Elihu

J. F. vraagt ons wat man Elihu geweest is. De bedoeling van den vrager schijnt wel te zijn of Elihu een godvreezend man was.
Elihu onderscheidt zich zeer van de drie vrienden van Job. Elifaz, Bildad en Zofar verdachten dezen hun vriend van eene geheime zonde, waarom God hem zoo zwaar beproefde, Elihu sprak daar heel anders over. Zijn bescheidenheid blijkt reeds daaruit dat hij eerst de drie oudere vrienden laat spreken, en niet eer spreekt voordat deze uitgesproken zijn. Hij beoordeelt de zaken veel beter. Wel bestraft Elihu Job omdat deze in zijne verantwoording te ver gegaan was en zich woorden had laten ontvallen ter bedilling van Gods handelwijze met hem, maar anderzijds bestraft hij ook de drie vrienden van Job omdat zij, in plaats van hem te troosten in zijn druk, hem in zijn rampen nog veroordeeld hebben als een goddelooze. Elihu houdt niet van vleierij, volgens Job 32:21 „Och, dat ik niemands aangezicht aanneem”, en volgens cap. 33:29, 30 blijkt Elihu een recht gezicht te hebben in de leidingen van Gods Voorzienigheid. Bovenal Job 34:23 geeft ons te aanschouwen uit welk een godvruchtig oogpunt Elihu de kruiswegen, die God met den mensch houdt, beziet, als hij daar getuigt: „Gewisselijk Hij legt den mensch niet te veel op.”
Moet Job later voor zijne drie vrienden bidden, voor Elihu behoeft hij dat niet te doen. Uit dit alles blijkt, dat wij Elihu wel als een godvruchtigen en met groote wijsheid begaafden man mogen beschouwen.

’s Gr. ('s Gravenhage) d.B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen