De Reformatie in Engeland (XXVI)

Was in het begin der negentiende eeuw het getal presbyteriaansche gemeenten in Engeland zeer geslonken en tot ongeveer honderdzeventig gedaald, later kwam er weder, eenige opleving. Omstreeks het jaar 1830 kwam er in deze kerken eene opwekking, en werd er weder naar de oude waarheid gevraagd.
Dientengevolge ontstond er ook eene beweging in de presbyteriaansche kerken van Engeland om zich nader aan te sluiten aan de presbyteriaansche kerk van Schotland. Deze vereeniging kwam evenwel niet tot stand.
Later hebben zich zes en zestig gemeenten in het Noorden van Engeland aangesloten aan de United Presbyterian Church of Vereenigde Presbyteriaansche Kerk in Schotland, welke de oudste Afgescheiden kerk is, ontstaan door de afscheiding der gebroeders Erskine in 1733. (Over deze kerk hebben wij vroeger reeds geschreven en gezien, dat de kerk der Erskines zich in 1847 vereenigde met de tweede Afgescheiden Kerk van 1752 onder den naam van Vereenigde Presbyteriaansche Kerk).
De overige gemeenten der Presbyterianen in Engeland bleven afzonderlijk voortleven en tellen tegenwoordig ongeveer driehonderd vijftig gemeenten met tachtigduizend zielen. Zij gingen in de negentiende eeuw gestadig vooruit in gemeenten en leden, nadat zij van de unitariërs uit haar midden verlost waren sedert 1813.
Onze Christelijke Gereformeerde Kerk trad een kwart eeuw geleden met deze Presbyteriaansche Kerk van Engeland in correspondentie. Als gevolg daarvan zond de Synode, in 1892 te Birmingham gehouden, een afgevaardigde Dr. G. D. Matthews naar onze Synode te Amsterdam. Dr. Matthews sprak toen op onze Synode het volgende:
„Ik ben de eerste afgevaardigde van de Presbyterian Church in Engeland naar eene Synode Uwer kerk. Niet omdat wij elkaar geheel onbekend waren, maar toch in de latere jaren elkander eenigszins vreemd waren geworden. Een persoonlijk bezoek aan Nederland, in het bijzonder aan Kampen, heeft bij mij en bij de Synode mijner kerk meerdere genegenheid voor u gewekt.
De geschiedenis onzer kerk gaat terug tot den tijd der oude Puriteinen. Reeds vroegtijdig raken de geschiedenissen onzer kerken elkander, want in 1644 reeds is een der onzen naar Amsterdam gegaan ter inzameling van gelden. Voor 60 jaren zijt gij uitgegaan, omdat gij het Evangelie van den Heere Jezus Christus zuiver wildet bewaren. Zoo die eerste Vaders: De Cock, Brummelkamp e. a. op ons kunnen neerzien, zullen zij zich verblijden over den grooten oogst, die God op hun arbeid heeft gegeven. Het is eene eere voor u, dat gij onafhankelijk van den Staat op geldelijk gebied, uit de hand van Christus, den Koning der Kerk, hebt geleefd en nog leeft. Ook onze kerk in Engeland aanvaardt het presbyteriaansch beginsel. Zij heeft 240 gemeenten en 65,000 communicanten, en eene Theologische School te Londen. De Heere God heeft onze zending bijzonder gezegend. Wij hebben een arbeidsveld in China en ook op Formosa, waar gij, Hollanders, voor eeuwen den stoot hebt gegeven. En waar er alreeds een zelfstandige Presbyteriale kerk in China is, zal deze onzen naam bewaren, al moesten wij in Engeland ondergaan.”
Het was de eerste en laatste maal dat de Presbyteriaansche Kerk van Engeland op onze Synode vertegenwoordigd was. Op die zelfde Synode werd besloten met de doleerende kerken te vereenigen en van nu af aan kwamen de afgevaardigden der Presbyterianen wel op de Synoden der „Geref. kerken” maar niet op die der Christ, Geref. Kerk, Op do Synode der „Geref, kerken” in 1893 te Dordrecht was Dr. Matthews weer afgevaardigd. Op die te Middelburg in 1896 Ds. Campbell, missionair predikant der Engelsch Presb. Kerk op Formosa, en Jan Barger, ouderling te Manchester, en op die van Groningen in 1899 Ds. Bell van Manchester, terwijl de „Geref. kerken” in 1898 Ds. Lion Cachet van Rotterdam naar de Synode te Liverpool afvaardigden.
Op de Synode te Utrecht in 1905 waren Ds. Fergusson en Dr. A. de Vlieger uit Engeland afgevaardigd.
Uit hetgeen Ds. A. de Vlieger daar sprak, blijkt, dat in 1905 de Presb. Kerk van Engeland 350 gemeenten en 85,000 lidmaten telt, die in 1904 drie millioen gulden te saam brachten voor Gods Koninkrijk. De Theol. School is thans to Cambridge gevestigd en telde in 1905 dertien studenten. Dat dit getal zoo klein is, staat in verband met het feit dat vele gemeenten, waar het Schotsche element in de meerderheid is, predikanten beroepen uit Schotland, soms uit Ierland of Wales. Zelfs zouden, zeide Ds. de Vlieger, predikanten uit Nederland, die de Engelsche taal goed spreken, zeker welkom zijn. Ook heeft de Presb. Kerk nog 372 zondagscholen met 6000 onderwijzers. In China, Indië en op Formosa blijft de zending bloeien. Er zijn daar reeds 125 Presb. gemeenten en 160 stations met 450 inlandsche predikanten en evangelisten, die arbeiden onder toezicht van 26 Engelsche missionaire predikanten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen