Het kindje

Ds Y. K. Vellenga, die destijds de sjibboleth-leeruitspraak Inzake het voor wedergeboren houden van de kinderen vergeleek met een voorschrift van een of andere soort kindermeel, is nóg met de kinderen bezig. Hij noemt de haagsche weigering om juist datgene te doen, wat onzerzijds, en, blijkens De Wekker ook van christelijk gereformeerde zijde, zeer terecht verlangd wordt, nl. schriftelijke behandeling van enkele punten als jnen met ons praten wil, niet bij haar waren naam van weigering, maar kiest liever de beeldspraak der zijige zachtheid, Kij noemt het haagsche besluit „het kindje", en geeft dan onder het hoofd: , , Als 't kindje binnenkomt " enkele citaten uit onze pers. Ook bij hem loopt de wekker af, precies naar de voor ieder „kindje" sedert eenige weken mogelijke voorspelling: ook hij dreunt: men wil niet, men wil niet.

Ons kan de beeldspraak niet bekoren. Als 't kindje binnenkomt, lacht heel het huisgezin. Maar de lieden, die het „kindje" binnen onze deur duwen, en zeggen: kijk eens, hoe schattig, zeggen: hier is geen huisgezin, hier Is een collectie rebellen. Dewelke zij officieel hebben veroordeeld.

Zóó, als het verklelnwoordje bij de mystiek moet dienen, om de geweldigheden te ontkrachten, zoo wordt bij ds •Vellenga Goliath een goliathje. En het (Soliathszwaard, dat werd een strikje-op-het-mouwtje. Overijsel en Drente kan weer rustig zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen