Vrouwenkiesrecht in de Kerk

Schrik niet, waarde lezer, het gaat niet over het vrouwen kiesrecht in onze Christ. Geref. Kerk. Bij ons is men gelukkig nog niet zoo geavanceerd, dat men, hetgeen ons op staatkundig gebied is opgedrongen, ook in de kerk wil invoeren. In de „Geref. kerken” echter is er reeds zeer veel te doen geweest over dit vraagstuk. Er is niet alleen over gesproken en geschreven, maar het is ook in de praktijk gebracht in de Geref. Kerk van Zandvoort, waar Ds. H.C. van den Brink, een verdediger van het vrouwenkiesrecht met woord en pen, in verschillende predicaties propaganda maakte voor dit kiesrecht en de kerkeraad het ook invoerde. Let wel, invoerde, zonder hierin de meerdere vergaderingen te erkennen. Ds. v.d. Brink toch meende, dat, daar iedere plaatselijke kerk autonoom is, ook buiten de andere gemeenten om, de kerkeraad het vrouwenkiesrecht kon invoeren. Dit is wel wat independentisch, want al heeft iedere kerkeraad recht eigen gemeente te besturen, in zake die dingen, welke het algemeen belang der geheele kerk betreffen en welke onderworpen zijn aan het kerkrecht in de geheele kerk geldende, mag iedere gemeente maar niet naar eigen inzicht handelen. Het zou dan weldra een Babylonische spraakverwarring in de kerk worden en de kerk zou dan weldra gaan gelijken op die in het richterentijdvak, waarvan wij lezen: „Een iegelijk deed wat goed is in zijne oogen”.
Tegen die invoering van het vrouwenkiesrecht in de kerk van Zandvoort kwam heel wat oppositie. De Classis Haarlem keurde om practische redenen die invoering af, Zandvoort echter bleef voortgaan op zijn ingeslagen weg. De predikanten Diemen en Post protesteerden tegen de zwakke beslissing van de Classis Haarlem, daar zij meenden, dat de Classis niet slechts om practische redenen, maar om principieele redenen (n.l. als in strijd met Gods Woord) die Zandvoortsche invoering had moeten vereerdeeler.
De zaak kwam daarna ter provinciale Synode van Noord-Holland. Ook deze keurde de invoering af als ondoordacht, onvoorzichtig, enz,. zonder echter op principieele gronden de invoering te veroordeelen. Zandvoort protesteerde ook hiertegen ter Generale Synode.
De Generale Synode der Geref. kerken, welke ruim een week vacantie had genomen, werd Maandag 10 Sept. weer voortgezet. Dinsdag bracht ptof. H.H. Kuyper rapport uit over het „Vrouwenkiesrecht”, en over de beteekenis van de stemming door de leden der gemeente bij de verkiezing van ambtsdragers.
Eene breede bespreking volgde, wat geen wonder is, daar zooveel voor- als tegenstanders van dit kiesrecht ter Synode waren. Dr. de Moor refereerde nog kort geleden over de vraag of vrouwenkiesrecht ook mederegeeren in de kerk beteekende en ontkende dit, terwijl Ds. H.H. Kuyper hem in de Heraut uitdrukkelijk bestreed en het als een mederegeeren der kerk door vrouwen beschouwde.
Ten slotte werd verworpen het voorstel, om nu reeds eene beslissing te nemen en aangenomen, om deze zaak nog drie jaar in studie te nemen. Eene volgende Synode zal dan eerst uitspraak doen.
Hoewel dus de principieele questie niet tot beslissing kwam, nam de Synode toch een belangrijk besluit inzake de invoering te Zandvoort. Zij sprak namelijk uit:
„a, dat zij van oordeel is, dat de vraag, of aan de vrouw het kiesrecht bij de verkiezing der ambtsdragers zal geschonken worden, eene zaak is, die de kerken in het gemeen aangaat, weshalve de beslissing hierover door de Generale Synode behoort genomen te worden.
b. dat de Generale Synode daarom de kerken zeer ernstig en dringend vermaant, zoolang de kerken hierover gemeenschappelijk geen uitspraak hebben gedaan, dit kiesrecht niet in te voeren, en uit; te spreken, voorzoover sommige kerken dit reeds gedaan hebben, dat zij dit besluit behooren in te trekken en af te wachten, wat de volgende Generale Synode eventueel ten deze beslissen zal.
c. Eene commissie te benoemen, bestaande uit vijf deputaten, met het mandaat, om het vraagstuk, of het toekennen van het kiesrecht aan de vrouw in de kerk naar Gods Woord geoorloofd is, in verband met de tijdsomstandigheden wenschelijk is, en voor den geestelijken welstand der kerken bevorderlijk is, te onderzoeken en op eene eerstvolgende Synode daarover rapport uit te brengen.”
Inzake het protest van Zandvoort tegen de Provinciale Synode van Noord-Holland besloot de Synode nog, dat de Part. Syn. v. Noord-Holland, nu eenmaal de zaak voor haar vierschaar gebracht was, dat zij het recht had over deze zaak in vollen omvang een oordeel te vellen en dat de verdere bezwaren van Zandvoorts kerkeraad tegen 't besluit der Part. Synode ingebracht, voor ongegrond worden verklaard.
Zandvoort's kerkeraad is dus in het ongelijk gesteld, zijne eigenmachtige handeling om voor zijne gemeente het vrouwenkiesrecht in te voeren, zonder de andere kerken daarin te erkennen is veroordeeld; zijn besluit tot invoering behoort hij in te trekken en tot de volgende Generale Synode moet hij wachten en haar uitspraak afwachten in zake vrouwenkiesrecht in de kerk.
Als men nu weet, dat in Zandvoort's protest bij de Synode, reeds gesproken werd van een zich niet kunnen onderwerpen aan de Synodale uitspraak, dan zien wij met belangstelling uit wat Zandvoort nu doen zal. Zijn besluit tot invoering van het recht der vrouw om ambtsdragers mede te helpen verkiezen intrekken, volgens Synodale uitspraak, of zich revolutionair verzetten door eigen weg te gaan?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen