„Een Chr. Ger. Broeder .”

Ik heb mij wel eens meer verbaasd over stukken in „Het Zoeklicht”, gelijk een ander zich wel eens verbazen zal over stukken in „de Wekker”.
Elk blad heeft zijn eigen visie en gaat uit van eigen beginselen.
Maar nu vertelt de Zoeklicht-redacteur in het nummer van 25 Juni, dat hij een brief gekregen heeft van „een chr. ger. broeder”. Op zich zelf is dit niet zoo opzienwekkend.
Toch is deze brief om zijn inhoud verbazingwekkend!
Onze „chr. ger. broeder” schijnt een voorstander te zijn van gezangen. Nu, daar is over te praten. Ieder, die geen vreemdeling is in het kerkelijk Jeruzalem weet, hoe thans in „de gereformeerde kerken” in beginsel is aangenomen om „eenige Gezangen” achter den psalmbundel uit te breiden met eenige berijmde en onberijmde schriftgedeelten of liederen, die zich aan de Heilige Schrift ten nauwste aansluiten en die passen voor de Christelijke feestdagen enz.
Ik zeg hiermede niet, dat de chr, ger. kerk dien weg ook op moet. Ik zeg alleen, dat er met dezen „chr. ger. broeder” over te praten zou zijn.
Maar er blijft van dezen broeder als „christelijke gereformeerde” niet veel meer over, wanneer deze in den zelfden brief schrijft:
„Neen, ik geloof niet, dat Joh. de Heer de algemeene verzoening verkondigt.”
Vlak daarnaast d.i. op dezelfde pagina staat een woord van den Zoeklicht-redacteur zelf en die schrijft:
„Alle praatjes van „een algemeene verzoening” ten spijt, geloof ik, dat... niettegenstaande Christus een verzoening is ook voor de geheele wereld op grond waarvan wij de genade Gods zoo algemeen mogelijk hebben aan te. bieden... alleen zij behouden worden, die door het geloof deze genade particulier maken en het eigendom van Christus worden.”
Na deze woorden blijft er van dat geloof van onzen „chr. ger. broeder” omtrent Joh. de Heer al niet veel over.
Deze „chr. ger. broeder” zal hebben in te zien dat dit gevoelen van Joh. de Heer met een chr. ger. belijdenis niet strookt
Ik weet wel, dat de Zoeklicht-redacteur om deze belijdenis niet veel geeft, maar zoolang men zich nog christelijk gereformeerd wil noemen, mag ik van zoo iemand andere dingen verwachten.
Wanneer onze „chr. ger. broeder” zich sterk denkt te kunnen maken met een woord uit den brief van Johannes: „En Hij is een verzoening voor onze zonden en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden der geheele wereld”, dan wil ik dezen broeder zeggen, dat hij zich niet moet laten verleiden door het woordje „voor” alsof dit zou willen zeggen: „ten behoeve van”. Hier staat met geen letter dat Jezus voor de heele wereld heeft voldaan.
Ik heb wel eens gemerkt, dat de Zoeklicht-redacteur soms ook naar het oorspronkelijke heenwees, naar het Hebreeuwsch en het Grieksch.
Wanneer het Grieksch wil uitdrukker.. „voor” in den zin van „ten behoeve van”dan wordt het voorzetsel „huper” gebruikt.
Maar hier in Joh, brief staat het woord „peri” dat beteekent: „wat betreft, wat aangaat”.
Hetzelfde woord vinden wij in Handel, 1 : 3 van de dingen, die het Koninkrijk Gods „aangaan” en zoo zijn er tal van teksten.
Het woord uit den Joh.-brief wil dus zeggen: en wat aangaat onze zonden en wat aangaat de zonden der geheele wereld is Christus alleen de verzoening. Hij is een verzoening juist, zooals wij die bij onze zonden noodig hebben.
Wie een algemeene verzoening, een verzoening voor de geheele wereld in 1 Joh. 2; 2 leest, doet de heilige Schrift onrecht, en geeft blijk tot de gedachte der Schrift niet te kunnen doordringen.
Het „wat zegt de Schrift” blijkt ook hier weer nog wat anders dan het aanhalen van een tekst te zijn.
Ik weet, dat tegen deze gereformeerde leer als bezwaar wordt ingebracht: „Heeft Christus voor velen niet voldaan, dan ge- schiedt de algemeene noodiging, om tot Hem te komen, voor die velen slechts in schijn.
Deze Remonstrantsche bedenking is al zeer oud en berust op de groote fout om de verborgen en de geopenbaarde dingen met elkander in overeenstemming te brengen. Tegenover dit klein menschelijk pogen, of gelijk onze belijdenis het zegt, tegenover het verderfelijk venijn van deze pelagiaansche dwalingen, houdt de gereformeerde belijder zich aan hetgeen Christus heeft gesproken Joh, 6 : 37: „Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen, en die tot Mij komt, zal ik geenszins uit-werpen.
Wie op de roepstem van het Evangelie als een arm zondaar tot Christus komt, zal ervaren, dat op Zijn lippen genade voor genade uitgestort is.
Ik hoop, dat de Christelijk Gereformeerde kerk vrij blijve, van wat ik las over de kerken in Amerika.
Een dienaar des Woords uit deze kerken schreef:
„Intusschen is van deze algemeene verzoeningsleer schier heel het Amerikaansche kerkelijk leven doortrokken. Het is uitzondering, als in godsdienstige lectuur, in hymnes, en vooral in revivalwerk die geest zich niet duidelijk uitspreekt.
In dien zin zijn de zoo gewone uitdrukkingen bedoeld „Christus heeft u lief”, „Christus is ; voor U gestorven”, zooals men meent, dat iedereen te kunnen verzekeren,”
Het blijkt noodig, dat wij thans ook in Holland ernstig waarschuwen tegen deze onschriftuurlijke beginselen, waarvoor wel een plaats is in godsdienstige richtingen als Baptisten, Wesleyanen, Methodisten, Kwakers, Deïsten, Hernhutters, Zoeklicht vereerders;

maar niet in de Christelijke Gereformeerde kerk.

Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen