Scheurt uw Hart 1

Zulk een waar leedwezen nu wordt gevonden in een door God gescheurd hart. De profeet Joël spreekt daarvan in Joël 2 : 13: en scheurt uw hart en niet uw kleederen, en bekeert u tot den Heere uwen God. Hij teekent ons hier een tegenstelling, die kenmerkend is; waarin schijn en wezen van elkaar onderscheiden worden. Scheurt uw hart en niet uw kleederen. Want er is naast een gansch onaandoenlijker toestand, ook nog een „scheuren” hetwelk niet het ware is; een scheuren van het kleed, in plaats van scheuren des harten; dus slechts een uiterlijk, vormelijk rouwbetoon. Dat de profeet deze tegenstelling maakt is, omdat we van nature in onzen vromen vorm van goddeloosheid, d.i, in onze eigengerechtigheid zoo gaarne dat kleed-scheuren willen uitgeven voor en in de plaats stellen van het ware echte berouw, dat een scheuren des harten is.
Drieërlei (al ware daar meer te zeggen) wil ik ditmaal noemen als een kenmerkend onderscheid tusschen deze twee, (scheuren van het kleed, en scheuren des harten).
1. Daar kan zijn een soort bekeering, berouw, etc., slechts voortkomende uit de omstandigheden en niet uit de innerlijke ontmoeting van dat hooge, heilige, liefdevolle Wezen Gods zelf.
Bij een z.g.n. berouw, dat uit de omstandigheden voortkomt, is er wèl eenige overtuiging, dàt het niet in orde is met ons; maar het rechte „hoe” en „vanwaar” wordt gemist. Met name melancholische naturen, die dus zwaarmoedig, zwaartillend, neergedrukt van aard zijn, — hebben zich hier nauw te onderzoeken. Zij zijn zoo spoedig in een „ernstige” stemming te brengen. Bij een of andere aangrijpende gebeurtenis, zullen zij veel gereeder dan menig ander in „ach en wee” uitbreken. Spreekt ge hun van eene of andere ernstige zaak, zij zullen spoedig zelfs tot tranen te bewegen zijn. Geen wonder, dat zij nu eveneens allicht tot gewichtig-zich-aanstellenden ernst te bewegen zijn, als ge hen spreekt van zonde, dood, oordeel en diergelijke; te meer, als de omstandigheden in eigen leven daarbij dienstig zijn; als druk, tegenspoed, zwak zenuwgestel, een zwaarmoedige en zwaartillende omgeving, enz. Het is een scheuren van het kleed. — Maar is het een waar berouw, dan vloeit dit voert uit de ontmoeting der ziel met God zelf, naar Zijn Woord en Wet, liefde en gerechtigheid. Al waren we dan zelfs luchthartig en opgeruimd van gemoed en karakter, dan ontstaat er een diepe, verborgene, en ook naar buiten zelfs zich wel openbarende droefheid, dat we dien God nu hebben onteerd en bedroefd.
Droefheid over ons God-bedroefd-hebben. Afgedacht van alle omstandigheden; maar dat de zonde in haar zelf een verfoeilijke zaak is, omdat ze God tot toorn verwekt, zie dit doet dan uitroepen: wee mij, want ik heb tegen God gezondigd. — Het gaat, om zoo te zeggen, ons ter harte meer en in de eerste plaats om God, dan om onszelf. — Dit wordt een diepe, bedaarde, maar toch zóó verslindende droefheid, dat niets ter wereld ons meer zal kunnen doen glimlachen, tenzij die Heere zelf ons in genade toeknikt. Dit is scheuren van het hart.
2. Er kan een droefheid ontstaan uit den omvang der zonde, en hare gevolgen. Als we het soms àl te verschrikkelijk er afgebracht hebben. Denk aan Judas, Achab en diergelijke. Als ook, wanneer we zien, hoe God de zonden rechtvaardig zal bezoeken, als de oordeelen soms nu reeds treffen; o ja, dan kan Farao uitroepen: bid voor mij, wij zijn goddeloos. Maar ach, nauwelijks zijn de oordeeldonders weg gerold, of… hij liet het volk niet trekken. Zoo een vraagt niet, of God tevreden is gesteld, maar slechts of de gevolgen zijn te ontgaan. Dit is maar scheuren van het kleed.
Bij waarachtige bekeering echter wordt elke zonde, hoe z.g.n. klein ook, ons schrikkelijk genoeg, om niet te erkennen, dat zij den eeuwigen dood heeft verdiend. Daarbij al ware er dan ook geen hellestraf, de zonden vinden we dan schrikkelijk, omdat ze ons uit Gods gemeenschap wegscheurt. — Daarom heeft een waarlijk ontdekt mensch in de waarachtige bekeering niet genoeg aan het afwenden van de gevolgen, o neen; maar hij wil ook God zelf als zijn deel bezitten. — Bij het scheuren van het kleed, heeft hij hoogstens het recht Gods gebillijkt; maar niet leeren liefhebben. Bij het scheuren van het hart heeft hij ook dit omhelzen en liefhebben van het recht Gods leeren kennen. Want hier is de liefde Gods uitgestort in het hart; en daarom verlangt hij ook naar Gods gemeenschap; hij wil God weer bezitten als zijn deel. Met minder is hij niet tevreden.
D. V, de volgende maal het derde kenmerk.
Utrecht.
G. Wisse

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen