Tweeheid in de leer

Meer en meer gaan in de Geref. kerken de oogen open voor de tweeërlei leer, die er geleerd wordt, waarvan toch de eene zoo duidelijk in strijd is met de belijdenisschriften der Geref. kerk. Een inzender uit Bedum. waarschuwende tegen vereeniging van de V. U. en de Th. School, zegt dat aleer zulk een vereeniging plaats vindt, de vinger op de wond gelegd moet worden. En die wond is de tweeerlei leer, de verschillende leerstukken over welke tweeërlei opvatting in de kerken ingedrongen is. Dit zijn, zegt dat lid der Geref. kerken, „maar niet stukken van weinig beteekenis, doch de grondwaarheden der Geref kerken.”
En vervolgens: „Er moet nog beslist worden in dezen, wiens opvatting waarheid is en wiens opvatting dat niet is. Veel is over deze leerstukken reeds geschreven; de geschriften van Ds. T. Bos en Huisman moeten nog worden weerlegd. Er moet toch beslistheid zijn, of de waarheid van Gods Woord ligt aan de zijde van genoemde personen en die daarmede instemmen, dan wel aan de andere zijde. Zoolang over deze punten niet is beslist, blijft de tweeheid in de kerken voortduren. Zal bij vereeniging geleerd worden de veronderstelde wedergeboorte bij den doop, eene rechtvaardigmaking van eeuwigheid enz. of de andere gevoelens hieromtrent? Een van de twee moet toch op den voorgrond komen. En tusschenin kan toch ook niet. Wat zou nu liet beste zijn, dat de tweeheid van leer eerst werd werd weggenomen en dan getracht te vereenigen, of die tweeheid maar te laten gelijk zij is en toch maar te vereenigen? Eerst dient de tweeheid weggenomen; dan kan, dunkt mij, eerst de goede eenheid en vrede worden verwacht.”
Ons dunkt, als eerst de tweeheid van leer moet worden weggenomen, dan is er geen eenheid en vrede te wachten. Evenmin als in de Hervormde kerk wil men in de Vereenigde kerken eenheid in de leer. De Synode van Middelburg sprak het voor enkele jaren immers reeds uit dat zij, de kerken in hoogste ressort vertegenwoordigende, volkomen vertrouwen stelde in de leer van Dr. Kuyper. De leerstellingen omtrent eene veronderstelde wedergeboorte bij den doop, de leer dat er eene vaste onderstelling is dat in elk gedoopt kindeke eene verborgene genade schuilt, de leer dat er verborgen genade in het hart kan zijn, maar men nog jaren in de goddeloosheid leeft eer die wedergeboorte in de bekeering naar buiten zichtbaar wordt, dat alles is kerkelijk-synodaal gesanctioneerd, in dat alles sprak de synode der Geref. kerken uit vertrouwen te stellen. Moet er dus eenheid in de leer komen, dan zullen voorstanders der oude Christ. Geref. leer hun gevoelen moeten prijs geven. Daarom hebben de Christ. Geref. vóór de vereeniging van 1892 reeds gewaarschuwd niet te vereenigen waar zulke dwaalgevoelens werden geleerd. Doch het baatte niet.
Nu hebben wij het echter nog eens ronduit in de Bazuin gelezen: tweeërlei leer en daardoor tweeheid in plaats van eenheid en vrede. In die tweeheid verheugen wij ons niet, want wij weten het dat waar verdeeldheid is, Satan juicht en tracht te heerschen, maar dit toch doet ons genoegen, dat wij zien dat de oogen meer open gaan voor die tweeheid in de leer; dan zal men op ’s Heeren tijd ook wel zien, dat men geen lid behoort te zijn van eene kerk, alwaar de waarheid nog mag gepredikt worden, hoewel ook andere gevoelens omtrent zeer gewichtige leerstukken worden verkondigd, maar dat ieder geloovige volgens art. 28 en 29 van onze belijdenis, zich behoort te voegen tot de kerk, die de zuivere verkondiging des Evangelies oefent en geen tweeërlei leer in de kerk duldt, m. a. w. niet een kerk waar de waarheid, uitgedrukt in onze belijdenisschriften, mag, maar waar zij moet gepredikt worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen