Toespraak

Edele Heer Voorzitter en Heeren, gy allen die hier tegenwoordig zyt!
Ik ben min of meer in eene moeilyke positie. Onze achtbare Voorzitter heeft aangehaald, dat hy niet over politiek of godsdienst wilde spreken, maar toch heeft ZEd. een punt van godsdienst aangehaald en eveneens een politiek punt. Ik heb ook gemeend my niet op bet gebied van politiek lieden avond te begeven, doch het door den Voorzitter aangehaalde politieke punt wensch ik toch kortelyks te beantwoorden.
In de eerste plaats dan wensch ik te spreken over de opening van de Synagoge, waarvoor ik tot u, leden der Hebreeuwsche Gemeente, ben overgekomen, en welke plechtigheid dan ook heeft plaats gevonden. Aldaar ben ik door u geplaatst onder het heilige, waar ik my niet op myn plaats gevoelde, en ik was toen verplicht een paar woorden te spreken, opdat gy niet mocht denken, dat ik het met u eens ben in dat punt; maar ZHEd. de Vice-President heeft my er aan herinnerd om te dier plaatse niet verder te spreken, wat ik nog te zeggen had, doch dit liever te doen dezen avond, opdat de loop der feestelykheden, in verband met de opening der Synagoge, niet gestoord werde; en ik heb dadelyk toegestemd.
Myne heeren, Hebreeuwsche Gemeente, Verbondsvolk van God,’ van ouds! tot u wensch ik in de eerste plaats het woord te richten. Ik acht my dezen avond en zelfs dezen dag gelukkig, in de gelegenheid gesteld te zyn om tot de Hebreeuwsche Gemeente, het Verbondsvolk van God, van ouds, een paar woorden te spieken. Ik zeg, ik acht my gelukkig, en ik heb dan ook een verzoek, dat gy n. 1, de woorden, die ik mynen Secretaris verzocht heb uit mynen mond op te schrijven en te doen drukken, zonder vooroordeel en met aandacht wilt lezen, alhoewel gy het er niet mee eens behoeft te zyn, doch alleen opdat gy mocht weten hoe ik de leidingen Gods versta van zyn volk. Ik heb gezegd: »ik acht my gelukkig,” en de reden daarvoor is, dat wy Christenen naar Gods Woord, door u, o, Israël, den heerlyken zegen ontvangen hebhen en het verbond van God in Jezus Christus deelachtig geworden zyn. Want zoo zegt Gods Woord van Israël: »Hunner is de aanneming tot kinderen, in de Heerlykheid, in het Verbond, in de Wetgeving, in den Dienst van God en in Zyne Beloften.” Gy waart en zyt het volk door God uitverkoren om zyn Verbond te ontvangen en in u Zyne beloften te vervullen, om daarin alle volkeren te doen deelen. Zoo zien wy terug op Abraham, op de heerlyke belofte aan hem gegeven, dat in zyn zaad alle geslachten des aardryks gezegend zullen worden. Dat zegt God tot Abraham, den Vader van alle geloovigen, dien gy met my als zoodanig aanneemt. Heerlyke belofte, eeuwen lang verkondigd en welke belofte bevestigd wordt tot aan het einde der eeuwen, omdat Abraham die beloftenis van den onveranderlyken, getrouwen Verbonds-God heeft ontvangen,- van Hem, die door Zyn kracht en Almacht zelf Zijne beloften uitwerkt langs wegen, die onbegrypelyk zyn voor de menschen en waarin Zyne Almacht wordt geopenbaard. Israël moest een vreemdeling worden in het land van Cham; moest eene verdrukking van 430 jaren ondergaan en, als Gods volk geleid en verlost zijnde, staat het daar hij den berg Sinaï, en ontvangt Gods heilige Wet en Zyn Verbond, om des Heeren volk te zyn. De wet en de beloften werden hun door Mozes hand besteld. Wat God hem op den heiligen berg getoond heeft, dit alles werd door Mozes aan het volk Gods verkondigd; de geheele wet, alle offeranden en ceremoniën. Zie, Mozes doet het volk gevoelen hoe heerlyk het voor hen was. toen het, als het volk des Heeren, aldaar Gods tabernakel in hun midden had en Zyne Heerlykheid zoo doorluchtig werd geopenbaard.
Nog grooter en heerlyker belofte werd hun verkondigd, in de verre toekomst. Immers, Mozes zeide aan Israël: »Zie, God zal u een Profeet verwekken uit uwe broederen, gelyk my; Hem zult gy hooren!” Hetgeen ze toen hadden, hoe heerlyk ook, was toch slechts eene schaduw van den heerlyken dag, wanneer de grootere Profeet komen zou. Heerlyke dagen waren het daarna voor Israël in het land der Belofte, onder zyne koningen David en Salomo, toen Israël heerschte van zee tot zee, toen hun ter eere koningen van verre geschenken aanbrachten. Maar zie, nog was de belofte niet vervuld, de groote belofte, aan de aartsvaders gedaan. God zegt aan Abraham: »in uw zaad zullen alle geslachten des aardryks gezegend worden.” De groote Profeet is toen nog niet gekomen, welke heerlyke tonen toen en daarna ook al door de profeten gehoord werden. Deze allen wyzen nog naar den heerlyken dag, wanneer het glansryk licht zal opgegaan zyn en de zon der gerechtigheip zal zyn verschenen. Nog eerst zou er duisternis en verdrukking komen, en zie, de dagen voor Israël werden donkerder en donkerder, maar ook de stem der profeten krachtiger en krachtiger, die getuigde van het groote licht, dat uit de duisternis zou voortkomen. Zoo zegt de profeet, Jesaja: »Duisternis zal de aarde bedekken en donkerheid de volkeren,” en de vervulling dier profetie heeft op den berg Golgotha plaats gevonden, »Ik zeg, donkerheid en duisternis, doek over u zal de Heere opgaan en Zyne heerlykheid zal over u gezien worden.” Let op het woord van den profeet. Die dagen zyn vervuld geworden en ze hebben ; hunne vervulling gehad in den grooten Profeet Jezus Christus, die van Zich Zelven getuigd heeft met de woorden van den profeet Jesaja: »Zie, de Geest des Heeren is op My, omdat de Heere My gezalfd heeft om de blyde boodschap te brengen aan de zacht moedigen, om uit te roepen het jaar des welbehagens des Heeren.” Hy, de Leeuw uit Juda’s stam, de uiterste Hoeksteen. Zoo zegt de Heere: »Zie, Ik leg u in Zion een uitersten Hoeksteen, die uitverkoren en dierbaar is, en die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden.” Alleen dan is de Kerk des Heeren gefundeerd en gegrond, indien zegt God, haar geloof is in Hem, die de uiterste Hoeksteen is. Naar de beloften Gods in Hem geloovende, zullen ze op Hem als levende steenen gebouwd worden, als een geestelyk huis, en in Hem geloovende zal, eerst wanneer de Raad Gods gekomen is, nog over u, als Verbondsvolk, bevestigd worden die heerlijke belofte der laatste dagen. Wanneer Zion in Zyne heerlykheid wederom opgericht zal worden en de volheid der Heidenen zal zyn ingegaan, dan zal Israël een eeuwig verbond des vredes hebben. »Dan,” zegt God, »zal Myne tabernakel wederom in het midden van hen zyn en Ik, God. zal hun God zyn en zy zullen Myn volk zyn en dan zullen de Heidenen weten, dat ik de Heere ben, die Israël heiligt aan Myn heiligdom, en Ik zal onder hen zyn tot in eeuwigheid.” Ja, dan staat de Kerk op het rechte verbond en op het rechte fondament, op den uitersten Hoeksteen. »De tijd is aanstaande,” spreekt God, »Ik, de Heere doe al Myn welbehagen en Myn raad zal bestaan !”
De tyd is echter tekort, mijne heeren! om dieper hierin te treden. Toets myne rede aan den Bybel en zie of ze niet met Gods Woord overeenkomt. Dan zal ook aan u het woord vervuld worden: »Heden, wanneer gij Zijne stem hoort, verhardt dan uwe harten niet, maar laat u leiden, en de Heere zal uw volk vergaderen en bybrengen, opdat wanneer de Joden wederkeeren, gansch Israël in het ver bond van God zal zyn opgenomen.” Ik vraag u dit niet. doch moet u ondersteunen, en mag niet over uw geloof heerschen, maar slechts volgens Gods Woord aanwyzen, en dan zal de Heere Zijnen zegen geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen