Een nog nodiger rectificatie! (I)

In de Geref. Kerkbode van 20 Maart ’49 komt een artikel voor, onderteekend door Kerkvisitatoren van de Classis Grootegast, naar aanleiding van een ingezonden stuk in verschillende bladen o.a. „Kerknieuws”. Evenwel staan in dit art. van de „Geref. Kerkbode” verschillende onjuistheden, die wij nog gaarne recht zouden willen zetten.
a. Er wordt in dit artikel opgemerkt, dat een ouderling een Chr. Geref. preek heeft gelezen. Inderdaad is dit gebeurd, maar hoe kwam dat? Ouderling Kloosterman was nog maar pas verkozen als ouderling. Als tegencandidaat had hij J. de Wind, welke juist twee jaar zitting had gehad als ouderling, doch weer herkiesbaar was. De gemeente verkoos Kloosterman met 17 stemmen en J. de Wind kreeg 7 stemmen. Dit was Ds Hoff niet naar genoegen, vandaar dat Ds Hoff Kloosterman na de stemming nooit heeft bezocht en ook nooit op de hoogte heeft gebracht met zijn aanstaand werk als ouderling.
Kloosterman was nog nooit ambtsdrager geweest en dienaangaande totaal onkundig. Hij werd aan zijn lot overgelaten m.a.w. red je zelf maar. Later is wel gebleken, wat moeilijke dagen Kloosterman heeft gehad, omdat hij erg tegen dit ambtswerk opzag en zoozeer steun van de dominé noodig had. Op een Zondagmorgen zou er volgens de toen bestaande regeling in Lutjegast dienst zijn, waar Ds Hoff zou optreden; te Grootegast zou leesdienst zijn en ook te Stroobos (wat toen nog bij Grootegast behoorde) zou eveneens leesdienst zijn. Ds Hoff is echter niet te Lutjegast verschenen, zoodat Kloosterman er voor de eerste keer voor geplaatst werd om den dienst te leiden. Gelukkig had hij een preek bij zich, omdat hij ter elfder ure nog in de courant gelezen had, dat het leesdienst was. Waarom heeft Ds Hoff het Kloosterman niet medegedeeld, dat het leesdienst was?
Dit is een vraag?? Het had zoo gemakkelijk kunnen gebeuren, dat Kloosterman de courant niet had ingezien en dan was het een fiasco geworden. Kloosterman had een paar preeken in zijn bezit, waaronder ook een Chr. Geref. van Ds W. Bijleveld te Haarlem (Centrum) handelende over „De Oudste Zoon”. Aangezien er vaak van Ger. zijde (Art. 31 K.O.) wordt gezegd en ook vaak door Ds Hoff is gezegd: wij en de Chr. Ger, moeten naar elkander toegroeien; heeft Kloosterman, daar hij het met dat gezegde eens was, ook eens kennis genomen van een Chr. Geref. preek. Hij vond deze preek bijzonder mooi en daar hij niet wist, dat dit in de Geref. Kerk (Art. 31 K.O.) niet geduld wordt, heeft hij bovenvermelde preek gelezen. Had Ds Hoff hem eens bezocht en hem op de hoogte gebracht, dan zou dit niet gebeurd zijn. Het is hem ook later niet weer overkomen. Op de Kerkeraad heeft Ds Hoff Kloosterman gevraagd, wat preek Kloosterman had gelezen, waarop Kloosterman hem antwoordde: „Een Chr. Geref. preek”. Toen Ds Hoff dit hoorde werd hij ontzettend kwaad en antwoordde: „dit duld ik niet, dat er bij ons een Chr. Geref. preek gelezen wordt met zoo’n duivelsche inslag.” Wanneer het werkelijk zoo erg was om zulk een preek te lezen, wie was echter in dezen de schuldige??
b. Verder wordt er in het artikel melding gemaakt, dat twee ambtsdragers de Schooldag te Apeldoorn hebben bezocht. Dit is ook inderdaad juist. We vragen nu: was dit zoo verkeerd om de Schooldag te Apeldoorn te bezoeken? J. de Wind heeft voor een paar jaar de Zendingsdag van de Chr. Ger. Kerk te Nienaard-Leek bezocht, welke toen ouderling was van de Geref. Kerk (Art. 31 K.O.). Er is De Wind toen nooit op gewezen, dat dit niet goed was. Hier komt nog bij, dat De Wind de Chr. Ger. Kerk als een groep en niet als een Kerk ziet. En wanneer ondergeteekenden de Chr. Geref. Kerk zien als een wettige Kerk, dan is het toch niets bijzonders, dat ze eens een kijkje gingen nemen te Apeldoorn? We moeten immers, zooals Ds Hoff vaak zeide: naar elkaar toegroeien? We wenschen immers van harte (volgens zeggen van vele vrijgemaakten) vereeniging met de Chr. Gereformeerden.
c. Een ouderling zou tegen Kerkvisitatoren verklaard hebben: „Wij zijn eigenlijk Chr. Geref. en Ds Hoff niet”. Op een kerkeraadsvergadering was bij de ingekomen stukken ook een schrijven van de z.g.n. „Autozending”. Ds Hoff zeide toen: het is de moeite niet waard om dit stuk voor te lezen, want wij werken hier toch niet aan mee, het ligt niet in de Vrijgemaakte weg. De Geref. (Synodaal) enz. werken er ook aan mee enz. enz. J. Kloosterman (ouderling) dacht hier echter anders over. Hij ging van dit standpunt uit: Zaait aan alle wateren. Als er maar zondaren tot Christus gebracht worden, dan geeft het niets, of dit juist gebeurt binnen de vrijgemaakte muren. Ds Hoff wilde hier echter niets van weten en wilde het schrijven beslist voor kennisgeving aannemen, omdat de vrijgemaakte alleen moet staan als ware kerk. Dit liep tot een heftige discussie, zoodat het niets meer op een kerkeraadsvergadering geleek. Wij werden meer als kwajongens, dan als ambtsdragers behandeld door de Praeses. Dit had ten gevolg, dat de Kerkvisitatoren door den Praeses werden ontboden om ons uit deze ellende te helpen. Deze zijn er ook inderdaad geweest en hebben ook geinformeerd naar de redenen, waarom Ds Hoff en wij elkaar zoo slecht verstaan, waarop één der brs. antwoordde: „wij zijn meer Chr. Geref. georiënteerd en Ds Hoff moet daar niets van hebben.”
Br. J. D. Hazenberg thans nog diaken bij de Geref. Kerk (Art. 31 K.O.) dacht ook meer in Chr. Geref. richting. Uit de loop der gesprekken kwam naar voren de preekvorm, dat wij in de preek ook verlangen de noodige toepassing, zooals die nog, evenals vóór 1892 gepreekt werd en nog wordt in de Chr. Geref. Kerk, en dat die toepassing zoo erg gemist wordt in de prediking van Ds Hoff en meerdere vrijgemaakte predikanten. In Nov. 1948 werd aan de gemeente een nieuw tal voor de verkiezing van twee ouderlingen en een diaken bekend gemaakt. In den loop van het jaar 1948 was er een voorstel van Ds Hoff ingediend om het getal ouderlingen met één te vermeerderen, en te maken van 2 op 3. Dit is door de Kerkenaad goedgekeurd. Dit tal voor ouderlingen bestond uit de heeren Bolt, Wijma, Niemeijer en van Til. Toen dit al bekend werd gemaakt kreeg J. de Wind (vroeger ouderling) ineens bezwaar tegen de candidaatstelling van Van Til. De Wind was plm. Maart of April, dus ongeveer 8 maand voor de candidaatstelling bij Van Til aan huis, alwaar ook ouderling Kloosterman aanwezig was. Er werd over alles en nog wat gepraat en het gesprek ging ook over de kerken. Er bleek bij dat gesprek verschil van meening te zijn. De Wind beweerde, dat de Geref. Kerk (Art. 31 K.O.) alléén de ware kerk was. Kloosterman en Van Til meenden, dat ook de Chr. Geref. een wettige en ware kerk was. De Wind beweerde: dat kan niet, want er is maar één ware en wettige kerk en volgens De Wind was de vereeniging in 1892 goed te keuren. Van Til was hiervan nog niet zoo sterk overtuigd of die vereeniging in 1892 goed te keuren was. Kloosterman was van dezelfde meening als Van Til. Het was wel zéér merkwaardig dat J, de Wind na dat gesprek nooit bezwaren heeft laten hooren tegen Kloosterman en Van Til, nadat het tal was bekend gemaakt. Immers Kloosterman en Van Til waren reeds ambtsdragers. Van Til heeft De Wind verscheidene keeren weer ontmoet na dat gesprek, doch De Wind heeft nooit laten blijken, dat er iets tusschen beide zat. Dit geeft dan ook wel zéér sterk te denken!! Dus na het aflezen van het tal kwam dat bezwaar tegen Van Til. Laatst gemelde kreeg een brief van J. de Wind met medeweten van Ds Hoff. In deze brief schreef J. de Wind (Ds Hoff??) : „U sprak toen uit (voor acht maanden terug) dat de kerk, waarvan u lid is en welke u dient als diaken, niet de ware kerk is. Volgens U was dat de Chr. Geref. Kerk. Toen U die uitspraak deed ben ik geschrokken (aldus De Wind). Dit is toch wel een bijzonder vreemd geval. Die schrik is dan toch wel zéér spoedig weer verdwenen, want er is nooit eenig bezwaar tegen die ambtsbroeders ingebracht, doch na plm. acht maanden, na het hooren van het nieuwe tal is de schrik weer voor den dag gekomen. Inderdaad een vreemd geval. Er mag hier nog wel even worden opgemerkt dat het beslist onwaar is, als zou Van Til gezegd hebben, dat de Geref. Kerk (Art. 31 K.O.) niet de ware kerk is en dat dit dan de Chr. Ger. Kerk zou zijn.
Wij willen hopen dat deze onwaarheid niet met opzet is neergeschreven, want laster is iets vreeselijks. Op den dag dat Van Til deze bezwarende brief van De Wind kreeg, was het dezelfde avond kerkeraadsvergadering. Van Til is toen vóór de kerkeraadsvergadering naar De Wind gegaan en heeft met hem deze brief besproken, en de Wind medegedeeld dat hij (Van Til) op dien bewusten voormiddag niet gezegd had dat de Geref. Kerk (Art. 31 K.O.) niet de ware kerk was en de Chr. Geref. Kerk de ware kerk zou zijn. Maar dat de Chr. Geref. Kerk evengoed ware kerk was als de Geref. Kerk (Art. 31 K.O.). De Wind wou dit toen ook wel gelooven, dat het zoo gezegd was en dat het dan ook op een misverstand berustte. Evenwel zeide De Wind: met de uitspraak die U thans doet ben ik het evenmin eens. Er is (aldus De Wind) maar één ware kerk en dat is voor mij de Geref. Kerk (Art. 31 K.O.), dus kan er geen ware kerk naast bestaan. U kunt (aldus De Wind) met uw standpunt geen ambtsdrager bij ons zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen