Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gandhi en het Christendom

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gandhi en het Christendom

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Telkens komen er hier en daar berichten voor, alsof het Oosten voor het christendom begint te ontwaken. Steeds hebben wij zulke berichten met de grootste reserve gelezen, of aangehoord. Er waren er, die dweepten met de meening van een man als Stanley Jones, en die een man als Gandhi al heel dicht bij het christendom dachten. Nu vonden wij in de N.R.C. een stuk, dat ons wel zeer komt ontnuchteren en dat ons een anderen kijk op Gandhi geeft. Wij lezen:
„Ook in zendingskringen zijn de inzichten sterk gewijzigd. Er is een tijd geweest, dat men meende, dat Gandhi dicht het Christendom naderde en dat het nog maar een kwestie van korten tijd was, of hij zou tot het Christendom overgaan. Het is inzonderheid Stanley Jones geweest, die voedsel gaf aan deze meening. Sedert heeft men echter ontdekt, dat Gandhi verder van het Christendom afstond dan men vermoedde en dat hij door en door Hindoe is gebleven en het wil blijven. Langen tijd is Gandhi onder de bekoring geweest van den persoon van Christus. Diens prediking en lijdensweg waren een openbaring voor hem, vooral dat onschuldige lijden om de macht des kwaads te weerstaan. Dat, wat Gandhi omtrent Christus vertelde, deed vele Hindoes begeerig grijpen naar het Nieuwe Testament, Het Britsch en Buitenlandsch Bijbelgenootschap heeft nooit zoovele bijbels verkocht als in die dagen. En vele Hindoes zijn door het lezen van den Bijbel tot het Christendom overgegaan. Maar dat Gandhi dat ook zou doen, bleek een te hoog gespannen verwachting.
Gandhi bleef Hindoe, niet alleen omdat hij het Hindoeïsme de meest geschikte godsdienst voor zijn eenvoudige menschen achtte, maar omdat hijzelf in hart en nieren Hindoe was. Dit is in de laatste weken weer overtuigend gebleken door het uitgeven van een boek, dat zijn correspondentie bevat met een Indisch meisje. Dit meisje is enkele jaren als medewerk-ster in zijn ashram opgenomen geweest, Zij genoot hare opleiding in het Wilson College (Schotsche zending) te Bombay. Na het voleindigen harer opleiding heeft zij zich in dienst van Gandhi gesteld als propagandiste van het nationalisme. Gandhi heeft haar toen doen opnemen in zijn ashram en haar voorloopig alle optreden naar buiten verboden. Hij heeft echter wat in deze leerling gezien, en telkens als hij afwezig was, heeft hij haar brieven doen toekomen. Deze brieven zijn thans door de jonge dame met zijn toestemming gepubliceerd.
De publicatie heeft in Indië zeer de aan-dacht getrokken, vooral omdat zij een zoodanige opvatting van moraal huldigen als in niet-Hindoeïstische kringen niet geduld wordt. Men vraagt, of de vertaling in eenige Europeesche taal zou worden toegelaten. Er blijkt uit, dat Gandhi op het gebied der sexueele moraal door en door Hindoe is gebleven en zich niet schaamt daarvoor uit te komen. Men begrijpt niet, dat het Christendom, dat hij nog eens wilde leeren kennen, zoo weinig invloed op hem geoefend heeft.
Het Hindoeïsme — schrijft de heer Van Boetzelaer, die het op zijn reis door Indie grondig heeft bestudeerd — is als stelsel en als godsdienst zoo doortrokken van zinnelijkheid, dat het zelfs bij een man als Gandhi een hoofdbestanddeel daarvan blijft uitmaken. Men behoeft niet zoo lang in dit land en onder deze volkeren te verkeeren, om te ontdekken dat deze trek zoozeer een hoofdbestanddeel, niet alleen van het leven, maar ook van den godsdienst uitmaakt, dat hierin de verklaring moet worden gezocht van de groote bekoring, die deze laatste door de eeuwen heen op de groote menigte blijft oefenen.
Europeanen worden dan ook nooit in de binnenste heiligdommen toegelaten. Uit genoemde brieven blijkt, hoe zelfs een man als Gandhi zich niet aan deze gedachtenwereld kan onttrekken, maar die veeleer bij zijn leerlingen aankweekt en voedt. Voor het zendingswerk kan men van dezen man geen leiding verwachten. De vraag, hoe het in Indië zal worden, als Gandhi eens tot het Christendom overgaat, is helaas niet meer aan de orde.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 maart 1939

De Wekker | 4 Pagina's

Gandhi en het Christendom

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 maart 1939

De Wekker | 4 Pagina's