Draagt elkanders lasten

In een van de vorige nummers van de „Wekker” stond eene advertentie van de gemeente te Nieuw-Vennep, waarop wij gaarne nog eens de aandacht willen vestigen. Deze gemeente, welke reeds van af 1896 eerst in eene kleine kamer, daarna in een meer geschikt locaaltje vergadert, heeft groote behoefte aan een, zij het dan ook klein en eenvoudig, eigen kerkgebouw. Het locaaltje waarin die gemeente tot nu toe vergadert, is verkocht aan de Soc. Dem. Arb. partij, doch later is deze koop weer te niet gedaan. Nu blijft het een groot bezwaar voor die gemeente te vergaderen in dat gehuurd locaaltje, daar het ten allen tijde weder aan anderen kan verkocht worden, zoodat al meer en meer de behoefte drong tot het verkrijgen van een eigen kerkgebouw. Nu is uit eigen gemeente al zooveel bij een gebracht, dat men den grond vrij heeft en daarbij reeds eene aardige som om met den bouw te beginnen. Doch er is nog ƒ1500 noodig, zal men tot bouwen kunnen overgaan. Door aandeden van ƒ 25.— en meer, tegen vier procent rente ’sjaars, wil men nu trachten de ontbrekende ƒ 1500 bijeen te krijgen, terwijl men jaarlijks vijftig gulden wil aflossen. Zijn er ook onder de lezers van ons blad, die met aardsche middelen door den Heere zijn gezegend, dat zij eens denken aan de behoeften van de gemeente van Nieuw-Vennep. Wij hebben ruim zeventig gemeenten, mocht uit zestig daarvan, één lid een aandeeltje van ƒ 25.— nemen, dan was de Venneper gemeente geholpen.
Is er in Apeldoorn, is er in menige gemeente niet één lid die ƒ 25.— in leen kan geven? Waarlijk, het is geen weelde, dat die gemeente een eigen gebouw begeert. Wij hebben er menigmaal het Evangelie verkondigd in een kamer, waar men als haringen gepakt zat in eene atmosfeer welke in één woord drukkend was. Doch er was liefde tot de waarheid en dan heeft men er wat voor over. Draagt elkanders lasten, zoo schreven wij hierboven. Welnu de Heere binde de behoefte van Nieuw-Vennep’s gemeente op de harten van allen, die helpen kunnen, dan zullen wij spoedig uit de gemeente de blijde tijding vernemen: Onze hope is niet beschaamd, de Heere, die alle harten in Zijne hand heeft en ze neigt als waterbeken, verblijdde ons door Zijne daden. Dat dit zoo moge zijn!
P.J.M. de Bruin

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen