Lev. 10:19

J. de B. te V. wenscht eenige opheldering over Lev. 10:19: „Toen sprak Aäron tot Mozes: Zie heden hebben zij hun zondoffer en hun brandoffer voor ’t aangezicht des Heeren geofferd en zulke dingen zijn mij wedervaren en had ik heden het zondoffer gegeten, zou dit goed geweest zijn in de oogen des Heeren?”
Antwoord:
Aäron en zijne zonen hadden hun eerste offers gebracht voor het aangezicht des Heeren, namelijk een jong rund ten zondoffer en een ram ten brandoffer voor zichzelf als priesters en een bok ten zondoffer en een kalf en een lam ten brandoffer voor het volk. Nadat de offers op het altaar gebracht waren toonde de Heere hierover zijne goedkeuring door het neerzenden van een vuur van den hemel op het altaar.
Toen daarna Aärons beide oudste zonen met vreemd vuur tot het altaar naderden werden zij gedood. Aaron zweeg stille in zijne smart, ziende de heiligheid des Heeren hierdoor geopenbaard. Mozes echter ziende boe zwaar de Heere de zonde van Nadab en Abihu strafte, zocht nu zeer naarstig naar den bok des zondoffers, die door Aäron en zijne zonen verbrand was. Deze bok mocht niet verbrand worden, maar moest door de priesterschap gegeten worden. Het bloed toch van dezen bok was niet in het heiligdom maar alleen in het voorhof aan en op het brandoffer-altaar gebracht (zie cap. 9 : 15) en mocht daarom niet verbrand worden, daar alleen die offerdieren mochten verbrand worden, wier bloed in het heilige gebracht was. De priesters hadden zich hierin bezondigd en daarom werd Mozes zeer toornig. Hij wijst er op, dat die bok gegeten had moeten worden, want door dat eten zouden de priesters als middelaars voor het volk verzoening doen (Cap. 10: 17).
Aäron neemt nu het woord en zegt tot Mozes:
Zie heden hebben zij, namelijk mijne zonen, hun zondoffer en hun brandoffer voor ’t aangezicht des Heeren geofferd (zie cap, 9:8—14), zij hebben een jong rund ten zondoffer en een ram ten brandoffer gebracht, dus voor zichzelf eerst verzoening aangebracht, en hoewel zij dus verzoening deden, toch zijn mij zulke dingen wedervaren, dat twee mijner zonen gedood zijn, zou het nu wel goed geweest zijn in de oogen des Heeren dat ik heden het zondoffer der gemeente, dat is, den geitenbok des zondoffers gegeten had? Aaron wil zeggen: hoewel mijne zonen naar de wet eerst zond- en brandoffer voor zich zelf hebben gebracht, toch staan zij door hetgeen geschied is als zondaars, en zouden wij dan in zulk een toestand wel als middelaars optreden om door het eten van den bok des zondoffers verzoening te doen voor het volk?
Nu Mozes verneemt dat Aäron hier geen verzuim heeft gepleegd, maar uit gevoel van onwaardigheid den bok niet heeft gegeten , is het goed in Mozes’ oogen. Onbedachtzaam handelen met het heilige zooals Nadab en Abihu deden, wordt zwaar gestraft, maar het niet voldoen aan alle ceremonie der wet, uit gevoel van onwaardigheid voortgesproten, kan verschooning vinden in de oogen van Mozes.
Mozes de wetgever zwijgt hier voor Aäron de hoogepriester, die het uitspreekt dat hij als hoogepriester en zijne zonen als priesters zond- en brandoffers brengende, toch nog als schuldigen en onbekwame middelaars staan voor God. Aaron spreekt hier de profetie uit, dat de Oud-Testamentische priesters niet in staat zijn de ware verzoening aan te brengen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen