Rondom het Oude Testament (VI)

Naast de canonieke boeken van het Oude Testament, dat zijn dus die boeken, die in onze Bijbel staan en normatief zijn voor ons geloof en leven, evenals de boeken van het N.T., zijn er ook nog de zgn. apocriefe boeken. In oude. Statenbijbels staan ze afgedrukt, want de Statenvertalers hebben ze evengoed vertaald als de canonieke boeken.
Maar zij hebben aan die vertaling een ernstige waarschuwing laten voorafgaan, waarin zij duidelijk wijzen op het onderscheid, dat er bestaat tussen de canonieke en deze apocriefe boeken. In de canonieke boeken hebben we te doen met het Woord van God, in de apocriefe boeken hebben we te doen met louter mensenwoorden. Terecht beweren de Statenvertalers, dat in de meeste van dezen boeken „gevonden worden verscheidene onware, ongerijmde, fabuleuse en tegenstrijdige zaken, die met de waarheid en met de canonieke boeken niet overeenstemmen*".
Zo wordt b.v. in het boek Judith gezegd, dat Nebukadnezar koning was van Assyrië en dat hij woonde in Nineve. Dit is een historische blunder van de ergste soort. Immers Nebukadnezar was de koning van de Chaldeën en woonde in Babel. Zulke historische fouten staan er in de apocriefe boeken herhaaldelijk. In de voorrede van de Statenvertalers worden er verscheidene genoemd. Deze apocriefe boeken zijn dus louter menselijke boeken, die als regel om ons leven daarnaar in te richten en ons geloof daarop te bouwen niet kunnen en mogen worden gebruikt.
Ook in art. 6 van onze Ned. Geloofsbelijdenis wordt over de apocriefe boeken gesproken. Dit vindt zijn oorzaak vooral hierin, dat de Roomse Kerk de apocriefe boeken wel als canoniek aanvaard. Daartegenover wordt in onze belijdenis gewezen op het onderscheid, dat er bestaat tussen die apocriefe boeken en de canonieke. Maar dit alles neemt toch niet weg, dat men ze volgens onze belijdenis wel lezen mag en daaruit ook nog wel onderwijzingen nemen kan.
Hoe komt het nu, dat de Statenvertalers behalve de canonieke boeken van het Oude Testament ook de apocriefe boeken vertaald en zoo een plaats gegeven hebben in onze Bijbel?
Oorspronkelijk hadden deze apocriefe boeken geen plaats in de Bijbel. Dat was bij de oude Joden zo. Maar in de zgn. Septuaginta, een vertaling van het Oude Testament in het Grieks, ongeveer 150 jaar voor Christus, kregen deze apocriefe boeken een plaats en diegenen, die op deze Griekse vertaling van het Oude Testament waren aangewezen, wisten tenslotte niet beter of deze boeken behoorden tot de Bijbel.
Vanuit de Septuaginta hebben deze boeken ook een plaats ontvangen in de Latijnse Bijbel, de zgn. Vulgata, de geautoriseerde vertaling van de Roomse Kerk. En zoals we reeds hebben opgemerkt, de Roomse Kerk rekent ze nog tot de Bijbel.
De Kerken uit de Reformatie hebben de apocriefe boeken als Woord Gods verworpen en dat terecht. Want oorspronkelijk behoren ze in de Bijbel niet thuis. Dat nochtans de Statenvertalers er een vertaling van geleverd hebben, is omdat men van mening was, dat het lezen van deze oude Joodse literatuur nog wel zijn waarde hebben kan.
Het woord „apocrief" wijst in tegenstelling met het woord „canoniek" er op, dat deze boeken niet normatief zijn voor geloof en leven. Het woord betekent eigenlijk: „verborgen" en wil zeggen, dat deze boeken in de samenkomsten der Gemeente niet mochten worden gelezen, maar weggeborgen moesten blijven.
De apocriefe boeken zijn: het derde en het vierde boek Ezra, het boek Tobias, het boek Judith, het boek der Wijsheid, het boek Ecclesiasticus of de wijsheid van Jezus, de zoon van Sirach, het boek Baruch, de brief van Jeremia, de aanhangsels aan het boek Esther, de vier aanhangsels aan het boek Daniël: 1. het gebed van Azarja; 2. het gezang van de drie mannen in de oven; 3. de historie van Suzanne; 4. de historie van Bel en de Draak in Babel, het gebed van Manasse, de drie boeken der Maccabeën. Deze laatste boeken handelen over de vrijheidsstrijd van de Maccabeën onder de tyrannie van Antiochus Epifanes, ongeveer 150 jaar voor Christus.
Voor wie de apocriefe boeken zou willen lezen, maar ze in de Statenvertaling niet bezit, deel ik mee, dat ze in de Lutherse vertaling verkrijgbaar zijn bij het Ned. Bijbelgenootschap te Amsterdam voor de prijs van f 1.60. Maar U doet goed dan eerst kennis te nemen van art. 6 van onze belijdenis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen