Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Als een Glazen Zee.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Als een Glazen Zee.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als in de Openbaring van Johannes de Heere ons teekent, hoe de Bruid des Lams haar triumf zal worden tegemoetgevoerd, door bange wereldworsteling heen, herinnert de Apostel-Ziener daarbij in het 15e hoofdstuk aan wat eenmaal den kinderen Israëls is overkomen; toen het oude Bondsvolk aan alle zijden van nood en dood was omringd bij de Schelfzee.
De wereldmacht van dien tijd, Egypte, met zijn wagenen en ruiteren achter zich. De rotsgevaarten der schier onbeklimbare bergen rondom zich; de baren der zee vóor zich.
Toen leek het hopeloos.
Ja, zoo leidt God Zijn volk wel meermalen. Het is de gewone wijze van Gods doen, met iedere ziel, die Hij tot volle vrijmaking en heerlijkheid wil brengen.
Het moet straks bezongen worden, dat er een verlossing is ervaren, die volkomen is; maar alleen uit en door God. Wij steken 't hoofd omhoog; maar door U, door U alleen. —
In dien nood riep Mozes tot den Heere.
Maar welk een merkwaardig antwoord ontving hij van den hemel.
„Wat roept gij tot Mij? Zeg den kinderen Israëls, dat zij voorttrekken!” —
Is het niet, als of de Heere wilde zeggen: o Mozes, is dit wonderlijk in uw oogen; meent ge, dat het nu verloren is, als ge hier in de banden des doods zijt gekomen? Dacht ge soms, dat ik van dezen weg niet wist? Dat ik mij vergiste? Neen, Mozes, dit is nu juist de goede lijn; dwars door de doodsoordeelen heen gaat het tot leven en heerlijkheid. Nu moet ge met het volk den stap des geloofs doen. Door den dood als heen, in het geloof tot het leven. Dit is de orde des hemels, der genade; de goddelijke leerschool. „Zeg den kinderen Israëls, dat zij voorttrekken.” —
Dáár heft de Godsman den staf omhoog.
Op Gods bevel, tevens een permissie, moet de tocht langs het onbetreden pad van het hart der zee. — Met Christus begraven worden, tot opstanding en heerlijkheids-verlossing!
En wat gebeurt? Daar scheiden zich de wateren, en rijzen de golven tot twee bergen omhoog; vastgehouden door de vuisten des Almachtigen, die ze geschapen had.
Zie ze nu eens aan, die twee bergen der onmetelijke watermassa. Vast als een rots staat het omhoog gehouden water der zee. Nu lijkt het geen water meer te zijn. Veeleer is het glas gelijk, die waterbergen. Zoo staat er dan ook in den tekst: Ik zag als een glazen zee (vs. 2). Als een glazen zee. Als, ja. Het wàs dus geen glas, maar als glas. Het scheen nu geen zeewater, geen golven-vloed meer; maar veeleer geleek het op bergen van glas, die vaststaande, omhoog gehouden watermassa. Als glas. Ja, de Heere maakt, dat hetgeen den dood dreigt, niets geen schade meer doet. Als Gods volk door de oordeelen, dwars door de oordeelen heen, naar de heerlijkheid zal worden geleid, zal de dood verslonden blijken te zijn tot overwinning, zoo in ons in het zielsbevinden der ware vrijmaking, zoo in de ure des stervens, als eens in den dag van Jezus' wederkomst. —
De vuurkolom overstraalt inmiddels deze „glazen” zee, zoodat haar lichtstralen er zich in weerkaatsen; dan lijkt het alsof die „glazen” zee met vuur gemengd is. — Beeld van de waarheid, heiligheid, gerechtigheid, heerlijkheid Gods. De vlammen van dien Eeuwige zijn er in, die vele wateren niet zullen kunnen uitblusschen (Hooglied 8). Die uit den vuurhaard der eeuwige Zijnsheid en levensvolheid der alverterende liefde Gods oplaaien; verdelgend den vijand, verheerlijkend Gods volk. —
Zoo wordt Israël geleid langs het pad, dat God hun wijst, en bij het licht dat God ontsteekt.

Al liep uw pad o Isrêl, door de zee,
U zullen, als op Mozes' bêe,
Geen golven overstroomen. —

Droogvoets zijn zij er door geleid. Tot den laatsten man, stapten zij aan op de stranden der behoudenis, Hoe kwam dit?
Wel, als Israël op Gods bevel langs dit pad ten leven gaat, gaat het niet alleen.
De Heere Jezus Christus ging mêe die diepten in. Immers in Israël is Juda, en in Juda is de Christus besloten inliggende. Zoo ging toen reeds de Christus mede. Zalige waarborg van behoud. —
Ja als de Heere Zijn volk door doodsondergang ten leven leidt, dan is de Borg daarbij tegenwoordig. Dan staat Hij in de vierschaar Gods met zijn Borghanden omhooggeheven; dan is Hij met Zijn Geest troostend aanwezig bij het hart, dat in de onderzoekingen Gods dreigt om te komen.
o, Driemaal zalige gebeurtenis, de diepten in; maar de Heere Jezus medegaande; er bij tegenwoordig. —
Zalige bevinding is deze zaak in ontdekkingsuren, in verdrukkingen en kruisen; in nood en dood; in eenmaal overgaan uit deze wereld naar de stranden der eeuwigheid. — En zoo ook eenmaal in de laatste eindberoering, als dwars door de oordeelen heen, Christus' Bruidskerk, naar de nieuwe aarde, met het nieuwe Jeruzalem, zal worden geleid. —
Zulk een reis door de diepten is schier zalig te noemen, al ware het alleen reeds door te ervaren, wie en wat die groote Leidsman Christus daarbij en daarin is voor allen, die van den Vader Hem gegeven zijn.
Vóór die zee is het een roepen uit doodsnood; in die zee is het een geloofstocht met aangrijpen Zijner sterkte; en die zee, als ze op de stranden aanstappen, zal het worden een losbarsten in één alles overweldigenden jubel. Het loopt uit op zang en muziek.
Ja, zoo is het! Hoor het alreede, als God een ziel hier in de ruimte brengt. Hebt ge ze wel eens van nabij ontmoet en gehoord: dat wondere volk, dat door de stroomen was heengevoerd door hun God, tot hun God, gered en behouden? Wat een blijdschap; wat een taal, wat een accoorden des hemels zijn dan al niet te beluisteren! Alles is harmonie geworden. Wat zal het dan niet wezen, als eens die gansche Kerk zal zijn verlost, en zij allen dood achter zich zat hebben, om enkel eeuwig het leven, leven Gods te ervaren, te smaken, te vertolken, te beleven, te bewonderen, te verheerlijken!
Zij zongen als een nieuw lied.
Het gezang van Mozes en het Lam.
Aan de glazen zee. Dan zullen ze er nog eens op terugzien. Waarvan zij verlost zijn. Hoe zij verlost zijn, wie ze zijn, die verlost werden. En bovenal, in alle eeuwige eeuwigheden: zij zullen het uitzingen, uitjubelen, uitglorieëren, wie het was, en is, die hen verlost heeft. Hij, Hij, Hij heeft het gedaan. Verlost alzoo: Om God hun Koning te eeren.

Utrecht. WISSE.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 november 1926

De Wekker | 4 Pagina's

Als een Glazen Zee.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 november 1926

De Wekker | 4 Pagina's