Leven

Al zijn de omstandigheden waaronder ook dit jaar Paaschfeest staat gevierd te worden, in vele opzichten van treurigen en drukkende aard, toch neemt dit de heerlijkheid van de zaak zelf niet weg, waar we op ons heuchelijk Paaschfeest aan herinnerd worden. Met het sterven van Christus op Golgotha scheen de verwachting der Zijnen verloren. Schijnbaar had de leugen en de ongerechtigheid voor altijd over de waarheid en de gerechtigheid gezegevierd. Maar schijn is nog geen zijn. Telken jare kan de gemeente des Heeren bij vernieuwing jubelen:

De steen, die door de tempelbouwers,
Verachtelijk was een plaats ontzegd,
Is tot verbazing der beschouwers,
Van God ten hoofd des hoeks gelegd.

„De Heere is waarlijk opgestaan”, zoo luidt de blijmare op den dag van Christus' opstanding. Hij is opgestaan, zoo gaat het van mond tot mond, tot persoonlijk en meer algemeene openbaring van den levenden Christen, den discipelen herinnert aan de woorden vóór Zijn kruislijden tot hen gesproken: Ik leef, en gij zult leven; eer de derde dag is voorbijgegaan, heeft de Heere Zich als uit den dood verrezen, aan de Zijnen levend vertoond.
Vroeg in den morgen van den dag is het geschied, dat de Vorst des levens is opgestaan. Onder de teekenen van Gods macht en majesteit, heeft in den hof van Jozef, waar het graf was, dat wonder plaats gehad. Hij, die dood geweest is, is weder levend geworden en leeft nu tot in alle eeuwigheid. Aller vijanden macht is beschaamd. Satans macht is voor altijd overwonnen. Zelfs dood en graf zijn de heerschappij ontnomen. Het zichtbaar bewijs is geleverd in en door de opstanding van Christus, dat de Vader het offer door den Zoon aangebracht, heeft aangenomen, dat de verzoening met God heeft plaats gehad. Door Zijns Vaders kracht opgewekt, maar ook door Zijn eigen Goddelijks kracht opgestaan. Overgeleverd om onze zonden en opgewekt tot onze rechtvaardigmaking, is Christus het leven van het leven Zijner geloovigen.
Daarvan bewust is het Paaschfeest voor de gemeente des Heeren een vreugdefeest bij uitnemendheid. De schepping welke als uit haar winterslaap ontwaakt, gaat ons voor om met nieuwe bewijzen van Gods goedertierenheid den grooten Schepper aller dingen te verheerlijken. Leven, nieuw en heerlijk leven is in den levenden Christus geopenbaard. Leven, dat ook Zijnen geloovigen ten goede komt. Christus is het zelfstandige, het verpersoonlijkte leven.
Naar Zijne menschheid kan Hij sterven, maar Zijne Goddelijke natuur sterft nooit. Daarom kon Hij voor Zijn sterven Zijne droevig gestemde discipelen troosten met de veelzeggende woorden: Ik leef, en gij zult leven. Zijne discipelen zien Hem, nu Hij is opgestaan uit de dooden, en zij zullen Hem ook zien, als de wereld Hem niet ziet, dan zullen zij Hem nog zien door het geloof. Opgevaren ten hemel en gezeten aan de rechterhand Gods des Vaders. Door Zijne kracht en genade gesterkt, zullen ze geen enkelen vijand, zullen zij ook den dood niet vreezen, want zij weten: Jezus leeft, en zij zullen leven met Hem.
Zoo is de dag van Christus' glorierijke opstanding, de dag der groote overwinning. Overwinning allereerst voor Christus zelf. Zijn groot werk was nu in zooverre volbracht, op grond waarvan Hij eischen kon de Heidenen tot Zijn erfdeel, en de einden der aarde tot Zijne bezitting. Noch slechts weinige weken, ter voorbereiding van Zijne Apostelen, en dan vaart Hij luistervol op ten hemel. Maar overwinning is ook de opstanding des Heeren voor geheel Zijne duurgekochte Kerk op aarde, en voor ieder Zijner geloovigen in het bijzonder. Daar kan een weenende Maria, daar kan de berouwhebbende Petrus, daar kunnen de reizigers naar Emmaus, daar kunnen allen van getuigen, die uit vrije ontferming door Jezus de tranen zijn gedroogd en die in en door Zijne openbaring aan hunne ziel zijn verblijd geworden.
In dat geloof: in en door Christus, eeuwig overwinnaar te zijn, hebben duizenden bloedgetuigen met moed en dapperheid het schavot beklommen, om voor den Naam en de Zaak van hun Heere en Zaligmaker in den dood te gaan. In dat geloof kunt ge smaadheid dragen en lijdzaam uw Heiland volgen op den kruisweg, als ge ervaart wat het is, door veel verdrukkingen te moeten ingaan. Uw Heere en Verlosser leeft, gunstgenooten des Heeren! en gij zult eeuwig leven met Hem.
Sprak de Heere deze woorden om Zijne in droeve stemming zijnde discipelen te bemoedigen en te vertroosten, laat het ons, inzonderheid op het Paaschfeest, een troostrijke herinnering zijn. In al onze droefenis, in en onder al onze beproevingen, bij al de benauwdheid der tijden te weten: Jezus leeft, en allen die in Hem gelooven zullen leven met Hem.
Ziel en lichaam zullen met den dood moeten scheiden, maar niet voor altijd. Christus is uit de dood opgestaan, en heeft door Zijne opstanding, de opstanding Zijner geloovigen gewaarborgd.
Eens zullen onze vernederde lichamen gelijkvormig zijn aan het heerlijk lichaam van Christus. Door lijden loopt de weg van Gods kinderen tot heerlijkheid, en door den dood tot het leven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen