Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De belijdenis der „Gereformeerde Kerken”

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De belijdenis der „Gereformeerde Kerken”

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Op het bezwaarschrift van Bedum’s kerkeraad tegen de leerstellingen, door Dr. Kuyper opnieuw uitgewerkt ,te berde gebracht, geleerd en verbreid bij monde en in geschrifte, heeft de synode, te Middelburg gehouden, besloten — en wel met 38 stemmen van de 40 afgevaardigden! —gelijk reeds in „De Wekker” met de woorden van het officieel verslag is medegedeeld: „dat zij om formeele bezwaren niet op den inhoud van het bezwaarschrift van den kerkeraad van Bedum kan ingaan, doch dat zij in het te harer kennisse gekomene geene redenen vindt om zich tot de H.H. directeuren der Vereeniging van hooger onderwijs op Gereformeerden grondslag te wenden, en haar vertrouwen blijft stellen in Dr. Kuyper en in alle hoogleeraren bij de Theol. faculteit te Amsterdam en van de Theol. school te Kampen, die verklaard hebben principieel aan de zijde van Dr. Kuyper te staan.”
De synode, bestaande uit predikanten en ouderlingen, heeft hier welbewust gehandeld. Predikanten hebben zonder twijfel het verschil in de leer gekend en het gewicht er van beseft. Ouderlingen, wel wetende, over welk een gewichtig punt zou. worden gehandeld, — ouderlingen, door de provinciën afgevaardigd tot zulk een doel, zouden zeer onverantwoordelijk hebben gehandeld, indien ze tot de synode waren gegaan en hunne stem in zulk eene zaak hadden uitgebracht zonder degelijk onderzoek. Het voor en tegen was te lang en te duidelijk, ook op de meest bevattelijke wijze behandeld, dan dat hier zou kunnen gedacht worden op de wijze, waarop Dr. K. zelf over de ouderlingen van Bedum schreef. De synode sprak zich onbewimpeld uit met de laatste woorden: „die verklaard hebben principieel aan de zijde van Dr. K. te staan”, sluiten allen twijfel uit. Tweeërlei belijdenis stond rechtstreeks tegenover elkander, en wel de zoodanige, welke de geheele opvatting der geloofsleer doortrekken, en in de geheele prediking en bediening der sacramenten den sterksten invloed uitoefenen. Tusschen die twee moest de synode kiezen. Zij heeft gekozen voor de eene nu uitsluiting d andere. Immers haar vertrouwen ia in Dr. K., en niet zonder reden kan de genoemde clausule zijn bijgevoegd en ligt daardoor duidelijk voor ieder uitgesproken : de synode stelt geen vertrouwen in den hoogleeraar Lindeboom c. s.
De Synode besliste dus, dat, al duldt ze ook de andere richting, zij de leeraren der Gerei’. Kerken wenscht opgeleid te zien door die mannen, ia wie zij vertrouwen stelt, dat is volgens de beginselen door Dr. K. c. s. geleeraard, zooals ook deze hunne anti-schriftuurlijke stellingen voor de ware Gereformeerde heeft verklaard.
Had de Synode van 1618 en ‘19 op de aanklachten tegen de Remonstranten verklaard, dat zij, in hetgeen haar ter kennisse gekomen was, geene redenen vond om de aangeklaagden kerkelijk te behandelen en in Arminius en zijne medestanders haar vertrouwen bleef stellen, — had zij alzóó de Gereformeerden geantwoord, dan had zij de Romonstrantsche dwaling voor de leer der Kerk verklaard en de Gereformeerden hadden haar toen reeds moeten verlaten.
De Synode van Middelburg heeft haar zegel gehecht aan de stellingen, door Dr. Kuyper geleeraard, haar vertrouwen in hem en de zijnen uitgesproken, niet wat wetenschap of ijver of godsvrucht betreft, maar in de leer, in de bekende geschilpunten. En daarmede heeft die Synode voor leer der Gereformeerde Kerken verklaard, wat dienaangaande „te harer kennisse gekomen is”, en ook ter onzer kennisse gekomen is als direct in strijd met de heilige Schriftuur, met de zuivere belijdenis der Gereformeerde Kerk en de ervaring der ware geloovigen. Wie derhalve tot die zoogenaamde Gereformeerde Kerken blijft behoren, moet geacht worden met die leer in te stemmen en die Synode in haar zoo gewichtig besluit te erkennen als de van God gestelde vergadering om het lichaam van Christus te onderwijze» en te besturen.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 augustus 1896

De Wekker | 4 Pagina's

De belijdenis der „Gereformeerde Kerken”

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 augustus 1896

De Wekker | 4 Pagina's