Inwendige Zending

Verwaarloosde en misdadige Jeugd.

II.

Is dus tuchteloosheid een kenmerk van de moderne jeugd; een tuchteloosheid, die in vele gezinnen eer aangekweekt dan tegengegaan wordt, ook onze maatschappij werkt die tuchteloosheid in de hand.

Jongens en meisjes kunnen, zoodra de leerplichtwet hen los moet laten en de arbeidswet het toelaat, als werkkracht gebruikt worden in den winkel, kantoor, fabriek, enz. Het loon, dat zij verdienen is met en na den oorlog zeer omhoog geloopen. En brachten ze dat loon nog maar thuis, geheel thuis, dan zou het tot hun eigen nut kunnen worden aangewend, voorzoover het gezin het niet noodig heeft. De ouders zijn tegenwoordig echter zoo slap, dat ze tevreden zijn, indien hunne kinderen „kostgeld afgeven”.

Denk u dat eens in, een kind, dat toch alles aan zijn ouders verplicht is, waarover vader en moeder souverein zijn, brengt „kostgeld” thuis.

De rest van het loon is voor de jeugdige kinderhanden. Die handen kunnen het uitgeven voor allerlei prullen en snuisterijen, terwijl alle controle over hun uitgaven zoek is. Geen wonder, dat men jongens-, soms ook meisjeshanden met dat vieze bruin bevlekt ziet, vanwege het sigaretten rooken.

De ouders weten dikwerf niet, hoe rond 'te komen, trekken soms van armenzorg of diaconie. De kinderen verdampen de eene cigaret na de andere!

Ook gebeurt het dikwerf, dat de ouders, juist omdat zij kostgeld van hun kinderen ontvangen, van hen afhankelijk worden; verliezen hun gezag en worden tenslotte door de kinderen geringeloord. De oeconomische verhoudingen van thans werken dus mede het kwaad in de hand.

Dan komt daarbij, waar ik eerder op gewezen heb, dat de vrije uren, na den arbeid, de vroegrijpe jeugd van heden ontzaglijk veel ontspanning en genot bieden. Prachtig verlichte café's, drankpaleizen, café chantans, theaters, bioscopen, danshuizen, om erger gelegenheid tot zondigen nu maar niet te noemen, die de begeerlijkheid prikkelen. Al deze plaatsen der ijdelheid noodigen vriendelijk uit (de zonde is toch zoo vriendelijk, veel vriendelijker dan menige christen) binnen te treden. Als we voorts denken aan de prikkellectuur, waarvoor de drukpers zorgt, en die hartstochtelijk verslonden wordt, aan de veelszins brutale affiches, die de gevels der bioscopen ontsieren en de ongebreidelde fantasie aanhitsen, aan de schaamtelooze kleedij van vele meisjes, wat zeg ik, van getrouwde vrouwen, die plein en straat bevolken, aan de heillooze gevolgen van het z.g. neutraal onderwijs, dat wel op het intellect bedacht was, maar 't gemoedsleven verwaarloosde… zie, dan heb ik u slechts iets genoemd van de grievenceel, die wij kunnen opmaken als protest tegen den geest van onzen tijd.

Het spreekt van zelf, dat men met het bewijsmateriaal omtrent de fouten van onze moderne Jeugd zeer omzichtig moet omgaan. Toornend op de wereldsche jeugd van thans zou men ondertusschen blind kunnen zijn voor wat ook in christelijke, ja echt godvreezende gezinnen voorvalt.

Ook daar, waar de vreeze Gods heerscht, worden kinderen gevonden als Ammon en Absalom. Ook de christelijke gezinnen leveren een aantal verloren zonen en dochteren aan onze zamenleving, die even diep, zoo nog niet dieper gezonken zijn, dan sommige kinderen van antichristelijke en zelfs zedelooze ouders.

In de tuchtscholen zijn ook zoons en dochters van predikanten, ouderlingen, e. a. gezagbekleeders en ambtsdragers in het Koninkrijk Gods.

Daar vindt men ook, die in de jeugd, Zondagsschool en christelijke school trouw bezocht hebben. De kinderen van de christelijke school zijn uit en van zichzelf niet beter, dan die der neutrale school. Zelfs onder de hoogere standen treft men jeugdige misdadigers aan. Melden de couranten wel eens niet van dievenbenden, die gevormd zijn uit jongelingen van deftigen huize ?

In alle standen, in alle gezindten is een verbijsterende zedelijke achteruitgang waar te nemen, die ons doet vragen: waar gaan we heen??

Dit neemt echter niet weg, dat het een onschatbaar voorrecht is, geboren te zijn in een gezin, waar de vreeze des Heeren woont; reeds de gewone invloed van de christelijke opvoeding en omgeving bewaart voor velerlei kwaad. En, al is de genade geen erfgoed, en zullen vele kinderen des Verbonds verloren gaan, diezelfde genade wil zich toch verheerlijken in den weg des Verbonds, in de lijn der geslachten, in het christelijk gezin.

Zulke gezinnen maken eigenlijk de kracht van ons volk uit, ze werpen een dam op tegen den bruisenden stroom van 't ongeloof, die onze kinderen tracht te verzwelgen, ze trekken rondom onze dierbare jeugd een muur des gebeds op, waarachter de Heere beveiligen wil, allen die Hem aanroepen in der waarheid. Gelooft ge niet met mij, dat ons volk aan zulke gezinnen en aan zulke bidders behoefte heeft?

Amersfoort.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen