De kracht van de voorbidding in den Hemel. (13) (Slot)

De drie Goddelijke personen hebben alzoo Ieder een eigen werkzaamheid in het zaligen van zondaren. Zoo is er een onderwerpelijke kennis van de Drieëenheid Gods noodig. Tot die geloofskennis komt het kind van God niet in éénmaal maar langs verscheidene trappen en in verschillende mate. Eerst ontmoet ge God den Vader, als heilig en- toornend Vader. Dan beeft uw ziel en roept ge uit: „Tegen U, U alleen heb ik gezondigd!”
Somtijds kan de ziel een Iangdurigen strijd strijden, omdolen in donkerheid en droefenis, vóór zij kennis, zaligmakende kennis, krijgt aan den Tweeden Persoon, die u de belofte schonk van de afwassching door zijn bloed. Maar op Gods tijd gaat uw oog open voor den Middelaar. Een liefelijke trekking gevoelt ge naar Hem toe. Soms blinkt Hij door de traliën en kijkt Hij naar u door de vensteren. Het heimwee wordt daardoor steeds sterker naar zulk een beminnelijk Persoon. En als dan uw zielsoog op Gods tijd open gaat voor Hem als uw schulduitdelgenden Middelaar en Borg, hoe beminnelijk en dierbaar wordt dan deze Immanuel!
Dieper en dieper leidt Gód u dan in Zijn drie ambten, die Hij voor u bekleedt. En naarmate gij met uw „bekeering” in de armoede gezet wordt, naar die mate wordt ook de levende Christus u dierbaar. Verzoend door Zijn dood is groot, maar veel meer zullen we behouden worden door Zijn leven. Het voortgaande bordwerk in den hemel wordt nu uw levenskracht, gelijk we in de artikelen, hiervoor neergeschreven, gezien hebben.
Maar alsdan wordt ge nog dieper ingeleid in de geheimnis Gods en gij ontmoet
den H. Geest. Gij leert verstaan, dat Hij het was, die de verslagenheid in u werkte, die u stemde tot de droefheid naar God, die u voerde langs stille wateren tot Christus en die nu met uwen geest getuigt dat gij Gods kind zijt. Ja dan verneemt gij van den Geest het zalig geheim, dat die toornende Vader zelf u den Middelaar beschikte, u in Zijn raad tot zaligheid verkoor en u liefhad met een eeuwige liefde.
Van den Heiligen Geest is dat kinderlijk gebed, dat „Abba Vader”, waarin uw heele hart als kind zich uitgiet. Hoe diep afhankelijk zijn we van dezen Geest om als kinderen bij Vader te verkeeren. Die Geest n.l, doet niet alleen uw ziel spreken, maar Hij spreekt ook Zelf met uw geest mede. En dit is de hoogste, meest aanbiddelijke genade in de leiding des H. Geestes, waardoor Hij de Paracleet, de Trooster voor u wordt. Dit getuigenis des Geestes is in zekeren zin van alle andere leiding des Geestes onderscheiden.
Het is geenszins resultaat van onderzoek, studie of bevinding, maar een onmiddellijk getuigenis. Bovendien is het een absoluut getuigenis, dat voor tijd en eeuwigheid beslissend is en uw heele aanzijn in beslag neemt. Het is een onwedersprekelijk getuigenis, dat zulk een getuigenis aflegt voor zichzelf in den persoon, die het ontvangt, dat hier niet nader valt, te twijfelen of te redeneeren. Het is een onbegrijpelijk getuigenis maar met zulk een onverklaarbare kracht in hen, die het bezitten, dat geen dood en geen hel, geen duivel of zonde ooit u de zekerheid van kindschap kunnen ontnemen. Het bindt u vast aan Gods Woord en zijn rijke beloften en legt getuigenis af, dat uw geloof het waar zaligmakend geloof is.
Wie dit getuigenis des Geestes bezit, dit Testimonium ontving, die zal ook opgeleid worden tot „hooger studie”. Met Christus lijden, opdat we met Hem verheerlijkt worden. Reeds stipten we daar iets van aan, in de vorige artikelen. Ook dat lijden is een onmisbaar kenmerk van het ware kindschap. Dat „lijden met Christus” is van, den Heiligen Geest. Heerlijke troost voor hen, die in onze kommervolle dagen hiertoe verwaardigd zijn geworden! Dat lijden is een promotie. Het dient, om hier op aarde gelijkvormig te maken aan Christus. Straks gelijkvormig aan Zijn heerlijkheid; nu nog niet. Een dienstknecht is niet meer dan zijn heer. Bovendien wil God verheerlijkt worden in het biddend zuchten en pleiten, in het roepen uit hun Gethsemené: „Abba Vader!”
Heilzaam is ook het lijden voor ons. Zooals we nu zijn, zouden we nog niet kunnen erven. We zouden zóó niet eens willen erven. Ook hierin moeten we ingeleid worden door den Geest. Zonder het kruis hebben we de wereld nog te lief. Zijn we nog veel teveel aan het stof verkleefd. Dan spreken we wel over de erfenis en preeken erover met gloed en klem(!), doch het moest er maar eens op aankomen, om u los te maken van uw huis en uw arbeid. Dan pas voelen we, dat we met duizend ketenen aan de aarde nog zijn vastgeklonken. Als de H. Geest, als het hemelsch onderpand, niet in ons woonde, — we zouden den hemel nog uit het oog verliezen. Zoo wordt ons kruis een heiligend kruis.
Leer zoo uw leven, in kruis en doornen, in voorspoed en blijdschap, toevertrouwen aan den Drieëenigen God, Vader, Zoon en H. Geest Het zalig onderpand, den H. Geest, ware pelgrim naar Sion, zult ge meer en meer leeren aanbidden, want Hij neemt het uit Christus; bewaart u voor de erfenis; bewaart de erfenis voor U — zoo leeren we zingen: „Uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen.
Hem zij de heerlijkheid in der eeuwigheid Amen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen