GEESTELIJKE ADVIEZEN

Staan op de Rots.

Van een broeder, die het niet gemakkelijk heeft kreeg ik een schrijven met onderscheidene vragen, die toch ook, welbeschouwd, in den wortel zeer nauw aan elkander verwant zijn.

O zoo graag wil ik trachten hem te helpen. God geve, dat het gelukke.

Deze broeder heeft gevolgd mijn artikeltjes over het krijgen van teksten en wat daarmee samenhangt.

Nu had hij gelezen het gedenkboek van het Leger des Heils, dat heet: „Gulden Schoven van Gods Akker''.

Daarin staat op blz. 35 het volgende verhaal, verteld door Evangelist Dallinga: „In de eerste jaren van het Leger des Heils was ik als jong Luitenant gestationeerd te Gorinchem, onder bevel van den toenmaligen kapitein "Vlas. Er werd vurig gebeden om de redding van zielen. Op een Zondag verklaarde Vlas zeker te zijn, op grond van een belofte Gods, dat dien Zondag drie zielen tot bekeering zouden komen.

Met gloed en vuur werd dien dag het Evangelie gepredikt, ook in de laatste samenkomst. De uitnoodiging werd gedaan, maar... niemand boog de knieën. De samenkomst moest worden gesloten, — de officieren keerden terug naar hun kwartier. Toen ontbrandde bij Vlas een hevige innerlijke strijd. Hij wierp zich op de knieën en bad Had God hem niet Zijne belofte gegeven? Was Hij dan niet getrouw aan Zijne toezegging? Zag Hij zijn geloof niet aan?

Het werd een worsteling der ziel.

Kwartier na kwartier verliep. Toen het gelaat met een doek werd afgewischt, bleek het, dat het bloed door de poriën werd geperst.

Aan de huisdeur van het kwartier werd geklopt, nog eens geklopt, nog eens geklopt en toen de vermoeide strijder dien nacht zich ter ruste begaf, had de Heere hem de drie zielen gegeven".

Zoover het verhaal.

Nu stelt deze broeder, in verband hiermee de volgende vragen:

1. Is dit werkelijk aen belofte Gods?

2. Indien niet, is Vlas dan niet door God in zijn verkeerde houding gestijfd?

3. Is dit werk van Satan?

4. Ik heb wel meer gelezen dat zeer vrome menschen wel eens geprofeteerd hebben over een persoon of over een toekomst. Staat dit met het boven verhaalde op één lijn?

Mijn antwoord op deze vragen is aldus:

1. Neen; ik geloof niet, dat wij hier te doen hebben met een belofte. Gods Woord geeft ons geen enkelen grond, waarop wij zouden kunnen gelooven, dat God ons dergelijke beloften zou geven.

Zelfs Paulus, de apostel, als hij van den Heere de openbaring krijgt, dat Hij veel volks in Korinthe had, krijgt geen cijfer te hooren.

Wij hebben aan zulk een belofte ook allerminst behoefte.

Wij hebben de roeping om het Woord te prediken, en de belofte, dat Gods Woord niet ledig wederkeert.

Dat moet ons genoeg zijn.

De groote benauwdheid, waarin Kapitein Vlas kwam te verkeeren, heeft hij zich (ik zeg dit met allen eerbied voor zijn ernst) dan ook zelf aangedaan. Na zijn taak, de prediking van het Evangelie te hebben volbracht, had hij de uitwerking rusüg den Heere kunnen overgeven.

Nog iilaarder komt dit hierüi xüt.

Hij meende, dat Hij de belofte had, dat er drie zielen zouden worden bekeerd. Maar nu wil hij ook nog hebben, dat die menschen zullen komen en knielen op de zondaarsbank. Is dat mfsischien noodig voor waarachtige bekeering?

Wat wist Vlas er van of die drie misschien al niet bekeerd waren, voordat zij tot hem kwamen? Gaat dan die gebedsworsteling tenslotte niet om den Heere te dwingen in een weg, dien Vlas zichzelf had voorgesteld?

2. Of de Heere dan, door die drie menschen aan de deur te brengen. Vlas niet in zijn verkeerde houding stijfde?

Ik kan natuurlijk niet beoordeelen, of die drie menschen w e r k e 1 ij k bekeerd zijn.

Wij, moeten hier zeer voorzichtig zijn.

Als dat zoo is, dan was het (afgezien van de openbaring, die Vlas meende gekregen te hebben) Gods voornemen, van eeuwigheid, om dat te doen. Nu kon God toch niet, omdat Vlas zichzelf in dwaling begeven had, die bekeering doen overgaan?

Als Vlas nu m zijn dwahng gestijfd wordt, dan ligt dat niet aan den Heere, Die Zijn Raad uitvoert, maar aan den mensch, diie niet leeft bij de eenvoudigheid van het Woord.

Bovendien: wie kan het verband aanwijzen tusschen het komen van die drie menschen en de worsteling van Vlas?

! 3. Of dit een werk van Satan is, vraagt die broeder. Als daar menschen bekeerd zijn, dan is dat zeker geen werk van Satan.

In zooverre daar in de houding van Kapitein Vlas iets school, dat onschriftuurlijk was, was het ook zondig; en inzooverre in elke zonde, ook die ons bij onze heiligste verrichtingen aankleeft, de werking des satans trilt, kan men dat hier ook zeggen. Maar natuurlijk kan men niet zeggen, dat die worsteling om befceering van zondaren Satanswerk is; dat was heerlijk werk, alléén (zooals min of meer al onze werken, ook de beste) bezoedeld met menschelijke dwaasheid, wijl het niet geschiedde in absolute gebondenheid aan het Woord.

4. Ik voor mij geloof niet in directe openbaringen, aan wien ook, omtrent personen of toestangen. Wel schijnen sommige menschen een soort eigenschap te bezitten, waardoor zij soms in de toekomst kunnen blikken. Ik kan dat niet verklaren, maar dat wij daarin met een openbaring door den Heiligen Gieest te doen hebben, dat geloof ik niet, wijl ik daarvoor geen grondj heb in het Woord.

Laten wij met deze bijzondere dingen toch voorzichtig zijn.

Het gevaar is zoo groot, dat men zulke 'dingen lezende, daaraan meer waarde gaat hechten, dan aan de rustige, geloovige. Schriftuurlijke, ambtelijke bediening van het Woord.

Ik heb respect voor den ijver en de toewijdmg van de menschen van het Leger des Heils. Maar wat heeft het Leger gedaan voor de herkerstening van ons volk en voor het instandhouden van 'sHeeren Kerk in ons vaderland, vergeleken bij den arbeid en den zegen van de kerken, die in de vorige eeuw zijn gaan leven in gehoorzaamheid aan het Woord?

De fout van het Leger, dat het ambt en de sacramenten laat liggen, wordt niet goedgemaakt door persoonlijken ijver en geloof, die ook nog telkens de Schriftuurlijke lijn dreigen kwijt te raken.

Maar nu de moeilijkheid van dezen broeder. „Kijk", zegt hij, „als u en b.v. Bouwe Vlas in de opvatting omtrent belofte, gploof en gebed zoo veel verschilt, waar blijven wij dan? Is geloof dan geen verbeelding en is gebed geen verbeelding? Is het niet alles suggestie?

Bouwe Vlas meende zoo echt, dat hij een belofte had en dat zijn gebed zoo echt en geloovig was en u zult wel zeggen, dat dat niet deugde, hoe moeten wij daarmee? "

Lieve broeder, ik begrijp, dat deze dingen u even schokken, maar noodig is dat niet.

De genezing van uw twijfel ligt hierin, dat gij begint met voor uzelf, op grond van Gods belofte, kinderlijk, eenvoudig, Christus aan te nemen als uw Borg en Zaligmaker, door Wien gij met God verzoend zijt.

Dan zult gij u weten te staan op de rots van het Woord, waarvan Christus het centrum is.

Dan zult gij ook weten, dat niet alle geloof en alle gebed suggestie is; dat er ja, veel onechts geivonden wordt, maar dat het onechte zich van het echte laat scheiden door het Woord. Dan komt er vastheid en rust in uw leven.

Dus (en dat zeg.ik tegen allen, die door allerlei dingen geschokt worden), begin, zonder vragen, Christus te aanvaarden als uw Heiland, op grond van Gods belofte; dan hebt ge daarin het Woord', in zijn kern gegrepen, dan zult gij heel dat Woordl zien als Goddelijk vast en gij zult u sterk weteii om bij het licht van dat Woord, waarheid en valschheid, werkehjkheid en suggestie van elkan, ™ der te onderscheiden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen