DIT DE BDITENLAWDSCHE KERKEN.

Groei der Waldenzenkerk in Italië.

De Waldenzenkerk, die „oude, voortdurend lijdende, geduldige en levensvolle evangelische minderheid",

voort, ondanks haar armoede, een bewusten Zendingsarbeid op Italiaansehen grond. Van de grenzen van Frankrijk tot aan den zuidoosthoek van Sicilië is ieder deel van 't land door 't licht des Evangelies aangeraakt. Kerken zijn er in Milaan, Venetië, Florence, Rome, Palermo en 50 andere steden en plaatsen gesticht, waarbij nog 70—100 standplaatsen voor prediking komen.

Aldus de , , Ref. Schweizer Zeitung". Kn hoe is de geestelijke gesteldheid dier kerken? Goede oriënteering zou veel waard zijn.

Herleving van hei Germaansche Heidendom.

In "VVeenen Ijestaat een germaansche godsdienstgemeenschap, welker leden streng naar den oud-germaanschen Ritus leven, Wodan, Baldur, Freia en de andere oud-germaansche Goden aanbidden en een heiligen eik in den Prater hebben. De leden behooren voor 't grootste deel tot de intellektueelen, een barer leiders, die tegelijkertijd als priester fungeert, is een bekend Weensch hoogleeraar in de Medicijnen.

„Christ. Vloeit."

Kommeutaar overbodig!

HEPP.

Niettegenstaande ik er onlangs op kon wijzen, dat er in de Angelsaksische wereld stemmen opgaan, die waarschuwen toch niet te veel wereldconferenties te houden, mede vanwege de groote kosten en het groot tijdverlies, dat zulke vergaderingen onwillekeurig medebrengen, ontvingen onze kerken al weer een uitnoodiging uit Engeland deel te willen nemen aan een wereldconferentie te Glasgow, te houden van den Uden tot den 15den .luni 1928. Dit jaar zal er, bij welzijn, een wereldzendingsconferentie te Jeruzalem worden gehouden en voor het volgend jaar wordt nu voorbereid zulk een conferentie waarop het eenig onderwerp dat daarop behandeld zal worden de kerkelijke ƒ in an tien betreft. Het initiatief daartoe is genomen door de Internationale vereeniging voor kerkelijke finantiën. Deze vereeniging staat onder hoog patronaatschapi. Ik noem slechts den hertog van Connaught. De president is een lordschap. De secretarissen zijn twee reverends. Het hoofdkwartier is in Glasgow gevestigd. Ilot doel is door onderlinge voorlichting te komen tot een goede regeling van de finantiëele aangelegenheden der kerk, der zending en vooral van die der inboorlingen-kerken. Deze internationale ivereeniging heeft reeds ernstig studie gemaakt van dit vraagstuk. Ook wij worden uitgenoodigd een paar afgevaardigden te zenden. Iedere kerk ol vereeniging moet zelf voor de reiskosten zorgen; men kan echter op. vrij logies rekenen. De vergaderingen zullen eventueel gehouden worden in the College van de United Free Church te Glasgow, van de kerk. waarmede ook wij correspondentie onderhouden.

Tevens wordt ons verzocht, indien er onder onze menschen personen zijn, die inzake de kerkelijke finantiën een referaat zouden willen houden, hun namen te noemen. Oofe zullen zeer welkom zijn lieden, die wel niet als gedelegeerden zijn aangewezen, maar die op eigen initiatief zouden willen gaan.

Een vo'orloopig programma geeft enkele niet onbelangrijke onderwerpen aan ter bespreking, als: Gods Geest, werkende ook op het terrein van de finantiëele aangelegenheden der kerk; het godsdienstig motief bij het geven, de goede basis voor de kerkelijke inkomsten; met het oog op' het werk der gvangelisatie, zending en den nood van sommige kerkgemeenschappen op het vasteland van Europa is het nooidig, dat de geldelijke zijde A^an dit werk de volle aandacht hebbe.

Verder zal men onder de oogen zien de varschillende manieren, waarop de kerk haar noodige inkomsten verkreeg efl. wordt reeds van tevoren het feit geconstateerd, dat de vroegere methoden niet meer dienstig zijn voor den tegenwoordigen tijd. Zoo zal besproken worden het systeem weltelijks vrijwillig bij te dragen voor kerk en zending, enz. En onder anderen ook: hoe men de predikanten zal oefenen om met geldelijke zaken vertrouwd te raken, ('t Schijnt met hen ook al overal zoo ongeveer gelijk te staan: als ze geld hebben dan schijnt men vooral predikanten te moeten leeren hoe ze het niet kwijt zullen raken; en als ze het niet hebben en daarbij geringe salarissen, hoe ze daarmee toch rond zullen komen. Inderdaad een echt , angelsaksische en derhalve voor de praktijk dienstige conferentie belooft die te Glasgow te worden). Naast dat onderricht aian de predikanten wil men dan ook nog refer& eren over de beste methode om de andere ambtsdragers in deze richting te trainen.

Ik noemde eenige onderwerpen.

De gemeenschappelijke excursie aan het einde zal ook in Glasgow niet worden vergeten.

Wij mogen niet zoozeer voldaan zijn over de wijze waarop de geldelijke aangelegenheden in onze kerken worden geregeld, dat wij zeggen: Glasgow kan ons niets leeren; doch wij mogen daarover toch wel zóó denken, dat wij aannemen, dat men op deze komende wereldconferentie, nog wel iets, misschien zelfs veel, van ons zou kunnen leeren.

Ook niet officieel afgevaardigden zijn welkom! Hier is dan iets te doen ten bate van Gods koninkrijk voor onze speciahteiten op het terrein der kerkelijke finantiën.

Het Comité voor deze conferentie telt zeer vele leden, vooral uit de Engelsche kerken; daaronder tref ik geen namen aan van 'leden uit de Free Church; the Original Secession Church; the Calvinistic Methodist Church ol AVales. Wei uit de „staande kerken" van Engeland en ychotland, en uit onderscheiden „dissenter" kerken. Verder zijn daarin vertegenwoordigd kerken uit Zuid-Afrika., West-Afrika, ïndië, Australië, Canalda, De Vereenigde Staten, Argentinië, Zwitserland, Frankrijk, Nieuw-Zeeland. Gen. A. R. Ophorst van Amsterdam ia de eenigste Nederlander, die daarin zitting heeft. Uit Duitschland, Centraal-Europa en de iScandinavische rijken vond ik geen vertegenwoordiger in het Comité.

Een ieder las wel over het rassenvraagstuk in de Vereenigde StateUi Dit begint met steeds meer ernst en goeden wil te worden behandeld. In stede dat het blanke en het zwarte ras elkander bestrijden of ook mijden, wordt het streven steeds krachtiger elkander te dragen, dulden, ja met elkandler saam te werken. De velen van het zwarte negerras, die bij name in de zuidelijke staten, na de hoogere scholen doorloopen te hehben, hun studie voortzetten aan de universiteiten, vragen vrijen toegang tot het openbare leven. Daaruit ontstaan onder de verhoudingen, waarin nu nog het blanke ras tot het zwarte staat, velerlei'moeilijkheden en ergernissen. Dit heeft geleid tot een met ernst zoeken naar andere verhoudingen op allerlei gebied, doch vooral op die van het maatschappelijk leven. Aan 't hoofd van deze beweging staan de meer ontwikkelden. Vooral onder de lagere standen komen nog ernstige botsingen voor. De hoogere standen nemen hun dienstpersoneel veelal uit het zwarte ras. Dit is zoo ongeveer het eenige punt van aanraking tusschen het blanke en zwarte ras. Voor een vijfen-twintig jaar was de verwijdering tusschen de beide rassen nog zoO' groot, dat men kan zeggen, dat een neger, zoodra hij uitgroeide boven den stand van het dienstpersoneel en de arbeiders, niet meer in aanraking kwam met het blanke ras. Toen zei men: een blanke zegt tot een neger niet meer, dan hij acht, dat , , een neger begrijpen" kan, en een neger zegt niet meer toit een blanke, dan hij raadzaam acht, dat deze wete. Sinds ongeveer tien jaren heeft men vooral in de Zuidelijke Staten getracht hierin verandering te brengen. Daartoe is een commissie tot saamwerking gevormd. Zij bestaat uit een kleine honderd blanke en zwarte mannen en vrouwen uit den ontwikkelden stand. Eenmaal 's jaai's komen zij samen om middelen te beramen, waardoor bevorderd worde, dat de beide rassen meer met elkander in aanraking komen. In de meieste stafen van geméJngde bevolking zijn thans zulke commissies van hooger hand ingesteld, waarvan de leden een paar ipaal 's jaars samenkomen. De publieke opinie heeft daardoior aanmerkelijke wijziging ondergaan' en verschillende regeeringsmaatregelen zijn getroffen, die den negers ten goede moeten komen. Ook plaatselijk zijn dergelijke commissies ingesteld en aan 't werk gegaan, om een betere verstandhouding te bevorderen. Cursussen worden daartoe' gegeven Oiver het rassenprobleem reeds op meer dan zestig hoogere scholen.

VooTal onder de studeerenden verandert de verhouding zeer ten goiede. Aan de universiteiten in de noordelijke staten is het getal zwarte studenten niet groot en wordt met hen niet veel gerekend, ook niet als het gaat over de oplossing van 't rassenprobleem. In 't Zuiden heeft men voor beide rassen afzonderlijke hoogere scholen, doch onder leiding, veelal van de Chr. Stud. Vereenigingen, worden vaak gemeenschappelijke vergaderingen gehouden ter bespreking van genoemd vraagstuk. En dit met de meest gunstige en verrassende resultaten. Zeer vele mannen van beteekenis zijn door dit een en ander tot de overtuiging gekomen, dat het rassenprobleem in Amerika niet door de blanken alleen kan worden opgelost, maar dat daaraan beide rassen hebben te arbei< ien.

G. KEIZER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen