De conferentie te Amersfoort.

Woensdag 22 September j.l. is te Amersfoort de 13e ouderlingen- en diaken-conferentie gehouden. Was aanvankelijk bepaald, dat Zwolle plaats van vergaderen zou zijn, teneinde de broeders uit het Noorden des lands gelegenheid geven de conferentie te bezoeken, door de afkondiging van het verblijfsverbod voor de Noordelijke provincies, heeft men gemeend de vergadering te moeten verleggen naar Amersfoort, de plaats, waar de conferentie reeds meermalen gastvrijheid ontving. Ongetwijfeld is dit voor de broeders uit het Noordelijk deel des lands een groote teleurstelling geweest. Amersfoort is voor de meesten te ver. Men kan in de tegenwoordige omstandigheden van uit vele plaatsen in het Noorden onmogelijk in één dag heen en terug naar Amersfoort. Daarom was het zoo jammer, dat de vergadering niet te Zwolle kon worden gehouden. Maar misschien zijn de reisgelegenheden een volgend jaar beter, zoodat de Noordelijke broeders de conferentie dan eens „dicht bij huis” krijgen. De broeders uit het Zuiden, die altoos gemakkelijk de conferentie konden bezoeken, zullen hun dat gaarne gunnen!
Zoo langzamerhand is de ouderlingen- en diaken-conferentie ingeburgerd in ons kerkelijk leven. En geen wonder, want dergelijke vergaderingen kunnen buitengewoon nuttig en leerzaam zijn. Ze versterken niet alleen den broederband, maar er worden in den regel onderwerpen besproken, die van het grootste belang zijn voor de practijk van onze ambtsdragers. Zij hopen dan ook van harte, dat er ook in de toekomst zulke conferenties van ambtsdragers zullen worden gehouden.
Toch hebben wij wel eenige bezwaren, niet tegen het houden van jaarlijksche vergaderingen van ouderlingen en diakenen hetzij gemeenschappelijk, hetzij afzonderlijk, als zoodanig, maar tegen de richting, waarin de conferenties zich ontwikkelen. Het is zaak de lijnen zuiver te houden. Zoo licht kan men zich begeven op een terrein dat men ten allen tijde streng moet vermijden, namelijk het terrein van de kerkelijke vergaderingen, kerkeraadsvergadering classicale en synodale vergaderingen, komen de plaatselijke gemeenten samen, overeenkomstig art. 29 D.K.O., waarin bepaald is: Vierderlei kerkelijke samenkomsten zullen onderhouden worden: de kerkeraad, de classicale vergaderingen, de particuliere synode en de generale of nationale synode. En in het volgend artikel (M) leest ge: In deze samenkomsten zullen geene andere dan kerkelijke zaken en die op kerkelijke wijze behandeld worden. In meerdere vergadering zal men niet behandelen dan wat in minder niet is afgehandeld kunnen worden, of wat tot de kerken der meerdere vergadering in ’t gemeen behoort. Hieruit is duidelijk, dat een vergadering van predikanten allen, of van ouderlingen en diakenen zooals bovengenoemde conferentie, geen kerkelijke vergaderingen in den zin der kerkenordening zijn.
Het zijn vergaderingen van ambtsdrangers, die daar niet komen krachtens kerkelijke afvaardiging maar krachtens particulier initiatief.
Op zichzelf is dit zeer loffelijk, gelijk we reeds zeiden, omdat deze vergaderingen buitengewoon leerzaam kunnen zijn. Doch nu moet men ook oppassen er geen gecamoufleerde kerkelijke vergaderingen van te maken, door er in behandelen wat tot het werk der kerkeraden, classen en synoden behoort. En nu gelooven wij, met alle reverentie voor de jaarlijksche conferentie van ouderlingen en diakenen, dat men deze zuivere lijn wel eenigszins uit het oog heeft verloren. De agenda van de Amersfoortsche vergadering bewijst dit. Daar staan zaken op, die op de kerkelijke vergaderingen thuis hooren en niet op een conferentie van ouderlingen en diakenen. We noemen slechts een paar.
Zoo bijv. de vraag: Is het organisatorisch juist, dat de eene part. synode het besluit van een andere part. synode te niet doet? Deze vraag is natuurlijk gevolg van een of ander concreet feit. Maar dan behoort iemand, die bezwaar heeft tegen een besluit van een kerkelijke vergadering, dit bezwaar langs kerkelijken weg aanhangig te maken.
Een ander voorbeeld. Behandeld werd de vraag: Hoe te handelen met doopleden der gemeente, die den doop voor hun kinderen vragen? Ook deze vraag is, gelijk van zelf spreekt, uit een concreet geval geboren. Maar zij behoort niet op de ouderlingen- en diakenenconferentie, doch op de classis gebracht te worden. Dit geldt eveneens met de vraag over Zondagsarbeid in de zuivelindustrie en van de vraag over het gebruik van witten wijn bij het Avondmaal, als er geen roode te verkrijgen is, om van andere vragen maar te zwijgen.
Door deze richting op te gaan, verlaat de conferentie het zuivere spoor; wij loopen zoodoende gevaar naast de officieele kerkelijke vergaderingen „officieuse” kerkelijke vergaderingen te krijgen, waaraan al spoedig evenveel autoriteit wordt toegekend als aan de eerste. En dien kant moeten wij niet op.
Daarom zeiden we, dat wij, naast groote waardeering, ook eenige bezwaren hadden, zooals boven werd uiteengezet. Er zou meer te noemen zijn, bijv. de vraag over kleeding en haardracht van de vrouwen, waarover een synodale uitspraak van recenten datum bestaat, nl. van 1937, acta art. 82, maar we laten het hierbij, omdat het anders den indruk kon vestigen, alsof we alleen schaduwzijden zagen en geen licht. En dat is toch niet het geval. Nogmaals, van harte juichen wij het houden van dergelijke conferenties toe; zij kunnen tot grooten zegen zijn, maar daarom te meer zou het ons spijten als ze zich in een verkeerde richting ontwikkelden, want dan zouden ze, inplaats van tot zegen, tot een ramp worden voor ons kerkelijk leven. We vertrouwen dan ook, dat het comité, dat de conferentie regelt en daar zeer veel werk mee heeft, ons een en ander niet ten kwade duidt, maar onze vriendelijke wenken ter harte neemt.

Zw. (Zwolle) H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen