Christus Triumphator (IV)

Het vrouwenzaad had op elk gebied den satan overwonnen en omtrent alles wat hij zich had toegeëigend getoond, dat op Zijn Woord alles zich Hem in gehoorzaamheid moest overgeven. Het legioen der duivelen moest zelf bekennen overwonnen te zijn, als het Hem toeriep : »Zijt Gij bier gekomen om ons te pijnigen voor den tijd?”
Het erkende dus dat de tijd zijner pijniging was vastgesteld’
Gelijk de Overwinnaar voor Rome’s poort wachtte op het hoog besluit der hoogste macht omtrent den triumphtocht, toefde de Christus op aarde na Zijn zege over den dood, totdat naar den raad van God de opstanding bij de getrouwen ontwijfelbare zekerheid had verkregen. Da hemelen moesten Hem ontvangen. Op de bede: »verheerlijk Mij,” was het antwoord des Vaders reeds gekomen: Ik zal Hem wederom verheerlijken”. De veertigste dag na Pascha was voor den triomftocht in Gods raad bepaald.
Boven Cherubs zag eens Ezechiël (11: 22 v.) de heerlijkheid des Gods van Israël en zij stond op den berg, welk; tegen het oosten der stad is. „Wij hebben Zijne heerlijkheid aanschouwd”, roept Johannes in verrukking uit. Hij had die aanschouwd al den tijd van zijn omwandelen met den Heere, maar in ‘t bijzonder op den berg der verheerlijking als de goddelijke glans door het menschelijk lichaam heendrong. Op dien dag zag ook hg die heerlijkheid des Heeren op den Olijfberg, den berg ten Oosten van Jeruzalem, van waar de triomftocht aanvangen zou.
Als de gemeente des Heeren op den Hemelvaartsdag vergaderd is, is de 24ste Psalm niet zelden haar lied. De Israeliet mocht daarbij gedenken aan het opbrengen der arke Gods naar de voor haar bestemde plaats, de Christen ziet in dat lied reeds de profetie van Christus triomf, eene profetie welke reeds tot heil der gemeente geschiedenis werd. In Christus ziet de gemeente den man, die rein van hart en hand, des Heeren berg is opgeklommen. Zij hoort de engelen, die. Hem in ‘t opstegen begeleiden, het gezang aanheffen: » Verhoogt o poorten nu den boog! en de hemelwachten daar binnen vragen : »Wie is de Vorst zoo groot iu eer?” Nu worden de daden bezongen van den grooten Held, »geweldig in het strijden” en Hij verheerlijkt als »de Almachtige Opperheer, bet Hoofd van ‘s Hemels legermacht”. Hij gaat de heerlijkheid in , welke Hij bezat voor de grondlegging der wereld als Gods Zoon, en als Menschenzoon wordt Hem gegeven te zitten aan’s Vaders rechterhand, en kleed en dij laten het schrift lezen: »Koning der koningen en Heere der heeren”.
Als Rome’s veldheer op het kapitool was aangekomen, werd door hem de gouden kroon neergelegd voor zijn god met een offer, onder de eere-zangen des volks. Israëls Hoogepriester ging in bet Heilige der heiligen op den grooten dag der verzoening met het verzoenend bloed. De Christus is ingegaan in het heiligdom niet met handen gemaakt, als het Lam dat geslacht is om te doen de dingen, die bij God te doen waren en alles neer te leggen voor en over te geven aan den Vader, opdat God zou zijn alles in allen. De wolk, welke op den Olijfberg den discipelen bet verder zien ontnam, betond voor Johannes op Patmos niet en door hem beeft God het ons geopenbaard, boe het Lam alleen in de hemelen waardig werd geacht de zegelen van het boek der Godsgeheimen te ontsluiten. Wij hooren daar (Openb. 6: 13 vv.) de zangen der tienmaal tienduizenden, die met groote stem zingen : „Het Lam, dat geslacht is, is waardig te ontvangen de kracht en rijkdom en wijsheid en sterkte en eer en heerlijkheid en dankzegging. En alle schepsel dat in den hemel is en op de aarde en onder de aarde en die in de zee zijn en alles wat in dezelve is hoorden wij zeggen : Hem, die op den troon zit en bet Lam zij de dankzegging en de eer en de heerlijkheid en de kracht in alle eeuwigheid.”
Nu is Hij gezeten op Zijnen troon en Hij gaat voort de overwonnenen te bedwingen tot dat de zevende engel heeft gebazuind (Openb. 11: 15) en groote stemmen in den hemel uitroepen; »De Koninkrijken der wereld zijn geworden onzes Heeren en van Zijnen Christus, en [Jij zal als Koning heersenen in alle eeuwigheid.”
Als de victor exercitus, het overwinnend leger, binnen Rome vergaderd was, werden de lauwerkransen uitgereikt aan eiken krijgsman, nadat de verwonnelingen naar den kerker des doods waren gevoerd. Als de laatste der uitverkorenen het ziekekleed heeft afgelegd komt Christus op de wolken des hemels om gericht te houden op aarde. De toorn des Lams zal vreeselijk zijn. Een Romeinsch dichter laat Aeneas in de onderwereld afdalen en spreekt van de ellende der verworpenen, maar wie kan zich denken de smarten der eeuwigheid. Zoo min als in iemands gedachten zijn opgekomen de zaligheden des hemels, even min de smarten van het brandend vuur. Dan leidt Hij de Zijnen in de heerlijkheid Zijns Vaders en geeft Hij hun Zijne eigene heerlijkheid te aanschouwen. De doornenkroonen, welke Salems inwoners bier dragen, zijn geworden tot gouden kroonen, en gelijk de Zoon Zijn kroon voor den Vader neerlegt, zoo leggen de gezaligden de hunne aan Jezus’ voeten neer. In dat vooruitzicht zingt de gemeente reeds onder voorgang van den "voornaamste der zondaren wien barmhartigheid is geschied”: »mg is weggelegd de Kroon der rechtvaardigheid, de onverderfelijke, de onverwelkelijke, welke de rechtvaardige Rechter ons geven zal in dien dag (2 Tim. 4:8.1 Kor. 9: 26. 1 Petr. 5 : 4).

( Wordt vervolgd).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen