïtief schijnen onze kerken dit te hebben gevoeld en kwam het, zoover ik kon nagaan, niet voor dat een predikant uit de Belgische Zendingskerk door een onzer kerkenaden werd verzocht om het woord te bedienen.

Maar intuïtie moet gevolgd door reflexie.

Er zou een oogenblik k'unnen komen, dat die intuïtie in eenige kerk zoo sterk niet meer werkte. En dan zou Leiden in last zijn.

Daarom moet m.i. de correspondentie met deze kerk verbroken.

Het is mij dan ook een-oorzaak van vreugd, dat deze kwestie thans door de Synode is aangepakt.

Natuurlijk ging zij nog niet uit van de meening, dat op verbreking moet worden aangestuurd.

Zij uitte zich — en terecht — veel voorzichtiger.

Men moet niet op het oordeel van één persbon of. van een paar kerk'en' afgaan, maar zelf •onderzoeken.r^^^^^m^Sm^^lê^

Daarom heeft: de'^synode net zoo ingeHeea': ' „op

de wijze, die aan Deputaten voorkomen Kial de meest geschikte te zijn, een nader onderzoek' in te stellen naar de belijdenis van de Belgiscihe Christelijke Zendingsberk en de h|andha, ving dier belijdenis in de ondersdheidene gemeenten, diena.angaande op de volgende Synode te rapporteeren en gemotiveerde voorstellen tot al of niet bestendigen der correspondentie met die kerk te ontwerpen".

Voor mij, die de toestanden van nabij ken, lean de uitslag van Ihet onderzoek niet twijfeladhtig zijn.

Die band moet verbroken, hoezeer wij ook voor internationale banden met Gereformeerde Kerken ijveren.

Want hier hebben we niet met Gerefonneerde Kerken te doen.

En komt het tot Verbreking, dla, n schepit men tegelijkertijd voor de Gereformeerde Kerken in Brussel en Antwerpen een zuiverder positie.

Het gaat toöh niet aan om dit tweetal Gereformeerde Kerken op gelijke lijn te stellen met Ide Zendingskerlcen in die steden.

Kerkrechterlijk kan het immers niet door den beugel, diat men op één en dezelfde plaats twee afzonderlijke, zelfstandige kerken erkent?

Mij zijn gevallen bekend: , dat men van de zijde der Belgiscihe Zendingskerk bij leden van een Gereformeerde Kerk Mer te lande, die ziclh daar gingen vestigen, er op aandrong de a, ttestatie bij haar in te dienen. Diaarv'oor beriep men zicJi op de besta, ande correspondentie.

Of wij dan de Gereformeerde belijders, die er nog in de Belgiscihe ZendingskeA' zijn, mogen loslaten ? Volstrekt niet. '

Broederlijke samenwer'king is zeer wel mogelijk. Maar kerkelijk verband niet...^: : , p: -^^; ; t.; < j.ij^

Verdere strekking.

Wie a zegt, moet ook b zieggen. Het onderzoek, dat naar de Belgische Zendingskerk wordt ingesteld, heeft ook een verdere strekking.

Hoe het met de daareven genoemde kerk gesteld is, weten we uit jarenlange ervaring.

Van andere kerken, waarmee we in correspondentie staan, weten we zoo iets niet of althans niet met die zekerheid.

Maar in onzen tijd, waarin zoovele kerken van haar confessioneelen ' grondslag afglijden, behooren we met de mogelijkheid rekening te. houden, dat dit ook elders gebeurt.

Vandaar, dat ik vroeger met de besproken kwes-. tie tegelijk de, idee heb geopperd om de lijst van keAen, waarmee we in correspondentie staan, aan nauwkeurige herziening te onderwerpen.

Het is niet genoeg, dat wij ons als belijdeniskerken openbaren. binnenslands

Buitenslands behooren we dat evenzeer te doen.

Anders toonen wij tweeërlei aangeziciht.

Men zal verstaan, dat het ons voldoening schonk, waar de Synode besloot, dat Deputaten „zich steeds op de hoogte (moeten) stellen van bestaande toesta.nden in a.lle kerken, waarmede de kerken dezerzijds in correspondentie staan".

En even vooraf had zij bepaald, dat aan Deputa.ten werd opgedragen , , op' uitnoodiging van respectieve kerkeraden of van buiténlandsche predikanten zelve, een onderzoek in te stellen naar de bevoegdheid en kerkelijke integriteit van tijdelijk hier te lande vertoevende predikanten uit buiténlandsche' kerken, die met onze kerken-in correspondentie staan en bij gtmstigen uitslag daairvan mededeeling te doen in „De Bazuin" en „De Heraut"."

Minder aangename ervaringen dwongen ook hier tot ingrijpen.

Dit alles voor f6000.

Voor al dit werk, aan Deputaten opgedragen, werd een crediet verleend van f6000.

Of neen, zoo is het niet precies.

Want ik noemde al het werk nog niet.-

De Synode besloot immers nog, dat wederom afgevaardigden zouden worden gezonden naar Hongarije en Tsjecho-Slowakije met dezelfde opdracht als de eerste maal.

En voorts, dat via de Eresbyteriaansche Alliantie in overleg zou worden getreden met de Gereformeerde Kerken in Schotland en Noord-Amerik|a om te komen tot afbakening-va.n de terreinen van werkzaamheid dier kerken in Hongarije.

Ter geruststelling zij djaar even bij gemeld, dat onze kerken zich daarmee niet aansluiten bij de Presbyteriaansche Alliantie. Dat kunnen wij krachtens ons beginsel niet. Onze kerken .aanvaarden alleen de hulp van die Alliantie voor een bepaald doel.

Welnu, tel dat alles eens op.

1o. afvaardiging naar Hongarije en Tsecho-Slowakije. - -'

2o. overleg met de Presbyteriaansche Alliantie. 3o. onderzoek naiar de Belgische Zendingskerk. 4o. 'onderzoek van buiténlandsche predikanten. öo. zich op de hoogte stellen vian toestanden in buiténlandsche kerken, waarmee wij correspondentie onderhouden.

6o. .afvaardiging naar Synodes van Gereformeer. de Kerken in Noord-Amerika, Zuid-Afrika en Groots Britannië. '1!pP^0W'i

Men kan opi duim en vingers uitrekehlènv''lM|' men met f-6000 daarvoor niet uitkomt. '-:

Dieputafen zullen zich dus wel op-het een of ander moeten bekrimpen en hét onuitgevoerd laten.

Toch zijn wij met het voteeren van die f6000 zeer ingenomen.

Er is tenminste een begin.

Antwerpen.

Sinds 1914 is Antwerpen vakant.

Door, den oorlog heeft deze kerk, waaraan we liefhjke herinneringen hebben, zeer geleden.

Zij kan onmogelijk een predikant op; een behoorlijk traktement beroepen.

Nu zullen echter in opdracht van de Synode Deputaten voor de Generale kas deze kerk mogen steunen met een toelage van niet minder |dan f750, zoodra, deze kerk een predikant heeft.

Het is te hopen, dat in de vacature nu spoedig voorzien wordt.

Er ligt da.ar een schoon arbeidsveld.

Voor energieke predikanten een lust om er te planten en nat te maken.

De wasdom bleef niet uit en zal ook nu niet uitblijven.

Diaarenboven roept de stem der historie er met macht.

Welke kerk in ons vaderland heeft in de beginperiode der Reformatie een geschiedenis gehad gelijk deze thans kleine kerk?

Verzekering.

Een ider Deputaten voor art. 13 schrijft ons, dat èn Deputaten èn Commissie èn de Synode zelf het bezwaar tegen de uitdrukking „onderlinge verzekering" hebben gevoeld en daarvan ook ondubbelzinnig blijk hebben gegeven.

Dit was ons niet onbekend.

Maar nu kan het toch geen kwaad', dat wij er ook nog eens over schreven en .het verkeerde van dit woord misschien onder nog wat feller belichting plaatsten.

Gelijk in zooveel - gevallen h'eb ik ook op dit punt de discussie niet weeïgegeVen.

Had ik mij dat ten doel gesteld, dan zouden mijn Synode-indrukken moeten voortduren tot de volgende Synode.

En dat vindt onze geachte broeder met ons zeker niet wen schelijk.

Natuurlijk geef ik gaarne eer, wien eer toekomt. Vandaar dit antwoord.

Nadere gegevens.

Het laatste nummer van „De Heraut" gaf de volgende nadere gegevens omtrent het getal nieuw ingekomen studenten.

Het blad rekent zeer juist van 20 October 1922 tot 20 October 1923.

En dan werden voor dé .Theologische Faculteit 37 nieuwe studenten ingescihreven (waarvan 3 in den loop van den cursus), voor de Juridische Faculteit 13, voor de Litterarische Faculteit 4, • voor de Medische Faculteit 7. Totaal 61. Nog 4 inschrijvingen voor d'e Theologie werden op 20 October verwiacht. Maar deze zijn hier natuurlijk niet bijgeteld.

De groei was alzoo nog verrassender, dan' we opi grond van de eerste gegevens dachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen