De wedergeboorte - pagina 194
188
De verschillende
stadia der
wedergeboorte
er in de wedergeborenen zwakheid overblijft^). En de Eerste Schotse confessie ten slotte spreekt uit, „dat de Heilige Geest ons zonder rekening te houden met al onze verdienste (hetzij voor of na de wedergeboorte) geheiligd en wedergeboren heeft" ^ ) . In dit verband kunnen wij er verder op wijzen, dat de Reformatoren en de oudste confessies altijd van het geloof zelf, met de allergrootste nadruk verzekeren, dat het een gave Gods is. Zij betogen voortdurend, dat geen mens uit zich zelf geloven kan, wanneer Hij daartoe niet door de Heilige Geest wordt bewogen en in staat gesteld. „Daar ons verstand geneigd is tot ijdelheid", zegt Calvijn, „kan het Gods waarheid nooit aanhangen, en daar het stomp is, is het altijd blind voor zijn licht". Daarom ,,is het ook niet genoeg, dat het verstand door Gods Geest verhcht is, indien ook niet het hart door zijn kracht versterkt en gesteund wordt" ^'*). En de Nederlandse geloofsbelijdenis zegt in art. 24 van het waarachtig geloof, dat de mens wederbaart, allereerst, dat het in hem „gewrocht is door het gehoor van het W o o r d Gods en de werking des Heiligen Geestes". In de leer van de roeping hebben de oude Gereformeerden steeds geleerd, dat de uitwendige roeping door het W o o r d alleen het geloof niet werkt. Daar moet de inwendige roeping van de Heilige Geest in het hart des mensen bijkomen. Het is duidelijk, dat zij in elk geval een genadewerking des Heiligen Geestes aannamen, die aan het geloof voorafgaat en waardoor het geloof zelf te voorschijn wordt geroepen. En het is bekend, dat b.v. Luther in de eerste tijd van zijn optreden dit schenken van het geloof aan de mens steeds met de naam ,,wedergeboorte" heeft aangeduid ^ ) . Ten slotte mag niet worden voorbijgezien, dat Calvijn ook meer dan eens heeft uitgesproken, dat de wedergeboorte, in een beperkte 22) „Postremo videmus an regenerati sint liberi arbitrii et quatenus... Primum, regeneratos in boni electione et operatione, non tantum agere passive, sed active . . . Secundum, in regeneratis remanere inf irmitatem . . . Caeterum nemo negat in externis, et regenitos et non regenitos habere liberum arbitrium . . . " Vgl. Niemeyer, a. w., pag. 480, 481. 23) „Spiritum sanctum, sine omni meriti nostri respectu, (sive sit ante, .sive post regenerationem) nos sanctificasse et regenerasse", Niemeyer, a. w., pag. 346. 2^) „Proinde, sine spiritus sancti illuminatione, verbo nihil agitur Nee satis fuerit mentem esse Dei spiritu illuminatam, nisi et eius virtute cor obfirmetur ac fulciatur... Ergo singulare Dei donum utroque modo est fides, et quod mens hominis ad degustandam Dei veritatem purgatur, et quod animus in ea stabilitur". Corp. Reform. XXX, kol. 435, 436. 25) „An dem Menschen vollzieht sich durch das Wort Gottes oder auch durch die Taufe eine durchgreifende Veranderung. Es ist eine Neuschöpfung oder Wiedergeburt, in der der Sunder zunachst sich passiv verhalt: patimur salutaria, quod creamur in novam creaturam (W. 40, 1, 597). Diese nativitas spiritualis ist aber nichts anderes als der Glaube (ib. 668 f), sofem dieser ja die innere Hinnahme der göttlichen Einwirkungen ist". R. Seeberg, Lehr'buch der Dogmengeschichte^, IV, Die Lehre Luthers, Leipzig, 1917, pag. 238.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1952
Vrijmakingsbrochures | 346 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1952
Vrijmakingsbrochures | 346 Pagina's