Een welsprekend Getuigenis

In verband met de openbare vergadering van den Bond tegen den Vaccine-dwang, waar in krachtige bewoordingen tegen het onzedelijke van dezen dwang werd geprotesteerd vond ik de onderstaande mededeeling in „de Bazuin” van 16 Dec. j. 1.
Op het Internationaal Congres voor Hygiene dat van 6—12 Sept. 1880 te Turijn gehouden is, werd onze Regeering vertegenwoordigd door prof. Overbeek de Meijer.
Deze heeft daarvan een verslag aan de Regeering uitgebracht waarin o. a. dit staat:
Ik betoogde dat geen enkele Regeering het recht heeft om de aanwending van een voorbehoedmiddel, in casu de koepok-inenting te gelasten aan hen, die om welke reden dan ook tegen zoodanige aanwending zijn.
Ik heb op den voorgrond gezet, dat ik een warm voorstander ben van de koepok-inenting en van hare bevordering door indirecte middelen.
Maar ik heb daarna gewezen op de gevallen zoo in Nederland als elders waargenomen, waarin de koepok-inenting voor de ingeënten de oorzaak werd van ziekte en zelfs van dood, en ik heb gevraagd , of men de onwilligen mocht dwingen zich te onderwerpen, zoolang soortgelijke, wol zeldzaam aan het licht komende gevallen, maar vermoedelijk met zoo bijzonder zeldzame gevolgen van de toepassing van het voorbehoed-middel, waargenomen werden...
Nu de menigvuldigheid van soortgelijke gevallen werd ontkend, wilde ik echter daarop wijzen, dat de geneeskundigen, die in hunne praktijk zulke treurige gevolgen van de inenting waarnemen , deze ongelukken zoo veel mogelijk trachten te verbloemen, en dat de aangehaalde cijfers, waaruit de overgroote zeldzaamheid van slechte gevolgen zal moeten blijken, om die reden niet betrouwbaar zijn, evenzeer als dit bijv. het geval is met de statistiek van het getal kindermoorden.
Ik had voorts eenige sterk sprekende feiten willen aanhalen ... De vergadering waarschijnlijk bevreesd voor de kracht mijner cijfers, wilde echter niets meer tegen de verplichte vaccinatie hooren, en besloot met overgroote meerderheid nu de discussie over dit onderwerp geëindigd te verklaren.
Dat moest een erkend voorstander ondervinden van zijn vakgenooten. Daar is wel eens sprake van ziende blind en hoorende doof maar het schijnt dat de meeste geneeskundigen in zake de vaccinatie dat zijn.
Zij willen eenvoudig niet bekeerd worden van hun dogma en versmaden daarom alle middelen, die hier tot bekeering zouden kunnen leiden. En aan dien moed wil dan dat noodlottig conservatisme en moet het volk maar opgeofferd worden.
Met mannen als Kriller van Haarlem die er prat op gaat, dat hij atheïst is en daarom gemoedsbezwaren heeft tegen den eed, daar bij een macht moet aanroepen die voor hem niet bestaat, wordt wel rekening gehouden en een kreet van verontwaardiging ging er op, toen men vernam dat deze man gegijzeld werd. Ja zoo ver heeft men deze zaak doorgedreven, dat men als gevolg van het veranderde inzicht van ons hoogste rechtscollege op dit punt, een noodwet ziet ingediend, waardoor aan de gemoedsbezwaren van deze eed-weigeraars tegemoet gekomen wordt.
Maar wat doet men voor de gemoedsbezwaren van tienduizenden mannen en vrouwen in Nederland tegenover den onzedelijken vaccinedwang.
Een gemoedsbezwaar is een gemoedsbezwaar.
Daar is geen onderscheid in, evenmin kan het eene gemoedsbezwaar grooter dan het andere zijn.
Waar dus de Nederlandsche wetgever wel tegemoet komt aan het gemoedsbezwaar van Kriller e. d, daar eischen wij, dat hij op dezelfde wijze onze gemoedsbezwaren zal tegenkomen en door middel van eene wetswijziging den zoo hatelijken en geniepigen dwang zal afschaffen.

Leiden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen