Eén en dertig October.

................ ‘t Was een boet’ling, arm en klein,
een monnik zonder glans van vaad’ren, als onrein
verworpen bij zich zelv’, — maar hijgend naar vergeving,
naar waarheid, naar de kracht van Boven, naar herleving,
naar zielsbevrijding uit der zonde nacht en hel!
‘t Is Luther! — worstelend in de engte van zijn cel,
-of zwervend door de stad der Cesars, vraagt hij beide
wat geen van beide heeft te geven!.... En God zeide :
«daar zij licht!» en het licht verrees hem uit dat Woord,
op Erfurts kloosterhof heroverd! Ja, hij hoort,
als uit Gods eigen mond, den Evangelie zegen;
«geloof! — De zaligheid wordt door geen doen verkregen
«van menschen. Ze is Gods werk. Gerechtigheid en heil,
«voor schat noch wijsheid, voor geen boek of aflaat veil,
«is gave van Zijn liefde aan zondaars, ‘t Eeuwig leven
«(Geloof in Christus en Zijn zoenbloed!) is gegeven.»
Dat woord werd leven in zijn ziel, wordt in zijn mond
een overwinnend zwaard..., Hervorming! ‘t was uw stond.
De monnik, in de kracht van ‘t Heil, hem aangebroken,
heeft op den dag te Worms ‘t getuigenis uitgesproken!
Daar staat hij! Ja, God hielp. Daar knielt hij, keer op keer!
Onweders drijven af, en regens plasschen neêr;
gevaarten storten in, die de eeuwen reeds trotseerden.
En waarheden staan op, die als in ‘t graf verteerden.
In ‘t Huis des Heeren is de Kandelaar herplaatst,
en schittert van een licht, dat Rome zelf weêrkaatst.
Eu thans! drie eeuwen sints, zijn in de zee der tijden
verdwenen, — en gij deelt dien jubel, dat verblijden,
o, zonen eener eeuw, zoo rijk, zoo hoog verlicht?
Neen, luthers vrijheidszin was de Uwe niet. Gij sticht
een ander werk en op een and’ren grond. De kennis,
Ontworteld aan ‘t geloof, werd trots, werd heiligschennis.
Een and’re geest stuwt thans de stoute raad’ren voort!
‘t Is geen doorvorschen meer, maar richten van het Woord
des Heeren, — God gedaagd ter vierschaar van de Rede, —
Zijn Waarheid, veil gesteld voor ingebeelden vrede
of wijsheid uit het stof! ‘t Is Heidendeugd en kracht,
gepredikt aan de ziel, die naar vergeving smacht!
‘t Is uit het Christendom den Christus weggenomen!
Is ‘t wonder, zoo een Eeuw, verzonken in haar droomen,
èn grondslag en banier van ‘t grootsche werk vergat,
en ‘t jonge Duitschland joelt waar eenmaal Luther bad?
Maar ‘t overblijfsel leeft! Trots Wet — en Woordverkrachting;
daar is een toekomst voor ‘t geloof! een heilverwachting
voor onze zuchtende aard! Daar is een Christuskerk,
niet in de gunst des Tijds, maar in haar Heiland sterk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen