De geschiedenis der Doleantie

HOOPDSTUK XI.
Daar deze motie wettig ingediend was moest de vergadering haar dus behandelen. En uit de stemming over deze motie, die schorsing van behandeling inhield kon de stand van zaken onmiddellijk aan het licht treden. Het bleek dat er 80 tegen de motie stemden, de andere 27 waaronder de meeste diakenen stemden voor. Met de verwerping van deze motie was de aanneming van het Rapport der Commissie, wat tot vaststelling van bedoelde wijzigingen concludeerde verzekerd. Daarom diende Ds. Lütge, (wat is de man daarvoor geminacht door Dr. Kuyper zie Het Conflict pag. 78) het volgende protest in: De ondergeteekenden, leden van den Algemeenen kerkeraad der Ned. Herv. Gemeeete te Amsterdam, verklaren te protesteeren tegen het besluit des kerkeraads, tot vaststelling van wijzigingen en bijvoegingen in het Algemeen Reglement…. op grond dat de kerkeraad door verschillende van die wijzigingen en bijvoegingen zijne bevoegdheid is te buiten gegaan.
En verklaren zij mitsdien zich voor te behouden zich op de ongeldigheid dier bepalingen te beroepen; waar en wanneer zulks zal worden vereischt, Amsterdam den 14 Dec. 1885.
Volgen de namen der onderteekenaars.
Vervolgens werd nu de tweede motie behandeld van diaken J. W. N. Schneider die een sympathie betuiginging behelsde met de handeling van den Bijzonderen kerkeraad ter zake het vonnis van het Prov. kerkbestuur; een zonderling ding, dat men voor kennisgeving had behooren aan te nemen. Maar neen, de Broeders leden van den Algemeenen kerkeraad waren zoo homogeen met de handelingen van de Broeders leden van den Bijzonderen kerkeraad dat verscheiden Broeders het volstrekt niet gek vonden sympathie met hun eigen handelingen te betuigen. Ridicuul zulk een sympathie betuiging, waartegen Ds. Vos nog zoo ernstig gewaarschuwd had. Daarop werden de bekende voorstellen aangenomen, en de taak van het Beheer was ten einde. Men waande zich thans veilig tegen welken aanval ook en kon thans verder de attestenkwestie afhandelen waarover de commissie die reeds vroeger vermelde voorstellen indiende die de goedkeuring van den kerkeraad verwierven.
Wanneer wij het Amsterdamsche Conflict thans nog eens vluchtig overzien: dan vindt het:
a. Zijn omvang in de aanvraag om attesten van zedelijk gedrag.
b. Beweert de kerkeraad op grond van Gods woord deze attesten niet te kunnen en te mogen uitreiken.
c. Wordt de kerkeraad in deze weigering wel niet rechtstreeks, maar toch zijdelings door het Classicaal Bestuur gesteund.
d. Wordt de uitspraak van het Classicaal Bestuur door het Prov. Kerkbestuur gecasseerd, en den kerkeraad gelast, de gevraagde attesten, alsnog voor 8 Januari a. s. uit te reiken.
e. Gaat de Kerkeraad van dit vonnis in hooger beroep bij de Synodale Commissie, maar gaat tegelijk onmiddellijk over tot herziening van het Reglemeut op het Beheer.
f. Voegt de kerkeraad ondanks protest van een deel der vergadering de aangebrachte wijzigingen in en gaat, nu men zich tegen iederen aanslag veilig waant, weer over om de zaak der attesten verder te behandelen daar de Synodale Commissie het ingestelde beroep heeft gecasseerd en tevens gelast, dat het vonnis van het Prov. kerkbestuur moet worden uitgevoerd.
Dit overzicht bewijst, dat de Beheerskwestie aanvankelijk de attestenkwestie geheel heeft verdrongen; maar dat de attestenkwestie vanzelf weer op het tappijt kwam, toen de beheerskwestie beëindigd was. De groote vraag waar van nu aan alles om gaat is: om welk feit zijn de kerkeraadsleden door het Classicaal Bestuur van Amsterdam geschorst. Ziedaar het punt, waar alles in deze beweging om gaat en waarover het volgende Hoofdstuk het vereischte licht zal ontsteken.
Ds. H. Janssen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen