Prinses Juliana

J.l. Zaterdag, 30 April, was voor ons Vorstelijk Huis en voor het Volk van Nederland een feestdag!
H.K.H. Juliana Louisa Emma Maria Wilhelmina, Prinses van Oranje, Hertogin van Mecklenburg, onze Prinses, verjaarde dien dag.
Zij mocht, door de goede hand onzes Gods over Haar, den leeftijd van achttien jaren bereiken, waarmede Zij, naar de bepaling van onze Grondwet, meerderjarig geworden is.
Als meerderjarige Prinses van Oranje heeft Zij van nu aan zitting in den Raad van State, het adviseerend lichaam voor onze Vorstin. Als lid van dit lichaam is H.K.H. dan ook als zoodanig Maandag j.l. door H.M, de Koningin geïnstalleerd. Zoo bekleedt onze Prinses, op den leeftijd, waarop onze kinderen nog geen verantwoordelijke plaats innemen, reeds eene positie in ons staatsleven.
Het moge Haar uit genade geschonken worden Hare roeping te vervullen in de kracht van Hem, door Wien de Koningen regeeren en de Vorsten gerechtigheid stellen. Hij bekwame Haar tot de gewichtige taak, die Haar — zij het in een ver verschiet! — wacht!
God zegene ons Koninklijk Huis, H.M. onze geëerbiedigde Vorstin, Z.K.H. onzen Prins-Gemaal, Prins Hendrik, H.K.H. onze Prinses Juliana; de Heere zegene Hen, en stelle Hen tot zegen.
Ons gebed rijze daartoe bij den voortduur op tot den troon der genade !

Aan het hoofd van dit nummer is geplaatst het telegram, dat namens onze Kerk op 30 April H.KH. is toegezonden.

Vinde hieronder nog eene plaats het woord, door de Koninklijke Moeder Hare meerderjarig geworden Dochter toegesproken op het Gala-diner ten Hove den laatsten April.
H.M. sprak aldus:

„Geliefd kind,
Alvorens uw Vader onzen gasten voorstelt een heildronk op Uw gezondheid uit te brengen, gevoel ik mij gedrongen een enkel woord tot U te richten, waar mijn hart vol is van dank aan God dat Hij het U gegeven heeft in goeden welstand den mijlpaal door de Grondwet gesteld bij de vervulling van Uw 18e jaar te bereiken. Zoo behooren thans de gelukkige jaren van Uwe opvoeding en aanvankelijke vorming tot het verleden. Ik wensch een woord van hulde en warmen dank te wijden aan allen die daartoe met ons hebben medegewerkt.
Echter kan hiermede voor U het tijdperk van studie nog niet worden afgesloten, integendeel, gij zult U nog verder voor de U wachtende taak willen en moeten bekwamen. Het is uw Vader en mij aangenaam geweest gevolg te kunnen geven aan den, in U zelve opgekomen wensch, Uw studies voort te zetten aan de Leidsche Hoogeschool, die door zulke schoone en aloude tradities aan de geschiedenis van het Vaderland en onze Familie is verbonden.
En als ik denk aan het schoone, volle leven met zijn groote verantwoordelijkheden, dat U wacht, te midden waarvan gij de kunst zult moeten leeren verstaan U wezenlijk gelukkig te gevoelen, onverschillig onder welke omstandigheden, dan gaan mijne gedachten van zelf terug tot uwe prille jeugd, waarin' wij reeds het verlangen U één te voelen en mede te leven met anderen, mochten beluisteren.
Zij het U gegeven altijd weer te vinden die diepere eenheid die alle menschen saambindt, die gij steeds gezocht hebt, en te leeren anderen en U zelve te begrijpen en U in te leven in het tijdperk dat voor U ligt; U zóó het vertrouwen waardig te maken van Uwe tijdgenooten en bovenal van ons dierbaar volk aan welks geluk en welzijn ge eenmaal geroepen zult zijn Uwe beste gaven en krachten te wijden..
Wij weten zeer goed, geliefd kind, dat gij dit alles niet in eigen kracht alleen zult beproeven, het is daarom dat wij met U heel Uwe toekomst met ootmoed en met ontroering in het hart, doch met groote blijdschap en vertrouwen, leggen in die Vaderhand, die uw jonge leven tot hiertoe zoo liefdevol bewaard heeft.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen