Het nieuwe Weeshuis.

Onder groote belangstelling werd het nieuwe Weeshuis, te Utrecht, Donderdag 30 Augustus, geopend. De wijdingssamenkomst, hiertoe belegd, werd om 10 uur door den Voorzitter der Vereeniging, P.A. Beket, met gebed en het lezen van Psalm 48 aangevangen, nadat gezongen was Psalm 40:2. In zijn openingswoord verwelkomde hij de talrijke aanwezigen, en memoreerde daarna de weezenverzorging gedurende de laatste 10 jaren. De actie werd ingezet door een samenspreking van diakenen te Dordrecht met die te Den Haag op 10 Oct. 1911. De vrucht van deze conferentie was de oprichting der Vereeniging, die de weezenverzorging daadwerkelijk ter hand zou nemen. Deze aangelegenheid werd via de Classes op de Generale Synode in 1912 gebracht. Het oordeel der Synode was, dat dit speciaal een diaconale zaak was, die ter afdoening in handen van diaconieën moest worden gesteld. In dezen weg werd dan ook getracht de roeping ten opzichte der weezen te vervullen. De „Vereeniging van Diaconieën tot oprichting en instandhouding van een Weeshuis voor de Weezenverzorging in de Chr. Geref. Kerk in Nederland”, werd geïnstitueerd. De voorloopige resultaten van haar optreden bepaalden zich in hoofdzaak tot het verzamelen van de noodige gelden. Eindelijk werd den 6en Augustus 1924 het Weeshuis, te Soestdijk, geopend met…… 5 weeskinderen. Het was een bescheiden begin, maar het begin was er. Onder den zegen des Heeren, gesteund door het gebed en de offervaardigheid van velen, die het Weeskind een warm hart toedragen, nam de weezen verzorging in omvang en beteekenis toe. In 1934 was het aantal kinderen zesmaal grooter, zoodat de behoefte aan ruimte de vraag naar uitbouw deed rijzen. Hierbij kwam de zorg voor de vorming en toerusting der rijpere jeugd voor het maatschappelijke leven, waarvoor Soestdijk, hoe schoon ook, geen afdoende gelegenheid bood. Na ernstig beraad werd Utrecht gekozen als plaats der vestiging van het nieuwe Weeshuis, een keuze, welke bepaald werd door de omstandigheid, dat een geschikt pand verkrijgbaar was. Predikheerenkerkhof 9, Utrecht, is voortaan het adres van het Weeshuis. Een „Eben-Haëzer” mag heden worden opgericht, waarbij dankend erkend moet worden: „Tot hiertoe heeft ons de Heere geholpen!”
Na dit woord van den Voorzitter ontving Prof. J.W. Geels gelegenheid de plechtigheid van de opening van het nieuwe Weeshuis te verbinden aan het Woord des Heeren. Spreker ving aan met op te merken, dat de stichting van het Weeshuis was een daad des geloofs, welke achtereenvolgens getuigde van de gehoorzaamheid, den moed en de vrucht des geloofs. De Vereeniging trad met de weezenverzorging in een weg, die reeds eeuwen geleden in ons land gebaand was. Sinds 1561 vindt men in Nederland een Weeshuisinrichting, welke door den bekenden Francke, die in de verzorging van het misdeelde kind een lichtend spoor heeft nagelaten, als voorbeeld werd geroemd. Een eere-saluut werd gebracht aan de groote activiteit der Vereeniging, inzonderheid van het Bestuur, waarvan de uitkomst in het nieuwe Weeshuis geïllustreerd wordt. Bij de intrede van het Weeshuis, wilde spreker den bezoekers de bede op de lippen leggen: „Vrede zij dezen huize!” (Luc. 10:5). In het licht van dit Schriftwoord wees hij op.
Ons Weeshuis — een huis des vredes, a. geheiligd door de inwoning van den Heere des vredes, b. gezegend met het heil des vredes. Na ontvouwing van deze gedachten, waarin tegelijk de wenschen der Kerk vertolkt werden, werd deze wijdingssamenkomst besloten met het zingen van Psalm 133:3 en dankgebed.
Gedurende de pauze was er gelegenheid tot het bezichtigen van het Weeshuis, waar ook tegelijk de koffietafel stond aangericht. In den tuin werd ter gedachtenis aan dezen dag een boom geplant, dien de naam van „Juliana-boom” werd gegeven. Hierbij werd een korte toespraak gehouden door Prof. J.W. Geels, waarna het 2e couplet van het oude Geuzenlied: „Mijn Schildt ende betrouwen zijt Gij, o God, mijn Heer!” spontaan werd gezongen. Per telegram werd H.K. Hoogheid Prinses Juliana, die met de Koningin in Noorwegen vertoefde, van de plechtigheid kennis gegeven met toebidding van ’s Heeren zegen.
In de namiddagvergadering, welke ook weer in het kerkgebouw werd gehouden, kreeg de Weesvader, de Heer P.J. v.d. Burg, gelegenheid voor zijn jaarverslag. Hieruit bleek de rijke zegen, waarmede de Heere het Weeshuis naar alle zijden bezocht had.
Onder het zingen van Ps. 77:7 beklom Ds. P. de Smit den kansel om namens Kerkeraad en Gemeente het Weeshuis te verwelkomen. Numeri 27:1–7 bood hiertoe een zeer bijzondere stof. De dochters van Zelafèad, die na haars Vaders dood onverzorgd achterbleven, maar een bijzondere erfenis onder Israëls stammen kregen, werden in het voetlicht geplaatst. In verband hiermede werden leerrijke wenken gegeven voor de verzorging der weezen. Het was een goed en warm woord, waarmede het Weeshuis ’n plaats werd gegeven in het centrum van het leven der Gemeente, die tot gebed en liefde werd opgewekt.
Onder de aanwezigen werden met blijdschap opgemerkt de predikanten Ds. W. Bijleveld, Ds D. Driessen, Ds. M. Holtrop, Ds. J. . Polman, Ds. L. Holtrigter en Ds. A. Zwiep. De Voorzitter had de dankbare taak allen, die door hun tegenwoordigheid en optreden hadden bijgedragen tot het welslagen van dezen Weeshuisdag, den dank van het Bestuur te betuigen.
Met dankbare voldoening mag op 30 Augustus, een dag van rijke beteekenis in de geschiedenis van ons Weeshuis, worden teruggezien. „De Heere heeft groote dingen bij ons gedaan, dies zijn wij verblijd!”

DE VERSLAGGEVER.

N.B. Buiten schuld van den ijverigen correspondent bleef dit verslag rusten, aangezien de verslagen van Theol. School en Generale Synode alle plaatsruimte opeischten.

REDACTIE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen