„Als het zoo staat ”

De Redacteur van „De Wachter”, Ds. Rietberg te Maassluis, is „een beetje verbaasd”. Nu dat gebeurt den Redacteur van „De Wekker” tegenwoordig ook wel eens, vooral als hij „de Wachter” leest. Ik ken de Wachter nog uit den tijd, toen Ds. T. Bos Redacteur was. De klanken van dit blad waren toen anders, dan nu deze geachte Redacteur de wacht betrekt. Maar „als het getij verloopt, verzet met de bakens”.
Ik had geschreven in „De Wekker” van 14 Februari, dat het standpunt van Brummelkamp nooit dat der Christelijke Gereformeerde Kerk was geweest, getuige de Synode van 1851. Wat nu schrijft de Redacteur van de Wachter in het nummer van 21 Februari? Luistert:
..Brummelkamp was dus eigenlijk niet goed afgescheiden, en niet heelemaal zuiver onvervalscht in de leer. En de, Synode van 1851 heeft het standpunt van Brummelkamp verworpen. Maar ... zij heeft dan toch dienzelfden Brummelkamp, dien doleerenden onzuiveren broeder, rustig in de kerk gelaten. Zij achtte dus, dat hij met zijn opvattingen over de leer en over de Hervormde Kerk gewoon dominee kon blijven bij de Afgescheidenen. Zij vond hierin dus geen reden voor kerkelijke scheuring. Een volgende synode heeft hem zelfs benoemd tot hoogleeraar aan de Theologische school!
Maar als het zóó staat, is het niet waar, wat prof, v. d. Schuit zegt, dat „de Christelijke Gereformeerde kerk haar oogen voor de vierschaar van dit verleden niet behoeft neer te slaan.” Want dan moet zij haar oogen wel neerslaan voor de vierschaar van dat verleden.”
En dan sluit deze waardige Redacteur zijn historisch (?!) betoog met deze vriendelijke opmerking:
„Waarmee ik maar zeggen wil, dat prof. v. d. Schuit geen gelukkig moment had, toen hij zich beriep op de synode van 1851, en sprak van de vierschaar van dit verleden.”
Ik kan niet begrijpen, hoe een Redacteur zoo iets kan schrijven!
Ik vraag mij in volle ernst af óf deze criticus nu ter goeder trouw is, of dat hij expresselijk de historie geweld aan wil doen.
Ik kan niet gelooven, dat hij in ernst kennis genomen heeft van den gang van zaken, want de feiten zijn hier juist andersom.
Hoe komt Ds. Rietberg er aan om te schrijven, dat de Synode der Chr. Ger. Kerk dienzelfden Brummelkamp, dien doleerenden onzuiveren broeder, rustig in de kerk gelaten heeft?
Deze Brummelkamp had wegens zijn doleerend standpunt op de Synode van 1851 niet eens zitting. Eerst in 1854 werd aan Brummelkamp na veel wikken en wegen, en nadat hij nadrukkelijk zijn verklaring had gegeven, de besluiten van 1851 te aanvaarden, zitting verleend en is hij met de Chr. Geref. Kerk vereenigd.
Brummelkamp had zich na de synode van 1851, toen hij wist, dat hij met zijn doleerend princiep geen plaats kon krijgen in de Chr. Ger. Kerk, verstaan met de provinciale Synode van Overijsel en Gelderland in 1852. Deze handelingen moesten nu door de Generale synode van 1854 bekrachtigd worden, en de provincie van Zuid-Holland had zeer ernstige bezwaren om Brummelkamp een plaats te geven in de Chr. Ger. Kerk. Eerst, toen Brummelkamp openlijk had verklaard: de gronden van vereeniging door de synode van 1851 gelegd, te aanvaarden, kon de vereeniging bekrachtigd worden op de Generale Synode van 1854. (Zie vierde sessie art. 3 synode 1854.) Het beginsel der Afscheiding werd gehandhaafd. Als het zóó staat.
Waarmee ik maar zeggen wil, dat de geachte Redacteur van de Wachter Ds. Rietberg geen gelukkig moment had, toen hij de pen opnam. Wie moet hier 't oog neerslaan?
Laat Ds. Rietberg nog maar eens rustig bestudeeren de synodale acta van 1851 en 1854. Het kan hem helpen om de wacht te betrekken.

A.(Apeldoorn)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen