Os en ezel

Onder bovengenoemd opschrift lazen wij het volgende in de Geldersche Kerkbode, overgenomen van de „In de poort” schrijver. Over de Synode te Zwolle, waar de toestand omtrent Theol. School en Vrije Universiteit gelaten werd zooals die is, omdat de partijen het maar niet eens kunnen worden inzake de opleiding, wordt dan het volgende gezegd:

Os en Ezel.

„Gij zult uwen wijngaard niet met tweeërlei bezaaien, opdat de volheid des zaads dat gij zult gezaaid hebben en de inkomst des wijngaards niet ontheiligd worde.”
„Gij zult niet ploegen met eenen os en met eenen ezel tegelijk.”
„Gij zult geen kleed van gemengde stof aantrekken, wollen en linnen tegelijk.”
Wie heeft wel eens over deze woorden uit Deut. 22 : 9—11 hooren preeken?
Ds. HOEKSTRA van Arnhem heeft het gedaan, in de bidstond, waarin hij, als praeses van de vorige Synode aan den vooravond van deze Synode, de leiding had.
Juist wat voor hem.
T,Wij kennen hier op de Synode geen A voor een B” zei hij al eens bij een vorige gelegenheid zoo heel onnoozel bij zijn neus langs.
Ditmaal had zijn liefdeademend woord het gemunt op de pogingen om de Theologische School te Kampen en de Theologische Faculteit der V. U. te Amsterdam met behoud van beider zelfstandigheid te laten samenwerken tot de Opleiding voor de Bediening des Woords in de Gereformeerde Kerken.
Het bedoelde te waarschuwen, dat zoo iets toch eigenlijk niet aanging. Geen tweeërlei zaad op één akker! Geen os en ezel voor één ploeg.
Toen prof. Dr. H. H. KUYPER een dag of tien later (Woensdag 30 Aug.) voor de Synode optrad om zijn rapport in zake de Eenheid van opleiding tot den Dienst des Woords toe te lichten en te verdedigen, verklaarde hij, dat Ds. HOEKSTRA eigenlijk de man was, die door zijn bidstondrede hem bezield had om te komen met het voorstel de eenheid van opleiding niet te zoeken in den weg van een practische samenwerking, maar van een principieele oplossing.
„Geen os en ezel” zoo riep hij uit onder het homerisch gelach der aanwezigen, „voor èèn ploeg”. „Natuurlijk”, zoo voegde hij er aan toe ,, „met inachtneming van hef tertium comparationis”, d. w. z. zonder daarmee te bedoelen, dat men aan de Theologische School dom als een os, of aan de Theologische Faculteit stom als een ezel zou zijn.
Er werd niet bijgezegd, dat de toestand nu feitelijk dan toch zoo is, dat os en ezel (School en Faculteit) gespannen zijn voor één ploeg (de Opleiding voor den Dienst des Woords in de Geref. Kerken). Alleen maar, os en ezel trekken nu niet al te gelijkmatig, staan wel eens met de koppen of achterdeelen naar elkander toe, en hadden door de practische saamwerking, Ds. BREUKELAAR c.s. wilden ‘t misschien wel, wat beter in één Iijn kunnen leeren trekken.
Intusschen dit schijnt nu onmogelijk te zijn.
Os en ezel zullen na elk op zijne wijze moeten voorttrekken tot zoolang één van beiden er dood bij neervalt.
Of het zal er toe moeten komen, dat één van beiden, os of ezel, door een kloekmoedig besluit van den ploegdrijver wordt uitgespannen.
Of er moet iets op gevonden worden om den os om te tooveren in een ezel, of den ezel in een os.
Drie principieele oplossingen, die alle wezenlijk op hetzelfde neerkomen, ofschoon de laatste toch het wenschelijkst is.” Tot zoover de „In de poort” — schrgver. Wij vreezen dat de os het wel tegen den ezel zal moeten afleggen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen