Houden voor wedergeboren (variant) - pagina 5

van uit, dat die volwassen gemeenteleden goddelooze menschen zijn, neen, maar we houden ze voor menschen, die den H E E R E vreezen, totdat het tegendeel mocht blijken. Welnu, wilde de tweede groep (Lindeboom) zeggen, zoo bejegenen we nu óók de onvolwassen gemeenteleden, de kinderen. Niet als Heidenen en Turken, ook niet als goddelóóze gemeenteleden en als verdoemelingen. Evenmin als de volwassen gemeenteleden. M e n sprak er heelemaal niet een veronderstelling over de harten mee uit, doch gaf slechts aan hoe men alle gemeenteleden wenschte te behandelen (bejegeningsoordeel). Zóó vatte de twééde groep die uitdrukking ,.houden voor wedergeboren" op. Z e voelde wel, dat die uitdrukking, juist omdat ze zoo tegemoetkomend klonk, later wel 's verkeerd zou kunnen worden opgevat, n.m.l. in den zin, waarin de éérste groep sprak van kinderen, die vóór den doop reeds moesten gehouden worden voor kinderen in wie de wedergeboorte reeds was gewerkt. Lindeboom voelde wel, dat juist die tegemoetkomende uitdrukking ,.houden voor" later wel eens met dien verkeerden, Kuyperiaanschen, inhoud zou kunnen worden gevuld. Maar daar heeft hij dan ook meteen reeds de synode een stokje voor laten steken. W a n t vooral op zijn verlangen sprak de synode tenslotte nog eens uit, dat God Zijn belofte vervult op den tijd Zijner vrijmacht, hetzij voor, tijdens of na den doop. In elk geval moest er niet in gelezen worden, dat bij den doop verzegeling plaats had van aanwezige (genade der) wedergeboorte. Dat had hij immers nu juist zoo bestreden. Zie § 2. Zoo vond men elkaar. W e kunnen er nu wel over nakaarten of het goed is geweest zoo'n uitdrukking te bezigen, waarin de één dit las (een veronderstelling) de ander dat (een bejegeningsoordeel). Ik persoonlijk heb in den loop der jaren in de verklaring van 1905 veel goeds kunnen waardeeren, gelijk ik dit voor een paar jaar reeds geschreven heb in mijn boek ,,Huisbezoek naar Gods geboden", bladz. 90. § 5.

N a 1905.

Langen tijd heeft er nadien rust geheerscht. Door de nieuwe richting v/aren vreemde ideeën verkondigd, die groote onrust hadden verwekt. Maar zij zou zich nu wel intoomen. T e Utrecht was haar immers vriendelijk verzocht een toontje lager te zingen. W a n t niet de groep-Lindeboom, maar zij ging den on-Gereformeerden kant uit. Zoo had Utrecht gesproken. W e l zeer verschoonend, maar voor den goeden verstaander duidelijk. De bekende Ds Bos, een van de ijverigste bestrijders van de veronderstellingsleer, schreef kort na de synode b.v.: ,,Er zijn uitspraken gedaan, waaraan allen zich voortaan te houden hebben." Dat was tegen de nieuwe richting geschreven. Hoe is 't mogelijk, dat Dr Polman in zijn brochure dit zinnetje van Bos thans uitspeelt tegen óns? En men schrijft hem maar klakkeloos na. Heeft men zich echter aan 1905 gehouden? In het jaar 1906 gaf Dr A. Kuyper Jr. uit zijn boek: ,,Dc band des verbonds", een boekje, waarin onverstoorbaar werd voortgegaan met het aan den man brengen van de veronderstelde wedergeboorteleer als de waarheid naar Schrift en belijdenis. En nauwelijks gromde er hier of daar iemand in zijn baard: ,,dat is niet volgens 1905!" O zeker. Ds Diermanse bleef wel de veronderstellingsidee bestrijden (en hij werd er nooit om geschorst of afgezet). En in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen