Lankmoedig, niet egoistisch

Onlangs antwoordde ik op eene vraag uit L., dat leden, die het chiliasme propageeren lankmoedig vermaand en naar Art. 76 K.O. behandeld moeten worden indien zij hardnekkig voortgingen in hun dwaling, maar dat zij niet terstond mogen afgevoerd uit het lidmatenboek. A. L. te H. schrijft hierover een brief, waarin hij de Chr. Geref. Kerk beschuldigt van materialisme en egoïsme en dat zij Ds B. veroordeelde daar deze een honorarium ontving en gewone leden niet geschrapt worden, daar dit finantieele achteruitgang zou opleveren. Men kan, schrijft hij, beter een predikant afzetten die een honorarium ontvangt, dan 100 leden, die altijd de kerk nog wat toebrengen. Hij beschuldigt de kerk daarom, dat zij meer belang stelt in het stoffelijke dan in het geestelijke.
Wat grove beschuldigingen. Wanneer dit zoo ware, dan had de kerk niet zooveel geld opgeofferd voor eene buitengewone synode met zoovele kosten en liever de dwaling laten voortwoekeren. Dat leden, niet zonder vorm van proces worden buiten geworpen, is geen egoïsme, maar lankmoedigheid om ze tot het verlaten van hun dwaalweg te manen. Dat wensch ik ook voor U, opdat gij de Chr. Geref. kerk, waarin ik u op 10 Febr. 1901 doopte en waarin gij dus door den H. Doop werd ingelijfd niet langer zoo verkeerd beoordeelt en smaadt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen