Buitenlandsche Kerken

De Gereformeerde kerk onder het kruis in Zuid-Afrika. Geruimen tgd hebben vele leden der Nederduitsche Gereformeerde kerk in Zuid-Afrika de verbastering dier kerk met leedwezen gadegeslagen en zich de vraag gesteld, of zij niet ontrouw werden aan Gods Woord en de Gereformeerde belijdenis, als zij langer in die kerk bleven. Gevolg van deze overwegingen is, dat men te Strijdenburg in de Kaapkolonie tot een breken met de gemeenschap dier kerk gekomen is en »de Gereformeerde kerk onder het kruis” gesticht heeft.
Er was vooraf eene commissie van zeven leden benoemd, die deze daad zon voorbereiden. Deze commissie had eene uitnoodiging gericht aan onderscheidene predikanten der Nederd. Gereformeerde en der Gereformeerde kerk, om bij de stichting der Ger, kerk onder bet kruis tegenwoordig te zijn en aan de diensten daaraan verbonden deel te nemen. Slechts twee predikanten ds. M. Postma, van de Geref. kerk te Middelburg, K. K., en ds. S. J. du Toit, van de Ned. Geref. kerk te Paarl, K. K., hadden die uitnoodiging opgevolgd.
De commissie van voorbereiding had die samenkomsten bepaald op 11 —13 Juni j.l. in de school. Vrjjdag 11 Juni werd de eerste vergadering gehouden onder leiding van den voorzitter der commissie C. J, Lieben berg. .Na op gebruikelijke wijze de vergadering geopend en in eene hartelijke toespraak op de beteekenis van deze samenkomst gewezen te hebben, las hij eene verklaring door de commissie opgesteld voor met verzoek, dat allen, die met haar inhoud en doel instemmen, haar onderteekenen zouden. Hieraan voldeden 63 lidmaten der Nederd. Geref. kerk.
De inhoud van deze verklaring is, dat de onderteekenaars zich constitueeren tot eene zelfstandige Gereformeerde kerk onder het Kruis, gegrond op de Gereformeerde beginselen, uitgedrukt in de drie Formulieren van Eenigheid, de Nederl. Geloofsbelijdenis, den Heidelb. Catechismus en de Leerregels van Dordrecht, waarin tevens de rechten van taal en nationaliteit als onafscheidelijk aan den godsdienst verbonden, erkend worden.
Voor de kerk regeering wordt de kerkorde van Dordrecht aangenomen, voor zoover de omstandigheden van het land en de bizondere behoeften der kerk dit toelaten,
Voor de uitoefening van den openbaren godsdienst en de bediening der Sacramenten wordt de Liturgie der Geref. kerken in Nederland aanvaard.
Na de voorlezing er. onderteekening van deze verklaring werd de kerkeraad gekozen. Ds. S. J. du Toit werd tot consulent benoemd. Deze aanvaardde het consulentschap met eene toespraak, waarin hij verklaarde, dat hij nooit iemand tot afscheiding had aangezet, maar steeds tot de grootste voorzichtigheid had aangemaand en er op gewezen had, dat men zich in zulk eene gewichtige zaak niet door een mensch moest laten leiden, maar dat ieders geweten zelf beslissen moet onder de leiding van Gods Woord en Geest. Nu men door eigen geweten gedrongen tot dien stap besloten had, alleen bedoelend opzegging van gemeenschap met de afwijkingen in de Nederd. Geref. kerk en terugkeering tot de zuivere Gereformeerde belijdenis en eeredienst, en men te vergeefs hulp gezocht had bij andere leeraren der Nederd. Geref. en Geref. kerken voor de stichting eener Geref. kerk onder het Kruis, wil hg het consulentschap aanvaarden en zoover tijd en kracht het toelaten de geestelijke belangen der gemeente behartigen.
Zaterdag 12 Juni predikte Ds. M. Postma des voor- en namiddags, des avonds hield Ds. S. J. du Toit de voorbereidingsprediking voor de viering van het H. Avondmaal en bevestigde de kelkeraadsleden. Zondag 13 Juni trad Ds. du Toit weder op bij de bediening des H. Avondmaals en de nabetrachting. Des avonds leidde hij nog een samenkomst met de leden der gemeente en belangstellenden, waarin voorgelezen werd een schrijven door den kerkeraad, volgens opdracht der gemeente opgesteld en bestemd om als een open brief gericht te worden aan allen, die in Zuid-Afrika nog trouw gebleven zijn aan de Gereformeerde belijdenis en beginselen.
In dit schrijven wordt verklaard, dat zij zich afgescheiden hebben van de Neder-duitsche Gereformeerde kerk in Zuid-Afrika, omdat die kerk de zuivere Gereformeerde beginselen verzaakt in leer, dienst, tucht en kerkregeering.
Verder wordt hiervan eenigszins breedvoerig rekenschap gegeven, waarvan dit de hoofdzaak is.
Hoewel de Ned. Geref. kerk in Art. 1 van hare bepalingen zegt, dat zij staat op den grondslag van Gods Woord, en dat hare leer en belijdenis uitgedrukt is in de Formulieren van Eenigheid der Geref. kerken in Nederland; dat de predikanten door hunne handteekening verklaren, dat al de stukken der leer, in die Formulieren vervat, met Gods Woord overeenkomen en beloven die leer te zullen onderwijzen en handhaven, blijkt toch, dat de kenmerkende leerstukken der Geref, belijdenis niet geleerd worden en leeringen ingevoerd worden, die met de Geref. leer strijden.
Zoo groot is de onbekendheid met de Geref. belijdenis in de Nederd. Geref, kerk, dat bejaarde lidmaten en kerkeraadsleden in verschillende gemeenten verklaren, nog nooit eene prediking over deze kenmerkende leerstukken gehoord te hebben, en dat in meer dan één kerkeraad, waar voorgesteld werd de “Formulieren van Eenigheid aan de jonge lidmaten bij hunne bevestiging ten geschenke te geven, door ouderlingen gevraagd werd: wat boek is dat en is het goed dit aan de leden te geven?
Dan is de verhouding dier kerk tot den staat geregeld bij eene Ordonnantie, die weinig of niets van de Geref. belijdenis gelden laat en do handhaving der leer zoo goed als onmogelijk maakt.
Inzake den eeredienst is ook het Geref, beginsel losgelaten, omdat men de ambten miskent, door ongeordende personen te laten optreden en nieuwe ambten in te voeren, die door de Geref. kerken nooit erkend zijn, zooals evangelisten”, werkersvereenigingen”, » vrouwenbond” en dergelijke.
De verwaarloozing der tucht is van zoo algemeene bekendheid, dat op geene bizonderheden behoeft gewezen te worden. De geschiedenis bewijst, dat de kerk machteloos is de tucht op ontrouwe leeraren toe te passen, en zoo eene gemeente van hen niet meer gediend wil zijn, omdat zij de waarheid bestrijden, dan is zij genoodzaakt hen voor groote geldsommen af te koopen. Herinnerd wordt daarvoor aan de predikanten Burger en Kotze, die openlijk de leer der kerk aangaande ‘s menschen verderf en den persoon en het werk van Christus loochenden. Hoewel de laatste in zijn afscheidsrede zoo sterk mogelijk de verzoening door Christus loochende, moest men hem toch nog een eervol ontslag geven en moet de kerk hem zijn pensioen betalen.
In de kerkregeering heeft men menschelijke bepalingen boven Gods Woord geplaatst, want Art. 58 van haar reglement zegt, dat de Synode »de hoogste wetgevende, rechtsprekende en besturende macht is.”
Verder wordt in dezen brief open gezegd, dat de kerkgeschiedenis overvloedig heeft geleerd, dat het onmogelijk is de kerk in de kerk te herstellen, wanneer de kerk zoover is afgeweken, dat het fondament is losgelaten, en daarom hebben zij hunne gemeenschap met de Nederd, Geref. kerk opgezegd en eene Geref. kerk onder het Kruis gesticht. Zij hebben echter daarmede niet bedoeld de stichting van een nieuw kerkgenootschap, maar de terugkeering tot de ware leer van Dordrecht.
Zij achten zich geroepen, zich tot alle geloovigen in de Nederd. Geref. Kerk te wenden en hen op te roepen, om óf zich mede af te zonderen en hg hen te voegen, óf in de kerk blijvend te strijden voor het geloof eenmaal den heiligen overgeleverd.
Zij eindigen met hunne geloofsgenooten te herinneren aan hunne afkomst. Zij zijn van echt Gereformeerden bloede zoo uit Nederland als uit Frankrijk, kinderen der Geuzen en der Hugenooten, die gestreden en geleden hebben voor die schoone Gereformeerde belijdenis.
De daad dezer broeders stemt tot blijdschap; blijve het hierbij niet, maar worde het voorbeeld, door de geloovigen te Strijden-burg gegeven, door velen nagevolgd. Alleen vragen wij; waarom nog weer eene Geref. kerk onder het kruis gesticht en zich niet direct vereenigd met de Geref. kerk in Zuid-Afrika ?

(de Bazuin.). SCHOLTEN

Ook wij verblijden ons over de daad der broederen in Zuid-Afrika, maar spreken er den wensch bij uit, dat zij bewaard mogen worden niet te verzeilen in hetgeen in Nederland zich als de Gereformeerde Kerken wil doen gelden, maar wat bij nader onderzoek ook den broederen in Zuid-Afrika zat blijken verre van gereformeerd te zijn.
Men spiegele zich aan de politieke gereformeerdheid, voor welke sinds 1886 in Nederland zooveel propaganda is gemaakt. Zegene de Heere Zijn erfdeel hier en ginds, en over de geheele aarde. En vereenige Hij door Zijnen Geest al de leden Zijns lichaams!

Red.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen