Veluwsche brieven

De Theologische School stond de vorige week in het teeken der examina. Naar goede gewoonte werden deze ingeleid met een ure des gebeds, waarin licht en wijsheid van den Koning der kerk werd afgesmeekt. Het wetenschappelijk onderzoek toch is van gewicht volle beteekenis. De welstand der kerk staat met de opleiding tot den dienst des Woords in het allernauwst verband. Hooge eischen worden, niet het minst in onzen tijd, gesteld aan den dienaar des Evangelies. De kerk staat midden in de branding onzer dagen; ze wordt betrokken in de groote worsteling der geesten, die in beteekenis en kracht toeneemt naarmate de dag van den Zoon des menschen aanbreekt. Zij heeft een eigensoortige plaats in het midden der wereld, en bestrijkt het volle, rijke leven over geheel de linie. Er is geen gebied, of het moet gekerstend worden, ingewonnen voor Hem, Wien eens alle volkeren eeren zullen. Uit den aard der zaak is het aandeel onzer kerk in de vervulling van die wereldtaak, van zeer bescheiden beteekenis. Maar dat ontslaat haar niet van de roeping om alle gaven en krachten dienstbaar te maken aan de doorwerking des Evangelies. Naar doopersche mijding staat zij geïsoleerd van de wereld, maar Gods Woord leert duidelijk, dat zij een licht op den kandelaar, een stad op een berg moet zijn. Voor het nationale leven heeft zij een zoutend zout te zijn. En het is jammer genoeg, dat de kerkelijke verdeeldheid een demoraliseerenden invloed oefent ten aanzien van het optreden der kerk. Maar hoezeer dit te betreuren is, het mag nimmer oorzaak zijn, dat zij de handen in den schoot zou leggen.
In verband nu met deze roeping der kerk is de zaak der opleiding van belangwekkende beteekenis. Hare dienaren moeten in staat zijn om met de vijanden te kunnen spreken in de poort. Daarvoor is wetenschappelijke toerusting gebiedend noodzakelijk, en nimmer kan te veel aandacht aan de perfectioneering van het onderwijs worden geschonken. Hiermede wordt allerminst bedoeld, dat de wetenschap het een en al zou zijn. De eenige drijfveer tot den dienst des Heeren kan en moet alleen zijn de allesbeheerschende liefde tot Christus. Indien dit motief ontbreekt zal de wetenschap in dit gemis niet kunnen voorzien. Algeheele overgave en volkomen toewijding aan den dienst des Heeren is het geheim en de kracht in het vruchtdragen van het Evangelie des Kruises. Men stelle zich evenwel gerust. De wetenschappelijke vorming van de a.s. dienaren der kerk is van dien aard, dat zij allerminst een vergelijking kan doorstaan met eenige universitaire opleiding. Onze Theologische School kan niet op één lijn gesteld worden met een universiteit, ze kan zelfs het predicaat „Theol. Hooge School” niet voeren. Zij is slechts een seminarie, die naar aard en doel haar kweekelingen vormt tot “verbi divini minister”. Alle wetenschappelijke grootdoenerij is hier conabande. Maar al is onze Theologische School dan slechts seminarie, zij heeft dit dan ook inderdaad te zijn. De studenten, wier leven en arbeid moet gedragen worden door de genade der wedergeboorte, moeten toegerust met die wetenschap, die overeenstemming is met de waardigheid van het heilig ambt. Literair en theologisch moet de scholing zijn. Dit besef dringt gelukkig meer en meer door. De tijd, waarin vroomheid een aanbeveling scheen te zijn, is voorbij, afgedacht van enkele gevallen, waarin z.g.n. predikers poseeren als vijanden van wetenschap, om zoodoende te parasiteeren op de goedgeloovigheid van eenvoudige menschen. Er wordt op dit terrein al wat comedie gespeeld in het heilige. De Curatoren der Theol. School hebben een open oog en warm hart voor de opleiding onzer studenten. Bij den voortduur bezinnen zij zich op de mogelijkheid om de wetenschappeiijke vorming grondig te fundeeren en uit te breiden. In het dagelijksch leven is er geen plaats dan voor hen, die met diploma’s voorzien zijn. We kunnen dezen eisch al of niet toejuichen, het typeert eenvoudig het karakter van onzen tijd. De dienaar des Evangelies mag niet ten achter staan in dezen tijd. Zonder enige zelfverheffing kon Paulus roemen, meer talen te spreken dan de anderen.
De examina leverden geen candidaten aan de kerk. Een zevental studenten, die tot het laatste jaar der theologie werden bevorderd, zullen in het volgend jaar, O.V., kunnen gepresenteerd worden. Alle studenten zagen hun vlijt en toewijding bekroond. Niet één behoefde afgewezen te worden.    In echten broederzin behartigden Curatoren de belangen van het onderwijs. Eén in beginsel, één in streven, saamgebonden oor den band der liefde. Moge ook ‘t a.s. admissie-examen vruchtbaar zijn voor onze Theol. School. En gebiede de God aller genade den Geest der wijsheid en des verstands en der vreeze des Heeren, over de inrichting der kerk, opdat van haar mogen uitgaan mannen, die arbeiden aan Sions muren, aan de komst van het koninkrijk Gods en tot de eere en glorie van Zijn heerlijken Naam.

A. (Apeldoorn) G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen