Boekbespreking

Vrije moeder der geloovigen door Ds. H. J. Spier, uitgave van J. Niemeijer te Groningen.

In deze brochure van 50 blz. onderneemt de schrijver een poging om het goed recht te bepleiten van de belangrijke beslissingen der buitengewone Generale Synode van de Gereformeerde kerken van 1946. Het is een welmenende oproep tot de Vrijgemaakte Kerken en tevens tot de Christelijke Gereformeerde Kerk om toch terug te keren van den dwaalweg. Hier is de „Moederroep” en moeder kan haar kinderen en kinderkens niet vergeten, vooral niet, als ze zoo ongehoorzaam zijn.
Maar je hebt ook moeders, die haar kinderen buiten de deur zetten.
Je hebt ook moeders, die den Bijbel steeds op tafel hebben, maar daarom nog niet naar den Bijbel leven.
Er zijn ook moeders, die zelf eerst onder tucht moeten gebracht worden, vóór dat zij een woord verder hebben te spreken.
Daarbij zijn er moeders, die zich zelf voorbij redeneren en daardoor eigen fouten over het hoofd zien. Ja inderdaad, die naam „moeder” dekt wel veel, maar niet alles. Hoe teder ook, toch is die naam niet critiekloos. Een voorbeeld:
Deze „moeder” zegt: blz. 37:
„1946 betekent integendeel een nog duidelijker streep door Kuypers gedachte van de veronderstelde wedergeboorte als grond voor den doop dan „1905”. Omdat immers het houden voor wedergeboren vervallen is, is er nu voor een misverstand, dat in 1905 nog moest worden afgewezen, alsof de veronderstelde wedergeboorte de grond voor den door was, eenvoudig geen plaats meer.
De nieuwe verklaring betekent ook in dit opzicht winst. 'k Hoop, dat onze Chr. Gereformeerde broeders dit ook beseffen en waarderen zullen.”
Hier zou ik tot deze „moeder” willen zeggen: O wij waarderen zoveel, maar wij beseffen nog meer. „Moeder” moet er niet om heen draaien. „Moeder” heeft gezegd:
De Generale Synode der Geref. Kerken in Nederland vergaderde te Utrecht, Maart 1946 — spreekt uit:
„dat de zakelijke inhoud der betreffende uitspraken van 1905 als in overeenstemming met Schrift en belijdenis niet prijs gegeven mag worden.”
Zie, het gaat juist over die „zakelijke” inhoud en niet om een andere formulering.
„Moeder” moet ons niets willen wijsmaken. Wij zijn ook tot onderscheid van jaren gekomen, en wij mogen, neen, wij moeten ons zelf rekenschap geven en een kerk niet op haar dwaalweg volgen, ook al wil deze kerk „Moeder” zijn. En wanneer „Moeder” met ons wil samenspreken willen wij natuurlijk gaarne het oor neigen, maar ook al weer heel eerlijk; „Moeder” moet niet komen met een fopspeen, in suiker gedoopt. Wat wij bedoelen? Ge kunt dit lezen op blz. 28 van deze brochure:
Daarom is het besluit, dat genomen werd om deputaten te benoemen en samenspreking te verzoeken met deputaten van de Gereformeerde Kerken (art. SI) en met de Chr. Ger. Kerk het meest verstrekkende. Als basis voor deze samenspreking werd aangegeven slechts de H. Schrift, en de Drie formulieren van Eenigheid, dus zelfs niet de laatste leeruitspraak.”
Zeg, „Moeder” wij zijn oud en wijs genoeg geworden om nu niet alles ons in den mond te laten stoppen.
„Zelfs niet de laatste leer uitspraak.”
Een leeruitspraak, en dan geen basis bij de onderhandelingen van leergeschillen tusschen kerkengroepen ! Kom, kom, „Moeder”. Dat meen je niet!

In de lijn der afscheiding, door Ds. J. van Dijk te Schildwolde en Ds. G. Janssen te Zuidlaren, uitgave van Hendrik de Cockstichting, te Groningen.

Deze brochure wil een weerlegging zijn van het geschrift, dat prof. Dr. G. M. den Hartogh heeft uitgegeven onder den titel „In de lijn der afscheiding”. De schrijvers tonen aan, dat het de grote vraag is, of prof. den Hartogh een juist beeld geeft van de historie, als zij betrokken wordt op de kardinale kwesties uit het heden. Vooral lijkt mij in deze brochure van belang, wat over de synode, van 1837 wordt geschreven, blz. 29. Het standpunt, dat de schrijvers innemen op blz. 34 betreffende de terugname van de dogmatische artikelen is ook steeds het onze geweest, en meermalen door ons verdedigd. Voor wie „hoor en wederhoor” wil toepassen is deze brochure van grote waarde.

De Bijbel in nieuwe vertaling met verklarende aantekeningen. Uitgave van J. H. Kok te Kampen.

De zoo wel bekende Uitgever Kok houdt zijn oude reputatie hoog en komt thans aan de markt met een werk voor het Nieuwe Testament in 9 afleveringen ä 90 cent per aflevering, en voor het Oude Testament in 25 afleveringen terwijl de prijs voor het Oude Testament nader wordt vastgesteld.
Hier verschijnt het Nieuwe Testament op last van het Nederlandsch Bijbelgenootschap, door de daartoe benoemde Commissie bewerkt. Deze eerste aflevering geeft een menigte van aantekeningen, die zeer zeker van belang zijn, maar die daarom nog niet onze oude Kanttekening overbodig maken. Men kan hier het een met het ander combineren om tot duidelijker lezing van den Bijbel te komen.

Het Levensritme! Reformatorische Gedichten door Jac. Overeem, uitgave van Boekhandel Bogermanl te Bennekom, prijs f 0,75.

Dat is een klein, maar een fijn bundeltje gedichten, dat in bewogen schoonheid verschillende onderwerpen bezingt.
Natuurlijk zijn niet alle van deze ruim 20 gedichten van gelijke waarde. Wie bijv. „Jozefs verhoging” legt naast „Toen Moeder stierf” voelt dadelijk, waar de kracht van dezen dichter schuilt. Het lyrische is hem meer eigen dan het dramatische. Echter legt niemand, die dit bundeltje opneemt, het weg, zonder door deze of gene bladzijde getroffen te zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen