Korte aanteekeningen van Bijbellezingen

Matth. 1:18. Da Costa zegt: „Wat in Luk. 1:35 aan Maria was gezegd geworden en ook spoedig na het heengaan van den engel met haar gebeurde, was veel te teeder en te onbegrijpelijk dan dat zij daarvan aan Jozef mededeeling zou hebben kunnen doen. Zij snelde liever tot haar bloedverwante Elizabeth en bevond dat daar haar geheim reeds bekend was, zoodat zij zelve het niet behoefde te ontdekken (Luk. 1:39 v.v.). Maar hoe zwaar zal haar na het oponthoud van drie maanden te Hebron, het terugkeeren naar Nazareth zijn geworden! Wat zou zij aan Jozef zeggen? En wanneer zij het zeide, hoe zou zij geloof bij hem vinden? Toen heeft zij zich gedragen volgens Psalm 39:10 en haar in Luk. 1:38 nog eens bevestigd.
Het eerste wat de Heer der heerlijkheid, nadat Zijn bestaan kennelijk was geworden, droeg, nog onder het hart zijner moeder, was smaad. — De moeder des Heeren behoeft niet voor hare eer te zorgen; daar zorgt God voor; ook haar Zoon zou zich niet verdedigen en niet zelf Zijne eer zoeken (Joh. 8:50). Maria zweeg. Door geheel het Evangelie heen is het karakter van Maria; stil te zijn en te zwijgen; zij bewaarde de woorden Gods in haar hart en dacht er veel over na zonder er veel over te spreken. Er is een zwijgen uit zwakheid en ontzag voor de menschen, maar ook een zwijgen uit zelfbeheerschende onderwerping aan het woord van God. Dit laatste is een zwijgen des geloofs, en het was dit zwijgen van Maria.”
Matth. 1:21. Da Costa zegt: „De Zaligmaker van Zijn volk, dat is van allen, die gelooven uit Israël en uit de volken, want in Christus geldt besnijdenis noch voorhuid, maar enkel het nieuwe schepsel, dat geboren wordt uit water en Geest en leeft uit het geloof. De Zaligmaker der zondaren! Ziedaar dan den naam en den titel van onzen Heer. Werelden van zaligheid en heerlijkheid liggen er in. De eeuwige hallelujahs van allen, die zalig worden, worden er uit geboren. Mochten wij allen geloovig zeggen: „voor ons is Hij geboren, want wij zijn zondaren en Hij is de Zaligmaker der zondaren. Doch let nu op de juistheid der Schrift. De engel zegt niet in het algemeen: „Hij zal de zondaren,” maar: „Hij zal Zijn volk zalig maken van hunne zonden,” die zondaren, die zijn volk zonden uitmaken! Christus zou zich uit de zondaren een eigen volk reinigen, dat ijverig zou zijn in goede werken (Tit. 2:14). Dat dan niemand meene zalig te zullen worden zonder tot het volk des Heeren te behooren, en om tot het volk des Heeren te behooren moet men zich zooals men is, als zondaar afzonderen, aan Hem overgeven, om in Hem en in Hem alleen gereinigd, gezaligd en verheerlijkt te worden door den Heiligen Geest tot heerlijkheid des Vaders.”
J. P. Lange zegt zoo schoon: „Het volk van Jezus is een wondervolk van den wonderkoning. Het is één in Christus en verstrooid onder de volken. Het is er, voordat het verschijnt (de uitverkorenen) en het verschijnt voordat het er is (het typische volk Gods onder het Oude Verbond). Het lijdt met Christus tot aan schijnbaren ondergang en triomfeert met Hem in eeuwigheid.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen