Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands overzicht.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands overzicht.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Burgeroorlog in Spanje.
De burgeroorlog in Spanje duurt onverminderd voort. Het is in Spanje thans verschrikkelijk. Beide partijen treden meedoogenloos op. De volksfronters moorden op ontzettende wijze. En de nationalistische troepen blijven het antwoord niet schuldig Het aantal dooden in Spanje is thans ontzaglijk en het bloed vloeit bij stroomen.
Van de zijde der volksfronters worden niet alleen de leiders der opstandelingen, die hun in handen vallen, gefusilleerd, zoo o.a. 4 generaals, maar ook heele troepen gijzelaars en anderen.
Zelfs werd te Siguenca ten noorden van Madrid volgens mededeelingen in Fransche en Spaansche bladen de Roomsch-Katholieke bisschop mgr. Nieto Martin levend verbrand. De nationalisten hebben juist dezer dagen Badajoz ingenomen. Zij moeten daar 2000 volksfronters gefusilleerd hebben. Beide partijen beroepen zich niet alleen op represaille, maar ook op de noodzakelijkheid om zich tegen opstand in den rug te dekken.
De aanvoerder der nationalisten generaal De Llano heeft verklaard, dat eenig compromis ten eenen male uitgesloten is. Het schijnt, dat de nationalistische troepen sterker zijn dan de regeeringstroepen. Niet alleen hebben de nationalistische troepen Badajoz ingenomen, maar ze bedreigen ook San Sebastian en Irun. Evenwel verdedigen de volksfronters zich fanatiek.
De vrees, dat in Spanje de volksfrontregeering het onderspit zal kunnen delven en de onophoudelijke geruchten over geheimen steun, welke vanuit Italië en Duitschland en zelfs ook van particulieren in Engeland aan de nationalisten in Spanje wordt geboden, hebben heel wat onrust in Frankrijk te weeg gebracht. De volksfronters in Frankrijk komen hoe langer hoe sterker er voor op, dat de Fransche volksfrontregeering de bevriende Spaansche regeering moet steunen. Er wordt geweldig tegen de neutraliteit geageerd en hoe langer hoe sterker druk op de regeering uitgeoefend om tot activiteit te komen.
Het is echter zeer wel begrijpelijk, dat de Fransche regeering daarvan terughuivert. Want niet alleen dat Frankrijk een voorstel van neutraliteit aan de andere mogendheden heeft gedaan, maar ook het gevaar van directe hulp, welke natuurlijk aan den anderen kant een veel sterkere hulp van de fascistische landen tot gevolg heeft, met al de mogelijkheden van Europeesche botsingen die hieruit voort kunnen komen, is niet gering.
De regeering van Uruguay heeft aan andere Amerikaansche staten telegrafisch voorgesteld om vriendschappelijk in Spanje te bemiddelen. Uruguay en deze andere Amerikaansche staten zijn door de Spaansche taal met Spanje zeer verwant. Het plan stuit echter reeds dadelijk op de afwijzing door beide partijen en de bitterheid van den oorlog, welke weinig mogelijkheid op bemiddeling biedt.


Egypte.
Het is van niet gering belang, dat Engeland en Egypte het met elkander eens geworden zijn. Deze overeenstemming is behalve in het reeds gemelde militaire accoord ook nog neergelegd in een aanvullingsaccoord over den Soadan. Een en ander is een staaltje van practische opportunistische politiek, waarmee Engeland zoo menigmaal in de geschiedenis onderworpen landen tot vrienden heeft weten te maken. Zoodra Engeland merkt, dat de drang naar onafhankelijkheid onder het onderworpen volk zeer moeilijk zoo niet onmogelijk zou kunnen worden uitgeroeid, weet het op zijn tijd voor dezen drang terug te wijken en door toegeven zeer veel te bereiken. Voor het Egyptische gevoel is het wel iets zeer belangrijks, dat in het militaire accoord is vastgelegd, dat de Engelsche troepen zich in de kanaal-zone terugtrekken en Egypte’s groote steden Alexandrië en Kaïro door de Engelsche troepen ontruimd worden.
En het tweede accoord, dat thans over den Soedan gesloten is, is in den zelfden geest opgesteld. Egypte krijgt zeggenschap in den Soedan, eenige Egyptische bataljons zullen in den Soedan gaan dienen en hooge Egyptische ambtenaren zullen op verschillende plaatsen aan het bestuur over den Soedan deelnemen.
De vrucht van de thans gesloten tractaten is, dat Engeland voor de eerste kwarteeuw zich in Egypte tegen alle gebeurlijkheden gedekt heeft.


Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 augustus 1936

De Wekker | 4 Pagina's

Buitenlands overzicht.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 augustus 1936

De Wekker | 4 Pagina's