Gewichtige Besluiten 3

Nog eenige besluiten door de Hervormde Synode van dit jaar genomen verdienen vermeld te worden. Allereerst het besluit in zake de toediening van het Sacrament van den Heiligen Doop. Door een vroegere Synode, waarin het moderne element overwegend de meerderheid had, was de Doop facultatief gesteld, d. w. z. men kon tot het lidmaatschap der Hervormde Kerk worden toegelaten zonderdat men gedoopt behoefde te wezen. Wanneer men in zijn jeugd niet was gedoopt en in later jaren nochtans begeerte had om lidmaat der Hervormde Kerk te worden, dan behoefde men zich aan den „bejaardendoop” niet te onderwerpen, maar kon ongedoopt belijdenis afleggen.
Deze bepaling was geheel tegen alles in, maar zij werd door de modernen doorgedreven in de hoop langs dezen weg hunne gelederen in de Hervormde Kerk nog een weinig te versterken. Want velen die in hun jeugd niet gedoopt waren, maar toch wel lid van de Herv. Kerk wenschten te worden, werden nu door schaamte weerhouden. Zij moesten eerst in het midden der gemeente gedoopt worden, alvorens zij tot „belijdenis doen” konden worden toegelaten, en zich aan den Doop onderwerpen wilden zij niet en derhalve werden zij geen lidmaat. Maar nu werden zij door deze bepaling gered. Zij behoefden niet gedoopt te worden en konden toch belijdenis doen. Nu gelooven wij niet, dat deze bepaling in de praktijk veelvuldig is toegepast. Een aantal moderne predikanten waren er zelfs tegen en verklaarden dat zij bezwaar hadden om iemand ongedoopt tot het lidmaatschap toe te laten en zoo zal het over het algemeen wel met vreugde vernomen zijn dat de Synode van dit jaar deze vroeger gemaakte bepaling herroepen heeft. Door de secretaris der Synode was een voorstel ingediend om tusschen de 5e en 6e alinea van art. 38 Reglement Godsdienstonderwijs een nieuwe alinea in te voegen van dezen inhoud: „niemand wordt aangenomen, tenzij hij gedoopt of anders bereid is zich te laten doopen.” Daarover ontspon zich in de Synode een breede discussie. De commissie in wier handen dit voorstel gesteld was, verschilde van gevoelen. Drie waren er beslist voor, maar de drie andere leden waren er tegen. De discussie eindigde daarmede dat het voorstel van den heer Gronemeijer met 13 tegen 4 stemmen werd aangenomen, om in de laatste alinea van art. 39 Reglement Godsdienstonderwijs achter de woorden: „na de toestemmende beantwoording dezer vragen” te lezen: „en na toediening van den Doop aan hen die nog niet gedoopt zijn”. Zoo is het dus van nu aan onmogelijk, dat iemand ongedoopt lidmaat der Hervormde kerk wordt.
Een niet minder gewichtige bepaling of toevoeging werd er door de Synode gemaakt met het oog op het examen der candidaten. Wanneer een candidaat door het provinciaal kerkbestuur is onderzocht en toegelaten tot de Evangeliebediening in de Hervormde kerk, legt hij de navolgende belofte af, die hij bekrachtigt door zijne handteekening: „Wij…….tot de openbare Evangeliebediening in de Nederlandsche Hervormde kerk toegelaten, beloven in het diep besef van onze roeping en in vertrouwen op God, dat wij daarin met ijver en trouw zullen werkzaam zijn, om, overeenkomstig de beginselen en het karakter van de Hervormde kerk hier te lande, het Evangelie van Jezus Christus te verkondigen en de belangen van het Godsrijk en in overeenstemming hiermede die van de Nederlandsche Hervormde kerk met opvolging van hare verordeningen, naar vermogen te behartigen.”
Nu heeft het geval-Bähler ten vorigen jare duidelijk geleerd, hoever men op grond van deze formule gaan kan zonder met de beginselen en het karakter der Hervormde kerk hier te lande en het Evangelie van Jezus Christus in botsing te komen. Het „Evangelie van Jezus Christus”, zonder nadere bepaling, is eene zoo rekbare formule, dat Bähler met zijn Boeddhistische leerstellingen gerekend werd daarmede nog in overeenstemming te zijn.
Van harte verheugt het ons daarom dat op voorstel van den heer van Dis door de Synode besloten is, achter de woorden: „het Evangelie van Jezus Christus” de woorden in te voegen: „naar de Schriften des Ouden en Nieuwen Verbonds.”
Maar dat ging niet zoo van zelf. Duidelijk kwam het bij deze discussie uit, die eene nadere belijning van de leer, die in de Hervormde kerk zal gepredikt worden, wil aangeven, hoeveel verdeeldheid er nog in het kamp der orthodoxen is. Het ging op het kantje af. 8 stemmen tegen en maar 9 stemmen voor, dus slechts met de meerderheid van één stem werd deze toevoeging verkregen. Maar zij is er, en op grond van deze toevoeging zal Bähler c. s. toch wel een weinig voorzichtig moeten zijn met een Boeddhistischen Christus te prediken en een Evangelie te verkondigen welks inhoud meer heeft van de verlossing zooals Boeddha die leerde, dan van de verlossing zooals die in Christus Jezus is.
Wij hebben het een en ander uit de Verhandelingen der Hervormde Synode meegedeeld, met het doel dat men in onzen kring weten zou hoedanig de zaken daar thans staan.
Daar is, dit heeft de Synode van dit jaar duidelijk bewezen, merkbare verandering. Mocht die verandering eene doorwerking worden. Mocht het oordeel der kerk dat nu over verschillende gewichtige besluiten zal worden ingewonnen, eens zoo gunstig zijn, dat een volgende Synode nog eenige schreden verder durfde gaan dan deze:
Wij verheugen ons in alles, wat de komst van het koningrijk Gods kan bevorderen en de ware eenheid van alle ware Christengeloovigen in ons vaderland kan verhaasten.
Ds. H. Janssen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen